Drijvende wolken hoog in een dagdromers lucht dragen me naar jou Wat is het heerlijk om zich te laten meestromen op golven van een droom waar creativiteit en verbeelding voor het rapen liggen: uitzonderlijke kracht en pracht op zuchten van een wind waar op hetzelfde moment ik kan luisteren naar de meeslepende melodie van melopee. Een wiegerij…

Laat mijn hart uitbundig danken nu de lente spoedig komt; door het wit van bloeiend leven is mijn loflied niet verstomd; wil het loven, juichen, springen vol van vreugde zijn opnieuw. Alles zal ooit echt gaan leven ook al duurt het wachten lang. Laat mijn hart uitbundig danken samen met de vogelzang.…

Mijn stille gedachten worden weidser alsof het landschap van haar sterven zich uitstrekt tot aan de blauwe rivier even hoor ik weer haar oude stem droom lustig in schetsen van verbazing laat ik haar los om te dwalen in de bossen waar haar kinderavonturen tot leven kwamen daar ligt nu haar as begraven onder het mos tussen groene varens,…

Bosje bloemen fleurig en geurig voor elke plek verlicht het hart Jouw mond is als een roos die mijn hart heeft veroverd van waar kleuren glinsteren in het morgenlicht en enige dauwdruppels op de bloemblaadjes liggen op hetzelfde moment verwen je mijn gehoor met allerlei teder en zacht. Jouw mond is als een jasmijn die mijn thee parfumeert…

A.s. weekend kan ‘k van alles doen: Stadswandeling Familieopstelling Extra mediteren Maar die lange kus met jou, moet ik nog verteren Alsof we samen in niets veranderden Geen jou, geen ik Na jouw vertrek de ongerijmde boosheid weg, voelde 'k me lekker loom, wil de kersenboom snoeien met handzaag Dus langzaam, langdurig als…

elke morgen wandelde mijn vader met floris, zijn jachhond naar het witbos vol zilverberken. na elke tocht bracht hij een paar vogelveren mee. mijn moeder die kunstenaarsbloed in haar aderen voelde knutselde met haar pianovingers daar twee grote engelenvleugels mee, die ze lieten verbronzen. boven de schouw hield dat kunstwerk voor…

Dat jullie er altijd zijn: iemand die steevast belt als terug van reis, als dicht in de buurt en langs Dat met Valentijn iemand ook iets wil met mij Dat er iemand is die me ‘s nachts warmen wil en praten Iemand lange paden met mij loopt, we eten op een bankje De winkel voor mijn huis En iemand zoals zij, haar leed nooit vervelend…

Kleine momenten grote herinneringen geluk inspireert Dat ze als een heerlijke geur via neus wordt ingeademd die huid weer laat stralen Bovendien bezit ze ongekende kracht die ieder van ons laat kijken naar iemand of iets met bewondering terwijl verwondering klimt naar kruishoogte. Zon schenkt licht, warmte en tovert een glimlach op het…

Hoe dikwijls dans jij rond kwetsbare schoonheid van innemende natuur door schetsen van verbazing geen eelt door te relativeren alleen lente die zingt in het hart in stromend taalgebied vraag je mijn woorden ter stille overweging slechts aangetast door vermoeden en tijd door wind bewogen tussen weifelende planeten het zonlicht reeds…

Waarde vriend, mijn dank voor deze erudiete ochtendgroet dewelke ik ...nadat ik door mijn grote harige spitsneus met haar lieve grote donkere reebruine ogen en haar slanke voorpoten zacht rustend op mijn arm uit de diepste troggen van mijn nachtrust ben gewekt in de hoop dat mijn geliefde ochtendbode eveneens in vleugen geurige…

De traditie wil dat op oudjaarsdag een keek op de week wordt gebakken. In de notendop van deze terugkeek passeert de najaarsstorm van een oude weergod de revue en een Romeinse halfgod die een Griekse held te kijk zet... een half verstaander weet meteen over wie ik het hier heb: Ajax, Hercules en - excusez le nom - een zekere Gerrit... Men neme…

Een rollende golf fluistert als je echt luistert zilte poëzie Hoe je stem elke keer weer melodieus klinkt van waaruit heldere, luide en gevarieerde klanken mij in beroering of vervoering brengen tegelijkertijd laat ik me meestromen in de deinende golven waar ik me kan verbreden en verdiepen in hun geboden mooi- en schoonheid. Wanneer ook…

De winterkoning schuilt in beukenhagen waar koning winter niet heeft toegeslagen de vorst hult zich in misten en in vlagen dat zie je aan de opgestoken kragen Wie dit 'vorst' noemt stel ik graag een paar vragen is het bij u min dertig, alle dagen en nachten? Dan moet u hem niet verlagen de thermostaat, de kou zal u belagen De vorst…

Kijk eens aan, zie ik niet hier een epigoon van Vinkenoog, of heb je hem heel speels uit het verdomhoekje gehaald? Het danst en schuifelt niet maar wuifelt doch wat is het, wie is zij vermaalt zij met haar bekkenkracht de tijd tot leed- en beenvermaak? Of sleept zij menig mannenoog gegázaad en geoekraïend de donkere decemberdagen…

't Was net als Raden maar... soms voel ik mij een kraai dan weer een raaf en graai wat deksels bij elkaar Of ik een papegaai met bontgeelblauwe kleuren ben of een Vlaamse gaai ik ruik aan alle geuren En woel ze door elkaar net als mijn krullen, maar met schik en jool en luim zuig ik dan uit mijn duim Zet alles op een rij als een…

Vrijgevig vlucht in de gure noordooster boven Golán een vn-gezant een koerier als symbool van licht en van vrede Gedwarsboomd door tientallen dronebardementen en honderd hamastunnels, ondergelopen Panta rhei panta rhei in de goot van de dood, door Gaza's puinhopen een streepje licht Uit Pisa komt de inquisitie voorbij woordwaaiend…

Een donkere nacht bomen en straten zijn leeg diep is de stilte Wanneer onverwacht en plots kleuren van stilte het lichaam binnendringen waar ze langs het adernetwerk onderweg zijn naar mijn hart Ik probeer hen te begrijpen en verstaan laat staan oplossen in het luchtledige. Dat is helemaal niets mis mee daar ze geen enkel vorm van geluid…

Met dank aan Wil Melkert voor de inspiratie van zijn netgedicht 'Een mentale vlam'. __________________________________ Mijn ik was in de ban van haer fysiek de zachtheid van haer macht en haer bekoring zij wilde mij beheersen zonder storing maer 't grote misverstand maekte mij ziek Haer scheve schaets leek een imperatief zij…

Ver na de allerlaatste kleine uurtjes Heerst doodse stilte in engelenbak Gespeend van hemelrijk en merelzang Nog voor het vroegste krieken van de dag Nog voor de allereerste zonnestralen Reik ik hals uit naar goud der dageraad En doe ik kond in 't uur der morgenstond Van 't rijk der chaos die mij zal belagen En mijn gemoed zal kwellen…

Uw blijk van waardering voor de eeuwige terugkeer van de schittering in mijn oogopslag voor alles wat leeft en bloeit doet mijn hart juichen gelijk een dolgedraaide springbalsemien! Edoch, ik raad u evenwel ervoor te waken dat uw hooggestemd gemoed niet een loopje neemt met uw hart het slot van uw poëem slaat op hol in 't zenit…