95 resultaten.
Weinig nieuws
netgedicht
4.2 met 5 stemmen
769 niets verheft zich naar de zon
hier zijn hoge wolkenkrabbers
debet aan ze zijn uitsluitend
teken dat voor hoge lieden
enkel telt wat geld nog braakt
vermogen zakt in zwaar getij
en niets duurt langer dan de
ergernis het weerstand voelen
over!-leve!-ringen! vieren
brengt ook amper vreugde nog
verbinden vraagt het willen van
en alle…
Schade en schande
netgedicht
5.0 met 1 stemmen
868 De crisis kwam voor ieder onverwacht
die nooit aan de keerzijden had gedacht
van megawinst - oplichting en bedrog!
Al te naïef geloofden mensen nog
dat die grote winsten konden ontstaan
zonder groot verlies, ergens onderaan.
Slijters van hypotheekleningen aan
mensen zonder bezit en zonder baan
incasseerden onterecht commissies
van banken…
Karl Marx: " Alle bezit is diefstal"
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
621 Die uitspraak was een brug of wat te ver,
maar verdient eigenlijk nog steeds met ster
de hoofdprijs voor: te zeggen hoe het zit
met het ontstaan van rijkdom en bezit
in een enkele zin - (volgens de man
met als oplossing de klasse strijd, dan).
Hij zag het puur van de arbeiderskant.
Zij alleen brengen rijkdom in het land:
door met hand en hart…
Ik begrijp het niet
netgedicht
3.5 met 4 stemmen
651 Ik begrijp niet, waarom mensen niet duidelijk kunnen zijn
ik snap niet waarom er haat en nijd moet zijn,
ik kan er met mijn verstand niet bij, dat er mensen zijn,
zoals ik en jij die elkaar naar het leven staan.
Ik begrijp niet, waarom mensen andere talen spreken,
ik snap niet, waarom er geen een universele taal is,
ik kan er met mijn verstand…
Zuid-Europees domino
netgedicht
3.6 met 5 stemmen
395 Snel op elkaar gestapelde bakstenen
zonvol gevuld met al teveel geleende lucht
vallen om als wankele dominostenen…
Grieks
netgedicht
2.2 met 5 stemmen
456 Een land met Griekse mensen, gestrand in de ellende
Schreeuwend om hulp met centen, het is een grote bende
Bij mij groeit de gedachte,ik sta me af te vragen
Heeft het nu nog wel nut, water naar de zee te dragen
De put vol helpend water, heeft zoals men het bekijkt
Na rijkelijk geklater, zijn bodem nu bereikt.
De boom, zo vol met appels is keihard…
Proeve van het toetje
netgedicht
3.4 met 8 stemmen
508 diep het
kommetje
dieper uit
dan ik dicht
schep het vol
uit de beelden
en de koppen
daarin herkent men
zeggen ze
een depressie
wat ik opneem
gaat en verdwijnt
in een doorgeefluik
mij blijft het
lepelen
naar wat rest
tot ook ik ben
opgebruikt…
Vooruitgang
netgedicht
3.5 met 2 stemmen
595 Deze robot heeft geen bioritmiek,
vraagt niet om opslag en is nooit ziek.
Ja, dit topmodel is zeer efficiënt,
hij werkt zelfs door bij faillissement.…
Zie je wel: het kan best!
netgedicht
3.4 met 7 stemmen
709 Een mens voelt zich toch wat bescheten,
nu eigenlijk is gebleken,
dat men van overheidswege best kans ziet
te minderen op uitgaven!
De regel is dus wel degelijk:
als het kalf verdronken is,
dempt men de put.
Bron: Doelstellingen coalitieakkoord bereikt-
Zuid- Holland bespaart € 25 miljoen
met minder taken en personeel!…
De € en de Glijbaan
netgedicht
3.1 met 13 stemmen
1.411 Wederom ‘glijdt’ de € naar beneden
en toch:
is de recessie geen gevolg
van de nieuwe betaalmogelijkheid?
Is er nog iemand die dit betwist?…
Wie Schrijft, Die Blijft
netgedicht
2.6 met 5 stemmen
671 Wat is vandaag de dag nog zekerheid?
Miljarden euro's vliegen om je oren.
Een aswolk kan het luchtverkeer verstoren.
Je raakt besmet met q-koorts door een geit.
Maar wat me deugd doet, als bibliofiel:
de boekenverkoop blijft gewoon stabiel.
---------
...ondanks de crisis en de introductie van e-books,
steeg de boekenverkoop in 2009 met…
Politiek van geld
netgedicht
3.2 met 6 stemmen
513 De gestaalde slurven
braken bulkend beton,
hokjesgeesten tekenen
voor het heersende echelon,
Die kostprijs van het groen
versus de opbrengst van grijs,
alsof zij slechts stuivertje wisselen
alleen voor de allerlaagste prijs?
Adepten strak met stropdas
in het kleurloos donkerblauw
marchanderen zich rijk
met dat ideaal van bouw…
- De Vergeten Recessie -
netgedicht
4.4 met 22 stemmen
672 Opstaan, uit de as herrezen
vanuit een stoel zonder gebruik
die er gewoon staat
onverzettelijk, onwankelbaar
heel vanzelfsprekend,
aan het eind van de mahoniehouten tafel.
Opstaan, overeind staan
de hoopvolle blik naar buiten..
gaan
langst andere wegen,
klimmen in één oogopslag
eenstemmig onwrikbaar
een reis vol stabiele nieuwigheden…
klimaatflop
netgedicht
2.4 met 9 stemmen
1.031 helaas overheerst
milieubewusteloosheid
bij economen…
LED
netgedicht
3.1 met 18 stemmen
1.497 De lampen mogen niet meer
Maar wel een enkele peer
Met een acceptabel wattage
De led is nu wel ingezet
Zodat de kinderen die nu net
Op de wereld zijn gezet
Niet worden geplet
Door onze foute inschatting
Van de gloeilamp
Want de zon moet blijven schijnen
En de ozon moet omlaag
Dus als de O eraf is, is mijn vraag
Gaat dan de ozon wel…
Kansloos kind
netgedicht
3.1 met 8 stemmen
923 Vijf, zes keer gaan
ze over haar heen,
zien niet dat zij een
kind is – een baby
te vondeling gelegd
op dat kale beton
Daar rijdt de zevende
De ratrace baart
bestuurders behalve
een snelle auto, ook
oogkleppen
N.B:
n.a.v. soortgelijke incidenten in China en de V.S.…
help dan toch de moderne tijd voor iedereen.
netgedicht
3.0 met 3 stemmen
648 littekens worden in een ruk opengereten
tot een opgeluchte trage typ-machine.
letter na letter heelt ze verse wonden
waar pijn een handicap wordt.
hang ik maar wat in woorden boven het gras
tussen twee bomen gebonden aan het touw
dat nooit kan breken onder het zuiver gewicht
van het lezen en kennis als krieken op te eten.…
Lege relikwieën
netgedicht
3.0 met 3 stemmen
540 Als ideeën worden gedolven
uit het blauw van oceanen,
vullen golven, betoog van
schuimende essentie, gestuurd
door cyclische getijden, die
de grote sprong wagen naar
waterkant en achterland,
waar mans toekomst
zich laat kastijden. Op
de vloedlijn verzameling van
relikwieën, stille getuigen, die
buigen voor gespoelde dromen,
die in…
zorgbalans
netgedicht
3.8 met 6 stemmen
667 dotkommers don’t care
bij ontslag gaat het feest door
ze vieren hun employability
op de pink-slip-party
zorgers vrezen everywhere
moe naar bed moe weer op
wegbezuiniging van hun job
geen geld toch handen tekort…
Johannesbroodboom
netgedicht
3.7 met 10 stemmen
1.023 Nu de tijd gekomen was
om gouden ringen af te dragen
nam ik plaats
daar waar de koopman
ooit zijn vlinderzaden bond
en ze verkocht - met hart en ziel
als eerlijk goud aan handelaren
die ze later doorverkochten
en met wisselgeld betaalden
voor een zon die hen verdorstte
meer dan honger hen verstond
in die verstikkende woestijn
waarin geen…