621 resultaten.
Weergod Hiemstra
netgedicht
3.6 met 5 stemmen
343 Het is een slimme secretarisvogel
Die weet hoe hij het Weerlicht heeft doorgrond:
Doorploegd mijn associatierijk jargon
De free jazz van het meer-weergodendom
De Ster en Maan - SM van Gerrit Hiemstra -
Laat ik voorlopig voor zijn rekening
In lederhosen doet-ie ook zijn ding
Als Meteoroloog maar zonder Swing
Het was de opperweergod Jupiter…
een broze wereld
netgedicht
4.3 met 3 stemmen
379 iemand trok een streep
in het zand en maakte
iedereen wijs dat het
een grens was iemand
oefende het woord
liefde en zette deuren
open iemand zonderde
zich af onder dekens
van zielenpijn iemand
voer een vloot vol
verlangen maar meerde
nooit meer aan iemand
was gevleugeld en had
handen gevuld met
licht iemand wist van
de broosheid…
Een droombeeld
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
332 Droombeeld
Ik wil gelukkig en blij zijn
in een schone groene wereld
onbevangen kunnen lachen als een kind.
Zonder zorgen en luchtig te mogen leven
zoals paardenbloemenpluisjes zweven
gedragen door de wind.
Lopen over schone witte stranden
de zee ingaan en de voeten zien gaan
door het water zo helder als blauw kristal.
In de lucht de…
Nog niet getreurd
netgedicht
4.6 met 16 stemmen
968 De Schepper weent, Hij ziet Zijn wereld doven
Het duister dreigt, er is steeds minder zicht
Het lijkt erop dat het niet lukt daarboven
Nog niet getreurd... Zijn ster die geeft nog licht
De aarde zucht, hij ziet het leven sterven
Door gif, door gas, door plastic in de zee
Het lijkt erop dat straks niets valt te erven
Nog niet getreurd... niet…
De wondermooie Aarde
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
317 Zo snel als gedachten kunnen gaan,
reisde ik eeuwen de kosmos rond,
totdat ik hem in een hoekje vond
en in grote bewondering stil bleef staan.
Ik vond een wonderlijk mooie planeet,
zacht blauw gekleurd door een oceaan
met wat wolkenslierten er tegen aan
lag hij op een zwart fluwelen kleed.
Op dat kleed met sterren als diamanten
draaide…
Ik vraag bootvluchtelinge
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
356 Zij vraagt wat mij hier naar 't strand brengt
'k Ben opzoek, op zoek naar (verhalen)
Op zoek naar verhalen van mensen
als jij; vertel mij de waarheid (leugens)
Jouw waarheid, geen leugens, vertel ze mij
'Heb je even'?, zei zij, 'ik ben nog jong' (waarheid)
'Zeker te moe' en viel als een blok in slaap...…
Vagevuur
netgedicht
3.6 met 7 stemmen
421 Het vagevuur,
waarin wij groeien moeten,
is ons aardse paradijs.
Ons lieve leven.
De hel,
daar branden verdoemden.
Verdoemd is geen mens.
Verdom ons niet.
Het hemels paradijs,
daar schijnen heiligen te wonen.
Wij zijn daarvoor veel te goed.
Ons vagevuur is middelmatigheid.
Is waar we leren moeten,
wat liefde is.
Wat kwaad.
Wat goed…
Onze beste tijden
netgedicht
4.0 met 3 stemmen
296 De goede vriend en de vijand,
van onszelf en van elkaar,
wonen in hetzelfde huis.
In ons trouwe lichaam.
In ieders vrije geest.
In dezelfde wereld.
Dezelfde natuur.
Onze bange vijand laat ons weten
dat we ernstig worden bedreigd.
Er is zware storm op komst.
Sluit deuren en alle ramen.
Vertrouw niemand meer.
Alleen vertrouwelingen,
die…
ali
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
278 hij wilde per se hier blijven
wat de regels verboden
die systemen bedachten
een pure wanhoopsdaad
na een bestaan vol angst
waarin te veel al gebeurde
in zijn net begonnen leven
was hem het laatste zetje
over de grens van het leven
dat velen de harten brak
die hij later juist helen wilde
als hij groot was en geleerd
de ogenschijnlijk veilige…
Kopstukken
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
283 Kopstukken
hoe kan ik me van je
losrukken
de wijde wereld in
moet lukken
ook al moet ik
laag bukken
ik zal mij
opsmukken
met gedachtes aan
Kopstukken.
Kopstukken
laat de wereld je niet
platdrukken
de politiek heeft
zat nukken
er lopen nogal
wat krukken
rond, maar het
zal lukken
kruising, kerk, school
Kopstukken.…
Nog tien sextiljoen jaar
netgedicht
3.7 met 3 stemmen
322 Dag witte tuin waar zwarte letters groeien
Vorm gevend aan het menselijk bestaan
Tot Moeder Aarde ronduit is vergaan
Charon niet langer heen en weer zal roeien
Dag witte tuin waar trieste zinnen bloeien
Straks is het met mij- gardenier gedaan
Ik zal je nogmaals innig gadeslaan
Je tot die tijd met printerinkt besproeien
Totdat ik met je opga…
Marhaba
netgedicht
5.0 met 2 stemmen
260 Hé, marhaba
Goedendag
Het leven is feest, van
Mekka tot Jeruzalem
Dat het kán
Vredestichters
Samen vochten
Gewapend, met gezag
Na wederzijdse terreur
Dat het mág
Twee geloven
Zonder kussen
maar met groeiend respect
Tijd ontknoopt' de verwarring
Ongeloof
(Geen duivel tussen...)…
EU Extensie
netgedicht
1.0 met 1 stemmen
326 ..."Hora ruit"...
Wat zeggen mij data
van maanden en jaren
een blokje historie
een blik op het heden
Vandaag is het amper
zestien jaar geleden:
het Brusselse bolwerk
breidt uit met tien leden
Tsjechië Malta
en Hongarije
de Baltische staten
en Cyprus en Polen
ten slotte Slovenië
en Slowakije
Wat zeggen ons data
van maanden…
Na Middernacht
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
337 Het zijn
unieke
tijden
om onomkeerbaar
juiste wegen
in te slaan
Die de weg
kwijnende
natuur
uit de
apocalyptische
neergang
zullen moeten
kunnen redden
Historische
kansen
voor de zich
homo deus
wanende
'sapiens
met zijn
reptielenbrein'
Om te erkennen
dat twee eeuwen
industriële
revolutie
door…
Imagoknauw
netgedicht
1.0 met 1 stemmen
354 Laten wij nu toch eens hopen
Geëlimineerd
en verzwolgen, zeker niet geëerd
COVID-19
Denkt ons structureel echt te raken
't C-virus ziet dit echt verkeerd
Natuurlijk, HELAAS
sterven er mensen
Vanzelfsprekend, jammer
en zeker ongewoon
Laat vleermuis zich niet kennen
Heeft juist nú meerdere wensen
Flagrante imagoknauw
want van dier naar…
Een hele tijd later
netgedicht
3.5 met 2 stemmen
347 Nog even en de mens zal zeggen
‘Het was me wat met dat virus, niet?
En dat zovelen moesten sterven en
Dat dromen aan scherven gingen
Wat zijn we onvoorzichtig geweest
Wat was het ieder voor zich, hoe ving
De overheid bot; het lot hebben we
Getart, apart dat dit gebeuren moest
Om ons bewust te laten worden
Wakker gepord, zullen we nu zuinig…
Overduidelijk
netgedicht
3.0 met 4 stemmen
430 Ik wil het nog niet missen
Het goudvonk op het water
De vissers op de steiger
Die hopelijk niets vangen
De honden die hun takken
Tot aan mijn voeten brengen
De wind die door mijn haren
De wind die langs mijn wangen
De prille, roze bloesem
De vrolijke narcissen
Het slaperige dorpje
Het woonhuis aan de Ring
Ik wil het nog niet missen…
Kroon
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
337 Corona, met grote klauwen sla jij om je heen
COVID-19, 't treft inmiddels niemand meer alleen
In bepaalde groepen alles en iedereen door jou besmet
Vele mensen inmiddels overleden, door het virus weggezet
Corona, tijd zal leren of wij overleven
Ons aan 't virus COVID-19 moeten overgeven
Door wilde diersoort die op de vismarkt van Wuhan werd…
Bewakers van geluk
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
372 Onze media zijn sociaal geworden.
De buitenwereld dringt zich op.
Nieuws regeert ons nieuws.
Politici draaien dol.
In onze binnenwereld heerst rust.
Dezelfde rust die onrustig heerst
in het oog van orkanen.
En wie zijn wij?
Wij zijn de meerderheid die zwijgt.
Wij zijn waarnemers en getuigen.
Wij zijn de ware poortwachters,
die ook ware…
Wie of wat regeert
netgedicht
5.0 met 2 stemmen
419 De Ziener ziet
hoe blinde kijkers kijken.
De Luisteraar luistert
naar dove sprekers.
Ons Bewustzijn laat en leert.
Leert blinde sprekers Luisteren.
Laat dove kijkers Zien.
Wie of wat regeert.…