477 resultaten.
Opgestoken haar
netgedicht
5.0 met 2 stemmen
437 Vrouwen met opgestoken haar
door speld of lint
bijeengehouden
Losse haren
vibreren in bries
in stralen van de zon
die haar mooi' huid verlichten
door opperhuid gerezen
bovenuit opgestoken
Ook met elastiekjes
weten vrouwen te bekoren
In allerlei kleuren
diverse smaken bijeen
met staartjes die inspireren
in kleuren van de regenboog…
Koningin van de nacht
netgedicht
1.0 met 1 stemmen
382 Zij kwam uit de verte
uit diepe armoede.
Jong en mooi is ze
straatverkoper haar eigen lichaam
in een vreemdee straat
aan het einde van de stad.
"Hoe heet zij"? vraagt iemand.
"Zij heet Koningin van de Nacht"
fluistert een nieuwe maan…
Vrouwen.
netgedicht
2.0 met 2 stemmen
761 Uitdagend behagend klagend doorzagend.
Boeiend vermoeiend liefhebbend liefkozend.
Spontaan blozend vulgair met een air of gewoon.
Vertederend adembenemend spetterend.
Plakkend nagellakkend ijdeltuitig guitig
lui lenig vreselijk alert adrem
assertief teder in satijn of leder wild
zacht hartstochtelijk afhankelijk ontoegankelijk
zelfstandig…
Een vers voor haar
netgedicht
1.0 met 1 stemmen
430 Silhouet van liefde
in een vers voor haar,
onstuimig als de zee
mijn hart is rusteloos…
Passie
netgedicht
5.0 met 1 stemmen
432 Zij kruidt de nacht
met zwarte kant
en elegante bewegingen:
haar introductie van passie.…
Als zout kristallen worden
netgedicht
4.0 met 1 stemmen
492 Regendruppels vallen intensiever
Zand knispert luider onder blote voet
Kon frisse lucht altijd al zo zacht strelen?
Alle dingen voelen meer dan goed.
Suikerkorrels kraken harder
Koffiesmaak proeft zo intens
Parfum geurt ineens veel sterker
Voel me bijna niet meer mens.
De maan beschijnt de nachten feller
Zonlicht tintelt sterker licht…
koningsdag
netgedicht
4.0 met 1 stemmen
587 de wind woei
en alles was oranje
een moeder
met grote borsten
in zo'n laaghangend t-shirt
liep monter voorbij met de hele troep
wij waren helemaal blij met haar
zoals we ons omdraaiden en naar haar kont keken
terwijl we daar stonden bij cafe Bos
en de wind waaide en we aan vroeger dachten…
Het Raam
netgedicht
2.5 met 2 stemmen
430 Verborgen achter blonde haren
een longdrinkglas tussen de lippen
zat ze roerloos op haar stoel
verzonken in stille gedachten
naar een onzichtbaar iets te staren
de as van haar sigaret te tippen
haar ogen zoekend naar gevoel
een hulpeloos wanhopig wachten.
Zo zag ik haar achter het raam
een hand als steun onder haar kaken
moest de harde pijn…
in vuur en vlam
netgedicht
3.3 met 3 stemmen
865 als korte doch fel
uitslaande brandjes
volgen de opvliegers
elkaar op...
de spuitgasten laten
echter vergeefs
op zich wachten
bij de belendende percelen
loopt het toch nog
met een sisser af
voor een moment
is zij het vuur meester…
MARTA GOEBBELS
netgedicht
2.5 met 2 stemmen
478 Een slaapmiddel, wat blauwzuur en een spuit
De kinderen in wit gewaad gekleed
Het was de dag na Adolfs huwelijkseed
Hij was niet meer, dat gold ook voor zijn bruid
Zijn grootste liefde was toch naar verluidt
Het Duitse Rijk nadat zij overleed
Zijn nichtje Geli, naar zijn beeld gekneed
Hij zat te dicht op haar veel jongere huid
Door zijn…
EVA BRAUN
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
501 Een dag voor onze dood zijn we gehuwd
Mijn Alfie hield mij veertien jaar verborgen
Hij hield mij weg van politiek en zorgen
Niet - Ariërs hebben van hem gegruwd
Hij was met vele krijgslieden omstuwd
En werkte aan de Übermensch van morgen
Maar eenzaamheid probeerde mij te worgen
Ik heb mijn gal daarover vaak gespuwd
Dan lukte het hem steeds…
even
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
467 Ze wenkte
Bewegen zag ik niets
Maar volgen zou ik…
Gem
netgedicht
3.5 met 2 stemmen
426 De wieltjes van de chakra's laten draaien
een vliegmachine, vijf raderen verticaal
cirkelen maar, twee horizontaal
Vol bewondering naar jou gekeken
glimlachend een buiging gemaakt
gevangen het licht uit je ogen
Zullen we daarom een dansje maken
jij mag leiden, als je wil, en ik volg
het duwen en trekken van jouw handen…
UITGEDOLD
netgedicht
3.7 met 3 stemmen
552 Ze had haar wilde haren pas verloren
Toen ze een dametje op leeftijd was
Sindsdien was ze voortdurend in haar sas
Ze zegende in haar gezicht de voren
Ze voelde zich ervaren en herboren
En tegelijk ook wijs en groen als gras
Ze hief samen met winterpracht het glas
Ze had haar trouw aan Venus afgezworen
Blij als een kind ving ze de eerste…
Mengsel
netgedicht
5.0 met 1 stemmen
708 Plamuur blijft maar brokkelen
langzaam maar zeker kruimelt
het ooit nieuw naar onder
Haar schoonheid imponeert
maar waarom toch ook mij?
Een gebroken waslijn
en opgebouwd vertrouwen
Verschillende
bovenal
zeer divers
Wandelend
voltooi ik
de gemarkeerde route
uitgestippeld op haar
prachtige, zeer zachte
onnoemlijk mooie huid
die vergeet…
autobiografie
netgedicht
3.8 met 4 stemmen
599 Machteld Nancy Marian
Evelyn Elske en Annet
Christa Carla en Babette
Ans Roos Rianne
Natascha Josje Jeanne
Sandra Maddy en Yvette
Femke Diane Margareth
Cora Connie en Suzanne
Caroline Mascha en Marlies
Agnes Hannah en Hatice
Sonia Brigitte Sabine
Nouschka Debby en Deniz
Janine Jo Julia ..…
Meisje in de lijmpot
netgedicht
5.0 met 1 stemmen
468 Dat was een mooie film
met stemmen van ver;
het tintelend geluid
van een roes
als je ontwaakt
in je geheugen
We spraken woordeloos
gedichten
tussen
beslagen ruiten
tuitte je lippen
balde je vuisten
tot verhitte vormen woorden
stokkende adem
druipend af
langs het koele glas
Onverstaanbaar schreeuwend
meisje in de lijmpot…
deïficatie
netgedicht
4.3 met 3 stemmen
494 voor Evelyn
wanneer de zon hoog aan de hemel staat
en de natuur in niets te wensen overlaat
wanneer vogel na vogel in verrukking fluit
en ik keer op keer daarbij de ogen sluit
dan interesseert de hele wereld me geen zier ..
dan heerst een andere werkelijkheid hier
een werkelijkheid waarin ik een wonder ervaar :
dan strelen frêle vingers…
Tot haar knieën in het water
netgedicht
4.0 met 2 stemmen
615 Van ver ontwaart hij,
ontwart hij verlangen en werkelijkheid:
schoonheid;
esthetische vrucht van lieflijke godenhand
die, tussen huizenhoge golf en land,
eb en vloed op haar wachten laat,
terwijl ze tot haar knieën in het onbeweeglijk water baadt.…
Venus
netgedicht
3.0 met 3 stemmen
516 Je was in de rouw
van de vrouw
met je zwarte t-shirt en broek,
nooit was ontgoocheling zo diep
je kwam en kreeg
medeleven
ik ving je meer dan
moedig,
in mijn hart nog steeds
een plaatsje vrij
kan de vrouw je blijven boeien
na zoveel pijn
door het spel van
venus
die plaats vraagt
geneest als haar rol juist
is gespeeld…