inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten over emoties

5.668 resultaten.

Met de twee rode strepen verf nog in mijn haar

netgedicht
3.5 met 2 stemmen aantal keer bekeken 30
Brandschoon fluisteren de stenen van de dorpen tussen deze keien waar mijn hak is bleven haken ligt misschien een lang leven , ga dan niet ver van huis Muziek maak ik met lepels en met vorken onder de rode daken Tot in de verte zijn de zilveren akkoorden te horen met jouw klanken naar een ontbladerd voorjaar als herboren Tussen de takken schijnt…

het eerste gezicht

netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 60
onoplettend in mijn ogenblik zat je daar in een schaarsverlichte hoek zo onbesproken en woordgesloten als het nog ongeopende boek met de dunheid van een spiegel zag ik ons aangezicht in het speelse glas onwetend van de loop der nabijheid die voort zou gaan zoals het was…
Iniduo13 oktober 2019Lees meer >

Dreiging

netgedicht
3.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 44
Alles staat op scherp iets hoeft maar te gebeuren of het nu stort in toekomst onzeker verleden altijd dichtbij terug wil je niet want je wilt verder ondanks het vele verdriet dus wis je tranen…
geeraardt13 oktober 2019Lees meer >

Wisselen de lijnen

netgedicht
2.5 met 2 stemmen aantal keer bekeken 52
plotseling draait de wind zo grillig als het herfstgetij wisselen de lijnen voor alles is een tijd; een tijd om verantwoording af leggen een tijd om lief te hebben; een tijd om te troosten en een tijd om getroost te worden in Gods werken levend waar alles met liefde en hoop begint vinkt bloeit danst en musiceert het boven de nijdige…

Onsterfelijke poëzie

netgedicht
4.5 met 2 stemmen aantal keer bekeken 58
hebt gij door het overdonderend geluid der klokken het knarsen van de leeuw zijn tanden niet gehoord? het hert met inzicht doorziet hem vlucht als het losgebroken konijn dat huppelt in het bos de gapende dieren overmeesterd in hun kooi van afgevallen bladeren en kromme kale takken onverzadigd en weg zinkt met het drijfzand…

ouder worden

netgedicht
2.5 met 2 stemmen aantal keer bekeken 78
ouder worden weet je is het verlies van de vorm de verleiding voor de ogen omdat van onze jeugdigheid de schoonheid dan bladdert ouder worden weet je is het sluipend verval van de krachtige bloei die elke ledemaat voelt als functies langzaam stijven waar zenuwen losser spannen ouder worden weet je is meer en meer loslaten het weten…

Buikgevoel

netgedicht
3.3 met 3 stemmen aantal keer bekeken 90
Een buikgevoel Geen 9 maanden Moeilijke bevalling Prematuur idee Weg via het badwater Het rijpen komt later…

In Goddelijke poëzie mijn hart mijn bron de genezende zon

netgedicht
4.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 69
ik herinner me weinig meer dan het hunkeren naar je warm vel voorgoed bemind te zijn in de stilte na de jubelende stemmen op weg naar huis met de ganzenhuid nog op de armen ik herinner me weinig meer dan dat zangvogels uit de boom niet kunnen vallen door wind en brandend getij terwijl ik de stenen van de tijd hard en ongenaakbaar…

genegenheid

netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 54
ben ik jou trouw op de klanken van het loflied waarvan jij de noten leerde kraken dán wel op een manier waarvan jij wist dat het mij zou gaan raken? boven de grijpgrage verbazing ontwikkelde ik het sober zijn als een estafette die geen doel kende, slechts de uitgezette lijnen overmeesterden mijn tekortkomingen in een blinde vlek dewelke…
elze4 oktober 2019Lees meer >

onderhuids

netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 46
vandaag had gisteren moeten zijn dan waren we ooit ter plekke geweest dat krijg je als dagen zich herhalen, zich hullen in onderkoeld weefsel wat er mis ging? We verbreken zwijgen niet door in woorden te vervallen uren lijken alsof nooit geweest, hooguit op een padenstelsel door onbetreden bos binnensmonds zwelt een letterstroom aan…
Iniduo4 oktober 2019Lees meer >

niet bekend

netgedicht
3.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 87
troosten is mij onbekend zoals de lariks diep buigt tegen iedere tegenwind, hun kruin raakt de mijne wanneer de dauw mistroostig langs de lessen van het leven druipt een zweem van ontkenning haakt zich vast in het licht van vandaag die vol kluwen uit het verleden zichzelf tracht te ontknopen het is het wazige verlangen dat aan de deurpost…
elze3 oktober 2019Lees meer >

vormen

netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 91
hoe vormen zich passen in willekeur tot grillige hoekige fragiele fundamentele aforismen verlijdt het heden naar de bouwers van de eerste op maat gesneden steden zowaar is geen stad aan mij gelegen, ‘ k ben een stakker en schoof me buiten plicht en vreedzaam denken het cillicium wurgt me in een tot koud geregen aanhoudende greep…
elze29 september 2019Lees meer >

Nieuwe adem?

netgedicht
4.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 56
Gedachten fladderen af en aan likken verse wonden in het licht van een bleke maan, verkeer jengelt in de straat, blikken dromen verpakt in monotone regelmaat, maant ongewassen licht tot nog groter spoed, ontneemt de eerste stap de prille moed, wordt energie vermorst, voorbij de dagelijkse kost, wanneer de nachtdraak zich met irreële…
Pama20 september 2019Lees meer >

Webhof

netgedicht
2.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 77
Ik weet hoe regen smaakt en bitter kruid in mijn tong snijdt – alles wat eetbaar is geproefd en vernietigend verwerkt tot een hof van herinneringen met paden liefde naar perken vriendschap en bedden ondeugd staken boosheid, vijvers verdriet en een stinkende composthoop van mislukkingen en verlepte idealen het klinkt ordelijker dan de doolhof…
Zywa19 september 2019Lees meer >

En route

netgedicht
5.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 72
als je even meeloopt vertel ik over de weg de meeste stenen zijn omgedoopt, dat is wat ik zeg nadat ik ze heb aangeraakt zijn ze niet meer als voorheen wat meer versleten, dieper naakt, het karakter hebben ze nog wel gemeen zo zal de kim, in de verte nabij, geen echt wonder meer kennen daarheen liggen ook aangetasten, voorbij het moment…

Wat te wensen als mensen

netgedicht
2.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 51
Het hele aardrijk naast hemel en hel zegt men werken vaker dan eens lijkt het wel op een onzichtbaar bevel. Leven kent zegt men haar duisternissen ook het kleine en grote menselijke vergissen. Leven kent voorspoed , liefde naast geweld dat is een feit zegt en stelt men welgesteld. Soms komt dat zeker te weten wel van pas, als oprecht antwoord…

Levensmoed

netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 70
Wij zijn onze lichamen niet, die ontstonden uit de aarde. Leven op aarde dankt leven, aan de energie van onze zon. We zijn onze maskers niet, die gevoelens dom misleiden. Wij zijn onze angsten niet, die ons onnodig laten lijden. Achter angst schuilt levensmoed, zoals zonnen doen vermoeden, die water doen verdampen, die wolken doen verdwijnen…

Een vooruitziende blik

netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 46
Buiten suist al een zachte bries, een die klinkt als genies, licht gesnotter van vast een bemind hier opgroeiend kind. Ik wandel langs water, de met rietpluimen gevulde kant,…

GEBORGEN

netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 44
diep onder de deken laat ik alles varen mag ik alles even vergeten een plek zonder gevaren hier hoef ik niets te weten hier voel ik me zo beschermd weet ik mij als toen omarmd hier is alles helder en klaar hier voel ik wat zich over mij ontfermd hier klopt een moederhart die mij ervaart als waardevolste baar hier voel ik nog geen zorgen…
catrinus11 september 2019Lees meer >

Rekbaar

netgedicht
4.5 met 6 stemmen aantal keer bekeken 119
klein is het als spinrag aan de dakgoot het levensdraadje zomaar wat wapperend op de wind breekbaar is het maar soms zo onnoemelijk sterk draad na draad weeft zich een spanning mee het gevormde frame draagt het wel en wee…
Hilly Nicolay8 september 2019Lees meer >
Meer laden...