Verdergaan steeds maar verdergaan we reiken naar de piekmomenten in ons stoffige armzalige bestaan zoeken hier en daar geluk zonder ergens echt thuis te komen we strijden door, zo rucksichtloos en onbarmhartig nemend en verlangend zonder ooit iets terug te geven de eenzaamheid in ons verdringend op zoek naar glimpen van geluk we staan…

ziet de duif met de olijftak wel zijn tegenbeeld? gehelmd, met prikkeldraad staat hij opposiet wit is nooit helemaal wit zwart niet helemaal zwart vrede wordt snel uitgesproken waar haat in harten gist de leeuw vreet het lam op als de herder niet hoedt Vrede is meer dan een woord zij wil worden beleden…

we reden in een busje de vrijheid tegemoet tegen de gedachte in “braaf de regels volgen” daar kon ik niet mee leven daar wou ik niet voor gaan hing heel lang op de claxon vluchtte hier ver vandaan geen wet kan mij beletten te denken wat ik wil de vrije keuze is mijn route waar ik zwaar aan til ik neem mijn eigen bochten soms zijn…

beschermend, liefkozend liggen haar armen om mij heen haar zand glijdt zacht schurend van mij af en nestelt zich in de lijnen van mijn hand ik schud en zij laat los, ik kus en zij geeft zich bloot blank met pluimen aan de randen, rakend aan het water rakend aan de zee, spelend, altijd spelend in dit nu vrije veilige land de bunkers, groot…

mijn straat, toen leeg is volgepropt met auto's de stenen die ik daar ontsteeg zijn slechts te zien op foto's mijn knieën schuren langs de stoep het doelpunt op de schoenen nog hoor ik luid mijn maatjes' roep de overwinning roemen mijn straat staat stil het spel is uit, de bal diep opgeborgen weg is de warmte die 'k ervoer het bedekte…

Dat ik me niet langer verzet, tegen de loop van het leven. Tegen het feit dat alles stroomt. Dat ik niet langer weerstand bied, tegen verandering. Tegen de waarheid van de dood. Dat ik niet langer vasthoud, aan gebeurtenissen. Aan de halmen van het stro. Dat ik niet krampachtig wil behouden, waar ik met mijn hele hart van hou. Ik hou…

Ik weet niet of ik je kan en mag vergelijken met een vlinder Ik voel enige schroom,hinder we zijn...... al zolang getrouwd Vlinders? alleen bij feest en feestjes nog in onze buik En de vlinder vlindert van struik naar struik van bloem naar bloem Van kelk naar kelk welk? is 'm om het even 't interesseert 'm geen zier…

alles voelde anders in raken het deed onverwacht nieuwe energieën ontwaken het was geen stoffig verschijnen na decennialang verdwijnen maar een herboren in nieuwe gloren spanning voelen in een warm contact waar delen heel intens zijn unieke info overbracht de wereld bekijken met een nieuw ontzag omdat alles blijkbaar een eigen…

met handenvol regen gaf ik jou de zegen na jij draaide je om en ving een opkomende zon ieder zijns weeg nog steeds wappert de lach als vrijheidsvlag voorzichtig rol ik de rode draad van verbondenheid uit stuur jou gedachten wensen en dromen om toch even bij je te zijn reken af met gebroken structuren gewoontes die te…

Ik zag, lach en ik straal. Ik lees, vrees en ik verhaal. Ik probeer, incasseer en ik faal. Ik kreeg, zweeg en ik baal. Ik loop, hoop en ik dwaal af van het spoor, Niets komt tot gehoor. Nergens waar ik mij aan stoor. Ook al gaat alles ongeremd door. Ik droom, hoop. Daar ben ik immers mens voor.…

Lieve, het valt mij zwaar in alle blijheid jou nu te mogen zeggen in alle vrijheid dat niet vergeten zweepslagdagen op onze zwarte lijven zijn kapotgeslagen uiteindelijk werd onze geest niet aangetast die veel sterker was dan hun ruwe last het zware witte lood op ons vertrapte hart verwondingen en doodslag in diepe smart ik vond een bewaard…

Al eens gedacht om stiekem met de Noorderzon te vertrekken, alles en iedereen achter te laten en als een complete nobody ergens van nul te herbeginnen. Ergens waar je geen oud-bekenden in de supermarkt tegen komt. Alleen maar onbekenden. Mensen met wie je geen geschiedenis, alleen toekomst deelt. Mensen die je niet pijnlijk terug katapulteren…

vandaag de boodschappenlijst en elke dag de boodschappen met bebloedde nagels op muren gekrast om waarheid pijn en onrecht te onthouden de waarheid van vandaag van lang geleden van altijd om de schil van woorden altijd af te pellen met ongewassen handen om altijd de boodschappen met gekraste nagels te herinneren…

Als vroege ademtochten komen zij uit ochtendnevel toegeslopen: De schapen van hem die iedere avond zijn poëzie en dagboekbladen verbrandt in het kookvuur voor zijn koffie, in steeds een vers te grazen dal. Immers: alles slaapt. Hij knikt naar mijn zoon en mij, trekt woordeloos voorbij, zijn blik danst van dichtbij tot aan de einder…

Op vakantie waren wij op reis in 'n deel van onze buur: Duitsland Uit folder en boek hebben we ons ingelezen gezocht en gevonden Waar bergwanden oprijzen van hoogten niets te vrezen bezochten we Hun kastelen en paleizen met puntige daken uit vervlogen tijden zagen we er Koene ridders te paard en jonkvrouwen die -in modern…

we dansen op de donkere klanken van een lange avond vol weemoedig licht met wisselend zicht op glanzende kasseien waar culturen raken in samen eigen talen maken gezegende grond die ooit stond voor broederschap en vrijheid waarvan de klank teloor ging in elkaar niet meer verstaan proef het bittere zout van strijd tussen arm en rijk…

vrijheid vraagt herinnering aan wat mensen geven het kostbaarste zelf in strijd en opoffering om van vrij zijn van generatie op generatie het erfgoed door te geven vrijheid vraagt werken met en op het spoor van gisteren naar morgen aan respect en ruimte voor geluk van een ander opdat die zijn mag wie en wat hij is vrijheid vraagt verzoening…

vrijheid weet je die neem je niet je krijgt of geeft hem van of aan de ander om dat te zeggen wat je meent zonder onderscheid te zijn wie je bent vrijheid weet je is de mogelijkheid je echte zelf te zijn zonder grenzen van geloof hoop of liefde te doen en te laten lichamelijk en geestelijk wat jou bewegen laat vrijheid weet je…

herdenken is de tijd nemen even stil te staan bij verkregen vrijheid die we ogenschijnlijk zó gewoon vinden herdenken is ook de herinnering levend houden aan hen die hun leven gaven voor de vrijheid waarop wij niet zuinig genoeg kunnen zijn…

Zij lijkt uit haar lijst te gaan stappen... De stoel meer van de schilder dan van haar Licht valt zichtbaar van 'r schouder Ze wordt geen dag, geen jaar ouder Zij, model uit 'n vervlogen tijd bloem tussen bloemen Zij, vrouw tussen.... 'n veelheid aan vrouwen Ik zou om 'r kunnen ......rouwen want nam ze niet -zonder…