Het was al half februari en buiten een winterplaatje en dit bij een verwarmd klimaat, als een schilderij van Gauguin gigantisch groot: 'Neige fondante' met sneeuw als blanke pannenkoeken in het landschap, langgerekte..., toen ik Satyam bezocht. De satsang begint. De stilte valt... De zaal is vol verwachtings-spanning. Verheven verhoogde trilling…

als de nacht de dageraad ontmoet ontwaakt ze uit een diepe slaap de klok wijst tien voor zeven ze verzamelt haar nog broze krachten en stapt uit bed verlangend hoort ze reeds de uren wachten die ze zichzelf heeft beloofd een gouden glans te geven nieuwsgierig zonlicht door een kier in de gordijnen fluistert: wees gerust,…

Als door een glinsterend vlies bekijken ze wazig de wereld noodlot was weer opgedoken ongenood, onwelkom als immer slaat het zwarte gaten in het licht leven in het nu klinkt volmondig als er sprake is van wat geluk desnoods evenwicht of harmonie vol eenzame heimwee verlangen naar gisteren of overmorgen bijna overal willen ze wel zijn…

Terwijl magische woorden van mijn hart via mijn hand het papier oprollen speelt mijn lach voor zon het zoekt een uitweg uit mijn getorste hersenpan het blijft een bevrijding van wat leeft in de dichter het blijft een wereld van mensen ontdekken maar als je leert te accepteren dan is de helft van het leed al geleden…

Niets is tastbaar meer met wat het oog deed geloven, natte voeten verzonken in het zand, eerder licht.. dansend licht zonder hoofdbrekens bekeken, zee van bruistabletten vol nattigheid, omgeslagen gaan ze kopje onder vinden gaandeweg hun verloren gang zoals het slippen van een anker dat zijn ware greep verliest aan de werkelijkheid.…

Schud het dons tot kale veren ver van haardvuur / harde wind Kan dit levenslot nog keren of volgt het einde reeds gezwind? Sluit de luiken, bijt in ‘t stof Waar de wil schuurt in osmose oogt het glanzend weten dof Elke toedracht is onzeker in dit avontuurlijk ‘feest’ Donkere nachten kruipen bleker over een daglichtschuwe geest Nu…

Ik divergeer mij, ontregel mij, betreed buiten oevers, spoel tranen boven zoet water, tart de buiging van de einder, ga in afneembare voetstappen, ontdoe mij van afgebakende dromen, verdamp in onbedijkte uiterwaarden. Ik ontkramp, onthecht, spreid. Ver en wijd.…

Wat moeten we als Klein mensenkind Toch ontzettend veel, We moeten van alles Zo veel dat we Eerst dat moeten Af moeten schaffen Om daarna dan ook Daadwerkelijk de ander Te kunnen ontmoeten…

Slaap wel mijn lief laat zoete dromen komen waarin de warme nacht ontsnapt aan kille dagen de rust weer wordt gevonden terwijl het evenwicht herstelt Droom maar mijn lief laat heden en verleden zich mengen tot beelden die een mooie toekomst scheppen onder een verwachtingsvolle maan Een kus op je warme mond daarna zachtjes op je ogen…

De dagelijkse rituelen worden uitgevoerd met een lichte ondertoon van somberheid aan de ene kant geven ze noodzakelijke rust maar anderzijds is er dat onderhuids verlangen waardoor de zekerheid verlamt in schijn want er moet toch zoveel meer zijn dan dit armzalig alles wat er nu is het wees maar tevreden met uw lot roept irritatie op vanwege…

op een muisdag de kater verjagen luilekker op de bank luisteren naar een mengelmoes van kinderstemmen en Jimmy’s blues…

Koud verlang ik naar warm warm zoek ik verkoeling Ben ik goed? Ben ik goed! Maar hoelang? Zoeken is leven leven is zoeken Het leven laat me niet koud Of warm ...…

het brede strand met ogen dicht alleen met de wind op de wereld stilstaan, richtingloos ronddraaien de zee kan nu overal wel zijn de zee, de zee, die eindeloze zee neemt al je zorgen met zich mee de zon, de zon, die warme zon terug naar voor het begon de wind, die zuiverende wind blaast je hoofd schoon, m’n lief dat hoofd vol met donkere…

het komt maar zelden voor dat men een geriater ziet behandelen door een psychiater hoewel dat nou juist zou leiden tot bestuiving van elkanders kruis…

oom is bezeten van de scheve kruissteek alle onderwerpen heeft ‘ie afgekruist in ‘t bejaardenhuis wordt ‘ie al verguisd sonnetten gaat men naaien deze week de oudjes steken door na het borduren gewoon genaaid, vindt de directrice aanvang kruist ‘ie door naar de remise vrijwilligers ontsla je niet uit vrije uren bewoners zitten de gehele…

pijn in m'n voeten een oude blessure van squashen in een kies weer eens angst voor de tandarts in m'n nek draait u eens naar links in m'n knie dat moet nog berghellingen op in m'n rug daar waait de kou langs in m'n neus van alle sigaretten in m'n elleboog gevallen met de fiets in m'n ogen vermoeidheid zonder bril…

Zonder kunstlicht zouden we vast eerder gaan slapen en zonder de televisie, internet en de radio al helemaal ook zonder de auto's, scooters en fietsen en zeker zonder de bars en de discotheken discotheken? bestaan die trouwens nog? Het zou ons natuurlijke slaapritme goed doen zeggen de natuurwetten en de cultuurcritici zeg ik want…

daar is die man prostituee van eigen zijn geen hoer zonder poer nee slappe was stinkt niet de weeïge geur van elders kromme rooie sufmurw zijn spionnetje wereldvenster alleen dat…

Ik tracht een tijd te doen herleven die waarde moet geven aan het heden, reëler dan wat wij vroeger deden en ook waren in onze fantasie. Bij ons thuis was in mijn memorie (ik kijk dus even terug in dat verleden) iedereen ook min of meer tevreden dus het meeste ging in harmonie. Ook God zat 's avonds aan met het gezin, wij baden om veel…

Een leegte zo leeg als leegte kan voelen in niets gelijkend op de barste woestijn teistert mijn zwaar getormenteerde brein en doet mij dorstig in mijn bed woelen. Met droge keel schreeuwt zich een schor refrein van een klaaglied met vergeefse doelen raspend naar buiten, niet weg te spoelen met de beste rode of witte wijn. Steek ik niet onder…