stille tranen getuigen van verborgen verdriet huilende gedachten daar waar niemand het ziet verlangen druppelt naar binnen vermengd met heimwee ooit is er het weten ooit is er rust ooit ga je op weg…

Weet niet of ik een traan moet laten vallen in mijn lach ergens in een trein halverwege de verloren wereld nu je om te troosten weer de clown speelt het verleden weg lacht mijn emoties wegcijfert. De trein sjokt verder mensen hangen uit de ramen schreeuwen om genade hebben honger, huilen tranen. Weet niet of ik een lach moeten laten…

Ik was die dag niet zo verbaal zag dat de bonte vlinder haar vleugeltjes voor me spreidde daarop schreef ik mijn verhaal vouwde ze voorzichtig dicht zo bleef mijn boodschap droog stuurde hem omhoog, keek hem na tot hij niet meer zichtbaar was ik groet de mooie dagpauwoog mijmert mijn lentegeest dat mijn lief ginds in de hemel de…

De deuren van mijn kooi zijn weer geopend, Maar de vrijheid van mijn geest is al ontnomen, Ik staar naar een wereld wat enorm is veranderd, Dat spreken over “het oude” de waarheid ontmaskert, Ik zie hoe de aarde huilt en voel haar pijn in de regen, Ik zie hoe de mensen achter hun glimlach een rol bespelen, Ik hoor mezelf praten terwijl mijn…

we liepen voor de wind warmte floot in vlagen en een wolkje oogde wit van boven een wereld om ons heen wij helemaal alleen wij hebben ons niet afgesloten gingen juist helemaal open voor alles dat er was en wilden delen in samen elkaar voelen en strelen juist uit het niet verbale wilden wij het leven in zijn volledige…

Terug naar de bron terug naar in den beginne waar het ooit begon Terug naar het toen het onbeschreven blad voordat alles gebeurde Terug naar het moment voordat je koos voordat je besloot Terug naar de tijd dat je zocht naar wie je was naar wat je wilde Terug naar de tijd dat je dacht dat je het gevonden had en…

Zachtjes fluistert de wind je naam mensen kinderen fietsen iedereen druk met naar school toegaan Natjes zijn zij in die regen elkaars gevonden voorwerp toch in staat tot samen leven Zachtjes mengt zout zich in mijn glas mensen hun leven wensen en zijn zoals je ooit toch was Blind voor het gedeelde duistere, probeer ik doof ernaar te…

ik luister naar de stilte van de nachten ik hoor het gefluister van mijn gedachten en plotseling schreeuwt binnen in mij van alles zich uit maar ik verbreek niet mijn stilte uit angst voor het onbegrepen geluid…

in haar spiegel woont een stem ik voel me ellendig zegt ze het kan altijd erger zegt de stem kijk om je heen zie de ellende van zovelen luister naar de verhalen van mensen in nood kijk naar het nieuws en huiver dat is heel erg maar je eigen pijn en verdriet voel je het meest zegt ze verdriet en pijn horen bij de mensheid…

En wat zal het zijn voor meneer? Kan ik een paar woorden kopen? Woorden? Dan bent u aan het juiste adres. Wat had u gewenst? Woorden van liefde, dronkenschap of belofte? Ik heb ze allemaal. Waarom twijfelt u? Ik heb ook woorden van berouw in de aanbieding. Worden niet veel meer gevraagd. Twee voor de prijs van één! Waarom zwijgt u? Ik…

bij het bereiken van mijn leeftijd hoor ik goddank het fluiten van de vogels nog leve de uitbundigheid van de poëzie mompel ik binnensmonds en daarbij is het koesteren van een mooie dag al winst in het seizoen van de herfst blijft er niets te raden over…

golven rollen niet meer zoals gisteren, het maanlicht oogt dunner als te voren aangeveegde tranen klinken onwaarachtig schoenen van lood worden uitgeklopt kleuren niet bij het geheel dat een slotakkoord heeft wat onherroepelijk klinken zal daar in zomerland…

de nacht  is een vriend van mij fluisterende gedachten in verstilde uren tere dromen die pas verdwijnen in het daglicht verdriet omfloerst  door tranen vindt troost  schaduwen  trekken zich terug  voor even  bestaat er geen morgen het beschermende  donker omsluit mij en strekt zijn armen naar mij uit de nacht is een…

ik betreur verleden seizoenen zeker, als immer zijn zij vergankelijk ik blijf ze echter wel benoemen hoe tel ik anders mijn dagen op de meetlat van gedachten die vooruitzichten dragen en nog steeds ongekende gevoelens verwachten of zullen mijn herinneringen gedoemd zijn te vervagen? het heden zal zeker de spagaat verzachten !…

wat is warmte, als er zoveel koude op volgt verworden tot herinnering schuchter, teder, vol gevoel in een klap bevroren, hard, koud, ongedachte realiteit bevroren in de tijd al wat was ongeloof blijft. tot hoop doet herleven beetje bij beetje wordt warmte herwonnen dooi zet in doet de koude vergeten weggestopt in…

Met zijn licht bijziende ogen speurde hij steeds weer de hemel af. hoe hunkerde hij naar Voorjaar, hoe lang had hij bedroefd gewacht op de ijle zang van de zwaluw, de winter had hem niets gebracht. En later luisterend naar het ochtendlied van de merel hoorde hij steeds weer die desolate snik. Was het nieuw verlangen of eerder een oud verdriet…

Een absurdistische uitbarsting meer bedoeld voor de gemiddelde poëtisch onderlegde, filosofisch en wereldbeschouwelijk ingestelde en anderszins op spirituele golflengten afgestemde volgers van breinbrekers en nachtkrakers... desalniettemin aan de openbaarheid prijsgegeven, in het volle besef dat de heer Driek van W. c.s. zich hier niet aan hoeft te…

Voor E. Een transparante brandgeschroeide Vleuggelloze astronaut Een ruimtereiziger van ooit Gekomen en van ver Verwijlt nog bij het ogenblik Waarop zij door de dampkring brak Als aan het bovenmaanse Firmament ontvallen ster Haar ego strijdend met haar ik Nog dolend op verloren grond Op zoek naar een rifugium, Geen hot springs of heraklion…

het is lang geleden. dat ik je schreef je zou haast zeggen, doorheen een gedachteloos verleden het zijn wat dwarrelende gedachten, ik stuur ze naar je op misschien heb je onnodig moeten wachten…

het onhoorbare komt langszij en deint mee op de bewegingen van het zwijgzame die leiden naar een gastvrije hof met grijpgraag hout en grijnzende monden waarin het licht verdrinkt en het ontvleesde maakt entree en stoeit met maanlicht dat uitbundig danst terwijl het nachtdier speelt met oude botten die uiteindelijk een woord vormen…