Heimwee. huilt in de nevel van vervlogen momenten. nestelt zich in alle hoeken, en ijle leegtes van duistere schaduwkanten! Grillig tekent de regen onduidelijke contouren op de aangeslagen ruiten. Nergens is te vinden, een terugdraai klok! De adem van brak geworden woorden zweeft verder door de mistige verloren illusie! heimwee…

Zonnelicht glanzend over de daken hart opnieuw bewoond. Geraakt, bejubeld,vertederd, bereid zelfs tot vergeven. Zonnelicht zingend en zegenend vandaag tot toebehoren.…

Ze hangen er nog aan de muur eekhoorntjes en knabbelen maar hazelnoten om ter meest Albrecht Dürer op zijn teerst…

Ik dicht niet om de tijd te doden Niet om mijn hart te laten gaan Niet uit mijn diep verkrampte noden Of om mijn vijanden te slaan Ik dicht omdat er geen ander is Dan de Dichter, in wie ik mij herken Niet omdat hij zo schrander is Verslagen, leunend op zijn pen Ik dicht niet uit een groot vertrouwen In de schone muze, mij toegezind Niet…

Storm Als het buiten stormt En het binnen donker is Verstop ik me het liefst Om de wind niet te voelen En de regen niet te zien Mijn handen dichtgeknepen En met ogen als onweer Staar ik nergens naar Om niet te merken Dat de storm harder raast Plots verandert het weer En de donkere wolk breekt Een lichte warme gloed Indringend en…

Wat doe ik hier, dicht bij gevoel dat mij totaal vervreemd verlamt willoos laat ik de boel de boel door droge tranen ingedamd blind voor waar wij ooit voor kozen moet de oude bloem verdrogen rozen wil ik, verse rozen op de stelen van mijn ogen toon mij tuinen om te wonen waar ik mezelf nooit meer beperk vrij om zwakte te bekronen alleen…

Ik herken zo goed de onrust die leeft in mij onzekerheid twijfel en angst. Ik herken zo goed zoeken naar stilte in het diepste van mijn innerlijke ziel. Maar ik herken ook gevoel en warmte mijn genegenheid voor de medemens.…

Het komt in zeven kleuren zodra je voor me staat De lof zwelt niet loopt langs mijn benen in de plaats Waar is het vocabulaire als ik ze gebruiken kan? Voor het woord Energie te hoopvol en sterk kom ik tekort Jij hebt de klinker die ik wil Die ik nodig heb maar dat mag niet gezegd Jij smijt blikken bitter als mirre Wat moet dat…

De koffer reisde na zo laat en onverwacht -al vier stations verloren- wie had dat nog gedacht? Daar ginder bij die vlucht, daar was hij blijven staan en ik was doodgewoon zonder die ballast doorgegaan. Daar was hij dan.... ten slotte toch gekomen: gevonden voorwerp ongedacht na al die tijd niet meer verwacht. De koffer die ik graag…

Je tranen zijn net kleine parels vloeibaar als doorzichtig kristal ze druppellen uit je kinderogen rollen over allebei je wangen. Zo klein en al zo ongelukkig kom in mijn armen, vertel me waarom heb jij zo’n verdriet wees niet bang ik zal luisteren. Kom maar even bij me schuilen waarom, ben je nu zo bedroefd misschien kan oma je wel helpen…

van wat ik schrijf zijn woorden die telkens haken, die zich kruisen met waangedachten en nooit gedane zaken er is telkens een bevreemding een tegenlicht in de zoete smaak van liefde, niets kan bestaan zonder een offensief van medeplichtigen mijn woorden zijn als bruisend water, prikkelend en onbestendig misvattingen, zoveel als er sterren…

niets meer dan een vlucht is mijn geklaag en voortijdige conclusies. zie, je komt voor een reprimande maar verdwijnt weer met een schouderklopje mijn voorbeeld leeft niet meer is dood maar heeft trouwens nooit echt geleefd, het gebied tussen twee werelden in, daar wil ik mijn ijver slijten op de knieën gaan en in het stof bijten terwijl…

Ik heb vannacht in de achtertuin gelegen op een zonnebed bij de vijver en zocht naar jou in de hoge hemel waar de sterren zo dichtbij waren en naar mij straalden. Er moesten tekenen te vinden zijn, naast jouw sterrenbeeld, die verklaarden waarom jij zo mysterieus bent, wat jouw geheim is en waarom ik er niet bij kan met mijn pet. Niks…

Soms kan het dat de zon weer even schijnt en dat de mensen zijn herboren, al is er kwaad en woede, zijn er rozen die al breken eer ze zijn ontloken. Soms kan het zijn dat mensen weer gaan dromen, al is er duisternis en dood en worden zelfs de kinderen niet meer geloofd. Maar er is liefde en vergeving, licht en dag. Soms kan het zijn dat…

het huis is een vluchtheuvel waar zelfs gewenning loert het hoofd vol maar vullen niet de lege kamers van boven en hoger niet omdat de vorige een schaduw achterliet mijn wortels mogen hier niet aarden worden nog eens naar elders vervoerd ach, draag ik ze niet al jaren hebben ze ooit vaste grond gekend zo dichter bij het eind probeer ik…

ik draag je in mijn hart als een signatuur in de eenvoud van steentjes heb ik mijn liefde gelegd rond de stilte van een maanloze nacht waarin de geest aarzelend iets van een afscheid schrijft zo dwarrelend nog vol van het verlangen proberend wat te vangen het willen vasthouden aan iets dat als een golving langzaam, sneller…

Droevige ogen kijken me aan ze vragen mag ik met je mee ik wil graag weer terug naar huis. Ze kijkt me smekend aan maar weet niet eens meer mijn naam. Ik wil haar in mijn armen sluiten boos duwt ze me van haar af, ze wil alleen met me naar buiten. Een traan rolt over mijn gezicht trek dan de deur weer zachtjes, achter me dicht, ga naar…

Tegen de hemel in mijn kamer hangen de schaduwen van morgen ik pluk de grijstinten breek ze in staafjes rol ze in de tijd om te rijpen Verdwaald in eigen woning op zoek naar verloren dorpsgeluiden bots ik op transparante wanden Ik giet er leugens in valse vormen van genot.…

De muziek is stilgevallen, de gitaar heeft geen snaren meer de speler geen vingers De wereld draait door Hoe zou muziek nog lopen met afgehakte voeten? Versneden leden groeien niet aan, De wereld draait door. De stok in de spaak brak de rijder zijn nek, Maar wie geeft het kreupelrijm een leven terug? De wereld draait door met verbittering…

Als eerst de Stille, koude regen Die de pijn Het best beschreef Daarna de Witte, dichte lelies Die het verdriet Een lichaam gaven Vervolgens het Woeste, zwarte water Dat de angst Het best verbeeldde En ook de Dikke, donkere wolken Die het gemis Zwaar op me drukten Tot slot de Sterke, verscholen zon Die de hoop op beter Steeds…