Op aangewezen keuzedagen stap ik uit de orde van mijn werk in de rij voor nuttige verpozing Het graan komt op de zon broedt de korrels uit en kleurt de winter uit onze huid Alles is inbegrepen, extra's kunnen ter plekke geboekt en op gepaste wijze genoten worden in een van de vleugels Zo vliegen we een week lang rondjes in onze dromen…

Er waren katten die ons dagelijks frequenteerden, scharminkelijk rood maar tegelijk hautain, schrale wezens die ons schaamteloos inspecteerden, ze telden de ouzo en de lege flessen wijn. Dag na dag hoorden we Duitsers converseren, verrassend ritmisch en aangenaam bedaard zoals een zomerbeek door de Hunsrück zou laveren, dreven we weg, onze…

De zon het groene gras die blauwe lucht van toen wij zelf de bron van plezier maakt akoestiek de kleintjes waren Zij staat voor me vaker staat zij daar misschien al ver voor deze zomer soms mag ik op haar handdoek passen soms weet zij mijn naam ik pas op dat is alles wat zij vraagt Zomerdagdromen lang ging het goed wij leken…

Toch nog werd het zomer de banden mochten opgepompt we gingen fietsen met dat kind de dijken over dwars door groene weilanden haast was geboden de dag diende geplukt en weken bbq nog in te halen Terrasstoelen stonden verregend in de tuin het zwembad was allang geleden opgeruimd en iedereen zei niet klagen We zwommen maakten vrienden…

Wat ruist hedentendage om ons heen Welk kleurpalet wordt in de maag gesplitst Waardoor raakt gans het volk*) weer opgehitst? De zomerzon in blik op de A1 Of zuidwaarts waar een exodus ons wacht Route du soleil naar 't einde van de nacht...…

Verlangen naar waar het anders is. Naar waar je zelf niet woont. Heimwee naar elders. Ver weg van huis. Ver weg van beslommeringen. Van spinsels in ons brein. Wat is het toch zalig, om hier niet te zijn. Wat is het toch goddelijk, om thuis te mogen blijven. Storende geluiden verstillen, in onze spontaan verstilde tuin. Wat is het toch…

Hoezo geen afstand doen van tent? Die dertig jaar achter schot, toen dagen in kamer achter gordijn omdat geen goed moment, maar wel benieuwd of ik 'm opzetten nog kon, misschien wel gauw gebruiken wou. Een uitvouwen van herinnering aan hoe w' in de regen met dikke buik in bergen, onder bomen bij meer en zee, we met de kinderen er…

Dwarsdoorsnede en wind waait rechtdoorzee het zout op de huid en het zand zondermeer warm noch koud…

Weer even ontberen Ontbrekende Griekse sferen Hun vriendelijkheid Blauwe zeeën van tevredenheid Gigolo’s en masse Paraderen langs de terrassen Vlassen naar mooie meiden Op scooters zullen ze rijden Leven met de sirtaki We eten saganaki Santorini, Naxos en Knossos In het spel waar liefde flost Verlang Witte huisjes, heuvels en geiten…

Lyme Regis, onder aan de heuvel geplakt aan zee, ik wil bij je zijn in het schemerlicht. Laat de zon met okergele strepen nog getuigen van aanwezigheid, ver weg achter de horizon. Je warme kleuren van overdag, geschilderd in pastellen, verbleken met de tijd, als het eeuwig tij dat gaat, bij het vallen van de kille avond, als de eerste lichtjes…

Werveling van Fados in brakke tranen glijden langs haar wangen, vloeibaar goud van de Taag, druppels gloeiend klaaggezang verheffen zich in het hart, laat het sneller kloppen, aan de oevers van mijn zwanenzang, in de snaren van de ziel, door de magie van klanken van alledag tot elkaar verbonden. Veroverd met huid en haar,…

het onbeschrijflijke aan het papier toevertrouwen 't is eigenlijk te zot voor woorden want het gaat me niet lukken het blijft hooguit bij een poging als bij benadering 't uitzicht beschrijven als een opsomming van wat ik werkelijk zie en voel... de zon aait het aardewerk van waaruit de bloemen gretig bloeien de collines in gindse verte…

de zee wisselend goud legt het glinsterend vlak waarop kleine schepen varen langs een dunne lijn die samenvalt met de dromende daad van wandelaars over het strand zij vinden aanlopende golven en vrachtvaarders op vaste afstand bij klaarlichte dag werpen vlaggen kleuren aan de mast op het laag bed van golven liggen dun gestrekte draden…

ik ga op vakantie in mijn hoofd langs al die kronkelige wegen zie ik stranden en kastelen ook is er mooi weer beloofd geld hoef ik niet te dragen en het vervoer is voor niets op tijd sluit ik mijn ogen en droom over mijn elektrofiets de accu laadt zich op zijn radius is beperkt dus blijf ik in mijn stoel het stopcontact doet zijn werk…

Fietsen met een trailer door het Belgisch platteland, langs weiden en kanalen is er altijd weer een band. Het water en de koeien zie ik nooit alleen en bij de steile helling is er altijd weer een extra been (of hand). Fietsend is er altijd weer dat extra commentaar: Papa waarom waarom staat die oude molen daar? Waarom wonen er toch mensen in…

was ze vertrokken maar in het portiek waar ze altijd afspraken stond een schoenendoos met zijn naam erop gevuld met kleurrijke kaarsen weliswaar half opgebrand maar elk met standaard ook een stapeltje nostalgische ansichtkaarten met dorpstaferelen zoals een paard-en-wagen op een bijna verlaten kruispunt en een ruiter langs een kanaal…

kleinkind op bezoek zij graaft naar haar wortels - fotoboek als schop…

Het is vakantie kinderen spelen in de wei Verstoppertje achter de hoge zilverpopulier Hurkend onder de blauwe hemel zij aan zij Onder de zon die steeds hoger klom Het landschap de boerderij de koeienbel glom De zee het strand de duinen van Holland Naar de tulpenbollen likkende aan een lollie in de hand De schommel de speeltuin met een bak vol…

Vlak boven het water blijft de zon hangen De oude mensen kijken met romantische gevoelens naar ons op de rotsen waar we elkaar voorlezen Zij zien de mieren niet alleen onze jonge lichamen en ze denken de hagedissen erbij Op zee klinkt een misthoorn maar er is niets te zien tot ineens om ons heen de badgasten op de blokken beton worden…

op het puntje van je stoel in hevige hitte door je vinger zachtjes heen en weer te bewegen tot neushoogte met de handen in ‘t haar een net niet passend T-shirt op vijfhoog erger nog dan ergernis brandt de zon hier op je huid zo wordt paars nooit blauw en zilver ooit zwart…