wij slenterden door een verloren dag Calais teleurstellend opengesteld het had iets bijzonders is er verteld de havenmond was evenzo van slag vooraf over doorgetrapte paden dwars door het groen en gele koolzaadland waar de zee zwaaide met blauw vaste hand zo volmaakt dat er niets bleef te raden bleek dan toch nog een onvolmaakte dag met…

Uit haar mond klonken de sirenen, gezang zonder woorden, stapte ze uit haar ziel en haar silhouet, verhaal van alle liefdes uit het alfabet uit het water van guirlandes, een draperende ironie luchtig en snel over de boezem van levend marmer. wenkte met haar golvend haar alsof ze mij een teken gaf, leek het of ze zei - er ligt een onontdekte…

die naam denk ik aan lijkt een soort langzaam verdriet en lang verleden maar loop je daar wat te wandelen als toerist en je ziet wat ponnies in die bossen in de buurt zwarte wolken en een kleine maan zagen we terwijl we wat praatten over de toekomst ik hou nu van Sleen dat dorp in Drenthe maar hoe kort zijn we er geweest…

uitzicht op zee je eigen ogen geloven hier bruist meer dan de zee alleen dit gevoel vertolken is maar weinig dichters gegeven…

Ooit ben ik mens Geweest op deze Aarde - maar nu De maan haar Zwaartekracht aanwendt En de bergen hier voor mij Vermorzelt, en terugbrengt Tot de ware proportie van Onaanzienlijke molshopen, Durf ik geen mens meer Te zijn, enkel nog Leven ben ik bij het Aanschouwen van zoveel groots Casa Vaccini, Lenno, (CO), Italie…

op de landkaart volgen onze vingers de kronkelende blauwe lijn van een stilgevallen rivier we lezen de namen van steden in miniatuur we beklimmen de bergtoppen met wijs- en middenvinger zonder poespas dribbelen we over stippellijnen van de grens waar een ander papieren land in zakformaat onze verbeelding tart we schuiven de kaart opzij…

De zoete herinnering van lui liggen in de zomerzon smaakt naar het geluk van een vluchtige kus die het begin was van een lange nacht vol met vervulde wensen een liefde die minstens een leven leek te duren maar toch de vakantie nauwelijks overleefde want niet bestand tegen de realiteit van het alledaagse wat blijft zijn de herinneringen…

Natuurlijk kan ik gewoon een e-reader kopen en leuk 300 boeken instellen maar ik ga kamperen en dan ligt dat ding in de goot bij hevige regen en onweer een echt boek echter moet niet te zwaar zijn qua gewicht en ook wil ik liefst geen ellende althans geen misère op zich, geen oorlogsverhalen die hevig vertellen dat het geen vakantie…

De zomerse reis mag blij beginnen. Het vernuftige doosje met de zoeklens wil dan plaatjes maken naar ieders wens: overal zwerven zoekende zinnen. De verlangde afbeeldingen zijn binnen, vol pracht, geboren buiten de landsgrens of in 't rijk van de honkvaste mens. Plakboeken gaan vragende ogen winnen. Zwijgend papier spreekt vol overreding…

Ik heb een tuin om fijn in weg te dromen, Want werken in die tuin doe ik niet graag. Na mijn vakantie is altijd de vraag: Hoe is de tuin die weken doorgekomen? Het antwoord op die vraag stemt mij niet blij: Fantastisch staat het onkruid er weer bij !!…

Zon die op mijn Schedel schijnt, Alle zwarte gedachten Tot achter de horizon Verdrijft - Alleen nog Bloemen in alle kleuren En vogelgekir dat tegen De bergen weerkaatst, Beek die kabbl'en blijft Tot in oneindigheid En die mij van mijn Vaste last bevrijdt Italie, Oggebbio, 2 mei 2013.…

Lago Maggiore, 4 mei 2013 Hier waar U boven Het water van het meer Licht en donker mengt, Leven en dood begeleidt Met Uw zon, de dood Verdwijnen doet tot Achter Uw horizon Voel ik mij opgenomen In het licht waarin Ik eeuwig leven zal…

Gesprek waar geen woorden Voor nodig zijn - Samen genieten van het Hemels vergezicht dat Zich hier aan ons ontvouwt Zacht zonlicht dat de Bergen in de verte kust En zelfs de laatste Hooggelegen sneeuw Weet te verwarmen Kabb'lend water van het Meer dat ons verzen zingt Omgeven door olijfstruiken En een terras dat een dak…

Ik kijk naar buiten, En zie de rozen voortijdig Bloeien, een druivenstruik Die op de zomer wacht En daar achter niets Dan mist en regendamp Ik zie je niet, hoewel Ik zeker weet dat je er bent Casa Francini, Oggebbio (It.) 1 mei 2013…

Met wankele benen van de dronken boot nog zonder een plek om te verblijven In kou en regen van haven naar stad vluchten naar het museum de warmte van de kunst Zalen met schilderijen van Munch Wij kenden niet eens zijn naam wisten wij veel… van hem, dè Noorse schilder van het licht en het duister van die eeuwige schreeuw…

IN DE LEEGTE VERDWENEN Hoe leeg kan leegte zijn Voor de mens die zoekend Zijn weg naar het noorden vindt Omringd door weemoedige bossen - En zacht zingende meren - Over gebarsten asfalt dat Door stof bedekt de enige Weg naar het reisdoel in De verte lijkt - met om Het uur teken van leven Van een mens die ons tegemoet komt Stof…

spetterwatergolven spelen links en rechts komen en verdwijnen bootjes deinen honden dansen viervoetig op de kade een bal rolt en rolt onder een bomentriade de wind speelt gretig streelt het fluwelen groen duizendschonenparadijsje in een zomerzoen * een dagboeknotitie…

Dit gastengebouw staat fier, maar bescheiden aan Drachtens levendige, boomrijke rand. Zijn eetzaal heeft met elke stemming band. Gesprekken mogen samengaan of strijden, hier zal men steeds fijne spijs bereiden voor vreugde, door sprookjesluister omrand, én geldvragen van nuchter koel verstand. Schappelijke geest wil alles leiden. Binnen…

wanneer ik zou zeggen dat wij hem moeiteloos hebben bedwongen dan zou ik liegen het heeft wat gekost bloed: zie de schrammen op mijn schenen zweet: je had mijn shirt moeten voelen toen ik eindelijk boven stond en tranen: al dan niet van geluk of weemoed doch voldoening gaf het en daar kracht uit putten kan mooi meegenomen zijn…

Gedachten uitwaaierend Tot achter mijn horizon Steil omhoog de weg In het mogelijke niets Tot mijzelf gekomen Sloten smerend Mijmer ik En dicht Grenzen zoekend in Louter grenzenloosheid Casa Ivana, It., 19 augustus 2012…