1.179 resultaten.
Omlijsting
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 231 de mussen komen weer
er liggen altijd wel wat kruimels tussen kieren van het huis
en de boom draagt vertrouwen in zijn kroon
zo schoon, zelfs als er winter valt rond oude takken
binnen, achter zichtbaar glas, verschijnt
de dag rond leven, doorgaans warm veredeld
door de thermostaat
dan gaat geen uur voorbij in vinden willen
meer nog…
Op drift
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 470 Waar ben ik
nu mijn leven stuurloos is
nergens een boei of haven
zelfs geen hand in zicht
om te bereiken
het land waarop ik ging
verzonk de richting
van het spoor
wist ik waar
en ik zou gaan tot morgen
maar de nacht
drijft me verloren…
Afscheid
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 447 het laatste radeloze licht
verzinkt in een brandende schemer
het grijs te moe
een opgemaakte opalen glimlach
uitdrukkingsloze ogen
sponzige wolken in rukwinden verdriet
je voelt weinig tijdens
de vloedgolf van omhelzingen
je doorstaat het gewoon
straks wend je je wel
tot een huilende maan…
over versterven
netgedicht
3.0 met 15 stemmen 574 men heeft het
over vrije keuze
terwijl men niets
te kiezen heeft
laten leven
is de leuze
ook als het leven
niets meer geeft...…
Niemand ziet
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 395 Haar ogen stralen maar
niemand ziet haar pijn
achter het masker van de lach.
Ze is gegrepen door verdriet
maar er is niemand om
haar heen die het ziet.
Bang voor het leven om
zichzelf bloot te geven
hoe lang kan ze dat verdragen.
Je hoort haar nooit klagen
toch zal ze vechten want ze
wil zo graag weer gelukkig zijn.…
Heimelijk zielenleed
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 282 veilig weggekropen, tegen de verwarming
maak je je klein. opdat de wereld jou niet ziet
mocht je eindelijk wenen
vol heimelijk zielenleed
dat je altijd stevig wegpoetste alsof
het dan verdwijnen zou…
Diepte
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 246 Hoe eindeloos is de diepte
waar gevoel geen bodem raakt
De gedachte, verzwaard,
glijdt als gewichtloos door 't water
Hoe peilloos is de leegte
waar sonar geen weerklank meldt
De stroming, versneld,
sleurt mijn kleur met zich mee
Hoe kil ligt de donkerte
te wachten op haar broed
Pijn, met algen begroeid,
is het laatste teken van leven…
IJskoud
netgedicht
2.0 met 11 stemmen 316 het bericht van
jouw vinden
schokt
'n natie
die met hart en ziel
naar je uitkeek
ijskoud
laat het ons
achter
gehuld in nevelen
het gemis
onmeetbaar
worden we
liefdevol omarmd door
een nieuwe
grijze dag…
Vaders pijp
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 322 Mijn vader rookte met enige stijl
zijn met teer besmeurde pijp, bruin doorbrand.
Joeg gretig, als was ‘t voor zijn zielenheil,
de witte slierten door het hele pand.
Geen wilde shag uit een exotisch land
maar eerlijke tabak, grof versneden.
En zo bleef hij hondstrouw, deed hij gestand
aan zijn banale dwangmatigheden.
De pijp is uit , een…
Gestruikeld
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 251 Ik ben vandaag gestruikeld
over onuitgesproken woorden
die ik je nog had willen zeggen
steeds smaller werd de weg
bleef achter op een vlakte
door kou bevangen
achter het duister van
m'n gesloten ogen
voel ik dat alleen de zon
-nog jouw lippen kust-…
De Oester
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 302 Jij oester, zo gesloten
Soms laat jij je parel zien
Prachtig, hard met parelmoer
Trots daarop misschien
’t Zijn gevolgen van iets pijnlijks
Vreemd en lelijk mocht niet zijn
Adequaat ging jij te werk
Maakte het tot kroondomein
Omhult met schoonheid
Geen misvorming meer
Het lijkt welhaast een wonder
Hoe pijn dan transformeert
Jij oester…
Ik laat het licht aan
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 304 Heb mezelf gezien met 'n vies gezicht
Ik laat het licht aan
Dronk jouw wijn, jatte toen je man
Ik laat het licht aan
Papa is niet slecht, hij is strikt
Ben niet bang, met dekens over mij heen
Ik laat het licht aan
Kleine meisje onder het bed
Was het mijn schuld, iets wat ik zei
Ik laat het licht aan
Zeventien en kapot van binnen
Snij…
Verstikking
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 401 Vingers van lucht
Gevlochten uit flarden
Strekkend naar zielespinsels
Verbroken door een zucht
Het ontastbare geheel
Dringt door tot iedere vezel
Herinneringen verloren in de mist
Van het onzaligmakende verleden
Schrille kreten
Ontsnappen aan opeengeklemde snavels
Gebonden door strengen
Vlas door schikgodinnen geweven
Het zuchtende…
je naam verstomt in mijn mond
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 258 je naam verstomt in mijn mond
gelijk je beeld verstilt in mijn ogen
ik zal slikken en mijn tranen drogen
vergeten hoe je in mij geschreven stond…
Dans van de verloren zielen
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 213 Altijd onwennig sta ik naakt
als je woorden mijn wil
masseren, langzaam inwerken
op mijn lichaam, ik laat het toe
De integriteit van je begeerte
kapselt mijn geweten in, deze
warmte laat geen ruimte voor
het verderf, dat je in mij zaait
Ik geef mij, samen betreden wij
onze besloten werkelijkheid
van liefde, zo denk ik, terwijl
je mijn…
verdaagd verdriet
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 304 blootshoofds
meet ik
regendichtheid
vergelijk het met
mijn tranen
neem het gemiddelde
en maak aantekeningen
in mijn dagboek
leuk voor later
denk ik…
Offerande
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 179 hoe ik je naam prevel, niet kan leven
niet kan sterven zonder jou omdat jouw schaduwen
mij achtervolgen
hoe ik laatst door je straat wandelde, dichtbij je huis
stap voor stap, bedachtzaam
iedere taal uit mijn passen haalde
tot het kruim mijn ledematen omsingelde
hoe ik brak toen ik jouw handen
in andere handen voelde, mijn rechterarm…
Twintig twee nul acht.
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 367 De tijd vliegt als immer,
op jachtige vleugels,
onstuitbaar, het moet zo zijn.
Met mijn gedachten aan jou
loop ik de lege dagen door,
in herinneringen van geluk en plezier
Ik zal het nooit begrijpen, nee,
dat nooit mijn lief, dat jij
toen naar de hemel werd geroepen.
Ik hoop dat jij van bovenaf
niet alleen mijn zwaktes zult kunnen…
Dolende
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 297 als geest
dool ik halsoverkop
op zoek, op zoek naar jou
zwevend door lange gangen
prachtige trappenhuizen
ongeduldig naar omhoog
naarstig wil ik je voelen
nog één keer zien
zweef ik over zolderkamers
speur ik door schoenendozen
maar al ik zie, geen foto's
je lijkt verdwenen
vlieg door het dakraam naar buiten
in de volgspot van…
dragen
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 257 donkerzware wallen
zakken diep
gegroefd
door het dragen
van zoutnatte ogen
te lang
bedroefd…