1.737 resultaten.
NERGENS BETER
netgedicht
3.5 met 4 stemmen 175 Toch gegrepen die kans
genomen die ruimte
gezien die tijd
als vriend
als verkenner
rond getuurd
en gestuurd
over wegen
van belang
hoofd- of zijstraat
pad of laan
ik zal hem gaan
ben niet bang
en aangekomen
waar ik nu ben
geloof
dat ik herken
nergens beter
dan waar ik nu ben
mijn eigen licht
en donker ken
nergens mooier…
Het einde van de dag
netgedicht
3.5 met 2 stemmen 168 Dat stuk verstilde tijd
aan het einde van de dag,
net voor het donker wordt,
dat magische moment
waarop ik als groot kind
nog even, na het eten,
buiten spelen mocht:
“Vergeet niet thuis te komen wanneer het donker wordt ”.
De kindertijd voorbij
laat ik nu graag de honden uit
nadat het eten is gedaan.
En in dat stukje tijd,
onttrokken…
Druppel des Levens
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 133 Ik liep laatst nog dwalend door de woestijn
toen ik op het zand een druppel zag
die vlak daarvoor er nog niet lag
en nergens van gekomen kon zijn.
"Drink toch, drink!" is wat mijn lichaam riep,
maar de tocht is zo oneindig lang
en de dorst te groot, zo ben ik bang
dat ik hiervan onmogelijk geniet.
Zo keek ik slechts, terwijl ik dacht
aan…
Van oude mensen en dingen die voorbijgaan
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 116 De paardentram die rijdt niet meer,
de gaslamp is nu voor de sier,
het bakeliet is kunst geworden.
Mijn oma heeft nooit weet gehad
van chip en pin, van tweet en chat:
zij is niet meer.
Zij was de brug
van haar verleden
Naar die van mij.
Eén pijler is die brug al kwijt
en als de tweede ook verdwijnt
dan is ook mijn verleden
toch…
Zacht gras
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 122 Ik rijd een dAk hoog
______boven land______
waar koeien vastgenageld
staan:
de laatste zomer-zon-ne-straal——
________rechtop en roerloos ondergaan.
Ik prent dit ansicht
(O-)(Gen)-blik
op melkwit ingebonden blad:
een =spoortje= zwartgereden inkt
dat r[a][a]mpjes poldergroen bevat.…
Vroeger
netgedicht
4.3 met 6 stemmen 409 Vroeger, het lijkt
zo lang geleden.
Toch kom ik
meer en meer
vroeger tegen.
In het verloren huis
de kartelrandkiekjes
van oude vrienden,
onafscheidelijk, maar
buiten het lot gerekend,
neemt de tijd
een achterwaarts loopje
en van lieverlee hoop je
dat het ooit
terugkeren zal...…
Denkend aan vroeger
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 98 Als ik aan vroeger denk
Moet ik toegeven
Dat ik jonger ben dan nu.
Denkend aan de toekomst
Word ik niet ouder
Dan ik nu ben.…
Nestelen
netgedicht
3.5 met 2 stemmen 165 Niet te branden uit het bed,
het is zo donker,
hoor ik gekreund nog maar net!
Niet te porren op te staan,
doe dan ook geen lampjes aan!
Ik kijk eens rond en besluit dan snel,
die dag begint ook zonder ons wel
nestel me gezapig wederom
in het nog warme bed!
Hoe heerlijk is nestelen?…
Eiland in december
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 157 Een vertind landschap verbergt
morsige schandalen
verzonken in bladgerande meertjes
op de oever staan roerloos
diepgewortelde bomen
ze brengen gebroken kleur
en chaos aan het licht
alleen de woorden hebben
geen wortel
ze zingen vloeibare slaapliedjes
wat ooit gestold was
wordt weer vloeibaar.…
Kinderspel
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 119 er viel nog zoveel te zeggen
maar krampachtig of niet
het feestgedruis is vergeten
door voltooiing van geheugen
nu valt niets meer te herhalen
wat we eigenlijk al wisten
dat jeugdstemmen verdrinken
in windstilte zoals ouderdom
dat momenten voldongen zijn
voordat de storm is gaan liggen
anekdotes, ons bord is leeg
met tijdsbestek…
Wanneer ik stop met doen
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 167 Wanneer ik stop met doen
en in luister zitten ga.
Hier, in dit heilig moment,
waar gisteren vandaag bevrucht,
en weer nieuwe morgens baart.
Hier kan ik aandachtig zijn.
Wanneer ik stop met doen
en in volle luister zitten ga.…
december gedicht
netgedicht
3.8 met 5 stemmen 347 hangend aan december
als het fragiele bewijs
van vergankelijkheid
bevriezen we de tijd
steken een kaars aan
en veinzen
voor een moment
de knusheid van weleer…
Opklop
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 72 iemand vraagt zich af
doorwaadt, herstelt, van
onbeschreven wildernis
niet allemaal honing
wel broodnodig, al met al
zonder veel opklop
iemand schilt een appel
snijdt een brood, leest
een zoekgeraakte foto
het heden ontwijkt zichzelf
een muur verteert afdrukken
van vroeger, later, ooit…
Onvervalst?
netgedicht
3.8 met 5 stemmen 100 De neus in oude manuscripten
ruikend aan de boekenlegger van
scenario’s door anderen geschreven,
levend maar nooit hebben bestaan.
Kleuren van een onvervalst
gevoel, waarin de inkt van
de realiteit niet is opgedroogd,
overstemd door de kleuren van
een onsterfelijke dynamiek.
Verdriet zoals het wordt gedoogd
en steeds wordt geproefd…
Ammoniet
netgedicht
4.5 met 2 stemmen 142 dit duurt nog voort, deze lijn
de cyclus, de spiraal
van adem en herhaling
zolang het weke weefsel
zich haastig versteent
tot fossiel met vlakke facetten
de verse stilte moet nog verkalken
avondlicht moet nog doven
we moeten ons verliezen, onwrikbaar
vergruizen, langs bospaden en
melkwegen verdwalen, thuiskomen
bij nacht, roerloos verstillen…
leven
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 145 toen je keihard verslaafd was
spraken mensen al
jij was
ooit
was
afwas
de was buiten hangen
hij was
zij was
wij waren
hoop doet
even gaat alles goed
wees niet bang
ga je mee
en wij leven
lang en heel even…
Krankzinnige media
netgedicht
2.7 met 3 stemmen 251 Of we gelukkig moeten zijn
met de huidige tijd?
We getuige " mogen" zijn
van de meest gruwelijke beelden?
We het nieuws al zien,
terwijl het gebeurd?
En worden geconfronteerd met
" grote mensen"
die bij een kinderfeest zich niet
kunnen inhouden?
Zijn we gelukkig nu we dit allemaal
zo van dichtbij meemaken,
dat het lijkt of we…
INDACHTIG KOPLAND
netgedicht
4.5 met 2 stemmen 241 Vannacht in mijn droom met Kopland
gewandeld langs beken en weilanden
We spraken niet want de woorden
waren oud en leeg aan het worden
oud als het brood dat we braken
en leeg als de glazen
waaruit we dronken
We dachten aan die wonderlijke wereld
van het vergeten
hoe je altijd vergeet
wat je je herinnert
en hoe je je herinnert
wat…
- Idylle -
netgedicht
4.2 met 5 stemmen 428 Regen doet de straat opnieuw glimmen
volledig anders dan het ene prachtmoment
het dagen van nieuw inzicht wordt nu spaarzaam
ja, door wat nevelig maanlicht geveld..
water op het trottoir weerspiegelt "Marie, Marie"
de glans van nooit verloren gaand geluk,
heerlijke overgave alsmede onrust
schreeuwt onhoorbaar een naam..
schildert de fijne…
Beeldvullend
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 90 Het onvervangbare, toevertrouwd
aan rustbarend papier
om te bewaren in kantlijn
aan randen van doortast
in grensgebied van geheugen
als zinkput in wankele bodem
waar we onze gangen natrekken
berusten in een doolhof van twijfel
verweren tot goudkleurig zirkoon
ons opdelen in halftijd
Het oprichten, het nabouwen
vertellen uit losse…