waar licht komt is stilte in mij even niets dan warmte waar de weg gaat kom jij op mijn pad wellicht ooit in mijn hart…

Er is genoeg licht De zon schijnt onaflatend maar alleen waar wij hem binnen laten Er is genoeg licht om ons terug te brengen tot mensen die uit verwondering elkaar weer kunnen vinden Er is genoeg licht, maar de gordijnen zijn nog dicht…

Laten we het eenvoudig houden zeg je tegen haar, mussenvriend nu de vriendschap liefde nodig heeft omdat armoede om zich heen grijpt en je nodigt haar uit voor een verse kop thee ze heeft haar pantoffels meegenomen en een zak knapperige graankoekjes in de tuin spelen de mussen met de schaduw van de bomen jullie praten over regen en wind…

Mijn vrienden zijn op afstand dezelfden gebleven, voor mij brengt terugblikken geen maren vanzelfsprekend ‘doodgewoon’ ontsluiten ogen werkelijkheden zonder ze te hoeven afvragen en waar onze gedachten aan blijvende vriendschappen onaangedaan zijn gebleven vind ook jij mijn vriend een gestreeld hart.…

Ik wil een zee zonder golven En strooi rode bloemblaadjes in een rimpelloze oceaan Ik breng een ode aan het water waar alle rusteloze rivieren in uitmonden Om zich vol goede moed te herpakken en slagregen en miezerbui te worden in Noorwegen, stille sneeuw in Siberië Bluswater in verhit Griekenland, wijwater in een grote kathedraal De…

Ik wil je graag zien, dat is alles, je hoeft niet -- gezellig te zijn.…

Zij zoekt mij steeds op om met me te praten, want -- ik ken haar leven.…

en als ik overlijd, sluit dan eerst mijn ogen voor het licht van de wereld en kijk daarna dan eventjes voorzichtig in mijn mond want alles wat jij graag nog had willen horen maar ik niet durfde te zeggen, ligt op het puntje van mijn tong…

We liepen op de dijk Je wilde zwemmen de laatste zomerdag O, die betweterige weervoorspellers en alles wat betweterig Maar toen we ‘t wilde water zagen besloten we te lopen tot de haven De lisdodden wilde jij, die moeilijk los te krijgen Op ‘t havenhoofd dat volgegroeid, met rozebottels, de planken van de steiger los daar, aan…

Ik hoef me voor hem niet netjes aan te kleden -- hij is een huisvriend.…

Ik nam een roos van mijn struik mee waarvan ik haar al zoveel had gegeven Legde die op de tafel Er zou iemand psychometrie met bloemen doen Ze pakte mijn roos, beschreef me Daarna vroeg ik haar over haar die nu in een hospice op was genomen Ze zei dat ze rustig en vredig was dat ze contact met me opnemen zou, zodra z’overgegaan…

Om de horizon te aanschouwen moet je in de verte kunnen kijken fluister je langs de wind van het naaiatelier aan de gehorige kade donder en bliksem doorklieven de eenzame regenavond in de rivierenbuurt van de geliefde oude stad en je blijft niet naakt naast me liggen omdat je zonder kleren bent geboren je kleedt je aan en duwt de…

Het eerste gedicht was als een veulen toen het begon, in de wei galopperend onwennig dartel, zonder dralen opvallend vrolijk in de zon en jij daar in de bergen de ganzenveer in jouw handen schreef me een hand geschreven brief waarin het gedicht werd opgeschreven hoe je de onstuimige rivier volgde naar het kalme dal met groene weide…

Nu de nacht zwijgt in vergeten dromen kom jij tot leven in het zoete duisteren nachtvriend, jij bezoekt het liefdeshart in de bruine kroegen van het leven waar melodieën strijdliederen worden en iedereen gelijk is voor elkaar nachtvriend, jij bezoekt het liefdeshart in de blonde duinen bij de zilte zee waar melodieën strijdliederen worden…

Hij schrijnt mijn onbeholpenheid, kent gij die man die vissen, runderen en hazen spaart die werkzaam is en slordig is bebaard ik ben hem rijk maar raak hem liever kwijt. Hij roert niet in de suikerpot drinkt geen wijn, erkent geen god. Men ziet hem grijnzend schrijden door de gangen zo zelfgenoegzaam superieur, er komt een dag, dan zal ik…

Rug aan rug zitten we tegen moeders grafsteen -- Fijne gesprekken.…

Je ziet er gezond uit op het zomerse kerkhof waar winderige vergankelijkheid stoere bomen het hof maakt je lacht zoals een zure appel lacht huilt in een vergeten fruitschaal het praten is nu tegen de doden in een stadium van berusting je ziet er leuk uit in je zomerse kloffie op die foto bij jouw graf…

De kustlijn tussen Bari en Brindisi Vanouds berucht om smokkelroverij Kent stenen burchten langs de waterzij Vooruitgeschoven posten half in zee Bij stormwind en hoog water aan de loef En bij windstilte vredig in de lij Een vogelaar ziet tussen burcht en wal De balustrade van een duiventil Het is er 's avonds stil en 's ochtends bal…

Een fles geworpen in de oceaan van Facebook, het 'Boek van gezichten', onafzienbaar... Toch maar weer gedaan, een fles geworpen in de oceaan, wie weet spoelt-ie dan ergens aan, even 'geleukt' tussen duizend berichten van Facebook, het boek van gezichten - een fles geworpen in de oceaan.…

Onkruid bestaat niet zegt een lieve tante uit het rivierenland ze noemt ze wilde planten en je knikt ja wiegt jouw stevige stengel in de zilte winderigheid laat onverwacht jouw stekels zien lokt vogels met jouw rijpe zaden onkruid bestaat niet beaam je nu volmondig en de hongerende wind neemt jouw stuifmeel mee.…