905 resultaten.
Luchtacrobaten in het ochtendlicht
netgedicht
1.0 met 7 stemmen
184 Zwevend in de wind
vleugels tekenen de lucht
ochtend vol wonder
Hoe plotseling de ochtendblauwe hemel
boven de stad is bezwangerd van diverse kokmeeuwen
die met hun uitgestrekte vleugels zweven in de adem van de wind
Vol ontzag volg ik onzichtbare lijnen die ze maken in het eerste licht na het donker.
Het is niet alleen onverwachte verschijning…
Bruidsvlucht
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
207 De zandvlakte houdt vogelzang gevangen
en wordt gedompeld in stilte
Een enkel ritselend geluid dat deze rust doorbreekt,
zijn vleugelslagen van opstijgende vliegende mieren
Hun rood gloeiende lichamen vervagen
in het licht van de opkomende zon,
alsof de bruidsvlucht van koninginnen en mannetjes
een geschenk is van de vroege ochtend
Na…
IJsvogel
netgedicht
1.0 met 5 stemmen
374 Herfstige morgen
oog in oog met ijsvogel
geluksmomentje
Houten paaltje
opgemerkt door een ijsvogel
de beste visplek
Turquoise kleur
schiet stromend water voorbij
flits van ijsvogel…
GEMIST DOEL
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
187 Mevrouw paling glijdt
over de modderbodem
voelt kriebels in haar buik
de vaart waarin ze woont
geeft benauwenis
oevers komen op haar af
ontspruitend liefdesverlangen
jaagt de rusteloze aal
naar onbekende verte
waar in eindeloos water
wijder dan de wereld
vele minnaars wachten
eens het heftige spel
met haar mogen uitvoeren
verder steeds…
De stem van de roodborst
netgedicht
1.0 met 4 stemmen
210 Kleurrijke klanken
uit het hart van een roodborst
gedragen door wind
Hoe je in ongedwongen sfeer de ziel
uit je klein lijfje kwinkeleert op een zelf gekozen tak
Het betreft allemaal welluidende noten en tonen in verschillende
combinaties en variaties van waar het einde nog niet is geschreven of gesproken.
Zodra ik wakker word, zijn het…
[ Het diepzeekoraal ]
netgedicht
2.0 met 4 stemmen
153 Het diepzeekoraal
is een kasteel vol kroontjes:
prinsessenvissen.…
een droevig woorden-walsje
netgedicht
3.0 met 5 stemmen
278 op deze levengevende aarde
verzamelen mensen zich
voor de laatste Tasmaanse tijger
wie ziet het trage sterven?
het gekooide dier drentelt
van links naar rechts
danst getralied een schuwe
vergeefse rondedans
uit wantrouwen en wensdenken weven we
een lappendeken van mythe waarheden
en complotten wekt de mens
de Tasmaanse tijger copy-paste…
[ De honden ruiken ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
219 De honden ruiken
aan gevallen blad en mos --
Ze jagen niet meer.…
HET LATE GRAZEN
netgedicht
2.0 met 1 stemmen
185 Frisse avondnevel streelt zacht en minzaam
geurige weide, door bos omgeven,
waar kleine schuwe vorsten zich begeven
naar hun maaltijd, schrijden plechtig langzaam.
Het veldgewas, smakelijk en voedzaam,
doet elke ree vreugdvol opleven,
daarbij onder lichte spanning beven.
Loert, ergens verborgen, een gevreesde naam?
Het omhullende wit versterkt…
Alles heeft zijn prijs
netgedicht
4.0 met 7 stemmen
349 De vale gieren
Boven de kalksteenrotsen
Wirwar van vleugels
Het schorre gekrijs
Weerkaatst door de bergflanken
De strijd om het aas
Dan in harmonie
het verscheuren van de prooi
Alles heeft zijn prijs…
[ Onder gefladder ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
148 Onder gefladder
loop ik op een dik tapijt --
van gedroogde mest.…
Wolf
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
218 Op de rug van oerbossen en zand
van Grebbeberg tot Zeisterbos en verder
daar mekkerden de kuddes met hun herder
en burlden herten tot de flevorand
Tienduizend jaren na de laatste ijstijd
- de rijn noch ijssel waren dichtgevroren -
werd op de veluwe een dier geboren
dat hooglanders verschalkt
voor z'n ontbijt
De beul heet naar de baas…
ollie
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
178 tussen broertjes en zusjes
in het ouderlijk nest
was je een buitenbeentje
die kusjes strooiend
met olijke pretoogjes
onze harten veroverde
naast Duuk, jouw ‘grote broer’
die met één oog waakte
over wat je doen en laten moest
groeide je snel, krachtig en sterk
aan de hand van ‘jouw’ vrouwtje
van jonge pup tot grijze wijze
dartel ondernemend…
Als een meeuw
netgedicht
2.0 met 7 stemmen
238 Meeuw in de stad
aanschouwt de wereld om haar heen
levenskunstenares
Warme, speelse en diepzinnige
voorstelling over een zekere en zorgeloze meeuw
met de vurige wens om te zweven in een glijdend wisselspel waar
zij ook haar open klankvariatie en rijke woordenschat kan bezigen in de elementen.
Met die voor haar zo typerende
expressieve…
Op een. Meeuw
netgedicht
2.0 met 1 stemmen
172 Op een Meeuw
Een meeuw stierf laatst in Lelystad
Na het eten van een zak patat
Bij de crematie plechtigheid
Die minitueus was voorbereid
Sprak ter gedachtenis erna
Een neefje uit de USA
Bij ons kan dit gelukkig niet
Wij nuttigen slechts Franse friet
Maar komen jullie allen mee
Naar Mac Donald voor het diner…
Kluizenaar
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
167 De juchtleerkever (osmoderma eremita) is een keversoort uit de familie van de bladsprietkevers.
De wetenschappelijke genus-naam is voor het eerst geldig gepubliceerd door Giovanni Antonio Scopoli in 1763. Hij vond de kever in de holle stam van een perenboom.
__________________________________
De osmoderma is een
kluizenaar
die het moderne leven…
[ Voor de feestgangers ]
netgedicht
1.0 met 1 stemmen
218 Voor de feestgangers
zijn er bloemen, en daarin --
verscholen: vlooien.…
Wondere wereld
netgedicht
2.0 met 12 stemmen
217 Kleine insecten
gevleugeld en onmisbaar in
grote wereld
Hoe ze in grote verscheidend
voorkomen tussen al het moois van de natuur
waar men een rijkdom van kleuren en vormen kan waarnemen
tegelijk ben ik bewonderd en verwonderd voor hen; een nieuwsgierigheid nabij.
Zelfs vind ik dat ze verzorgd ogen
daar je kunt zien dat ze heel veel aandacht…
Zwaan
netgedicht
3.0 met 8 stemmen
267 Drie zomers lang
was je een blonde zwaan
geduldig om wat
komen ging
gelukkig
om wat voorbij
was gegaan
mag ik je
mijn zielschilderijen geven
als onderpand, voor
mijn behaagzieke dromen
vroeg je
in het kalme water
van jouw spiegelbeeld
en ik bleef telkens in de waan
dat ik moest dromen
over een blonde zwaan
het was een komen…
de ego's vallen als eikels
netgedicht
1.0 met 2 stemmen
201 de ego’s vallen als eikels
in de hagelstorm
kun je ego’s eten? vroeg de gaai
je kunt ze kwetsen, zei de kraai
als pruimen
bij de schapenwei
stonden jongens met stokken
en trokken de grenzen van het gebied
tot het alle perken te buiten ging
er met kluiten werd gegooid en
met gedroogde schapenstront en kraaien
keken of er een oog uit…