inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten over emoties

5.877 resultaten.

Vlinders en wolven

netgedicht
4.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 299
In het holst van de duistere nacht toen de verzwakte halve maan zich achter donkere wolken verschool heb ik met mijn bibberende hart tekeningen gemaakt voor vlinders en wolven In vroegte van druilerige ochtendregen begon ik aan mijn korte brief voor een vreemde verte Ik vertelde hoe trots ik was op mijn tekeningen en mijn geloof in…
mobar27 april 2023Lees meer >

Genieten

netgedicht
2.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 376
Ik kan genieten van kleine dingen Dat kan ik ook ik echt Een super mooi gevecht Hoe ik dit ook wil bekijken Is genieten....te vergelijken Ik denk van wel Een schitterend spel Vul het zelf maar in Een heel mooi begin…

Lentehart

netgedicht
3.4 met 8 stemmen aantal keer bekeken 336
De liefde schreeuwt zich uit een hart een rugzak vol gebroken dromen een roze bloemenzee ontwaakt geur van nectar kust de broze velden alsof de natuur de mens liefheeft zonder aarzeling, onbevangen puur likt moeder Natuur haar tere wonden vaak wreder dan de mildste tederheid in de wildernis zoekt vrijheid een weg een lentehart roept…

schaduw

netgedicht
5.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 331
genegenheid zal naar mij komen zelfs als mijn wereld al dood is ik moet mezelf bevrijden van mijn gedachten en alleen mijn dromen volgen waarvan alleen de ziel weet dat ze bestaan ik open mijn armen wijd en sluit mijn ogen mijn woorden vullen de leegte ,, ik word terug gezogen in een schaduw…

weerzien

netgedicht
3.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 288
in het weerzien hameren gedachten als slagen op het aambeeld, roodgloeiend is het ijzer en toch vormt het zich als water in de positie van waar het moet zijn ach, deze zinnen beslagen het festijn van toen, allerlei gebeurtenissen tonen in mijn hart nog het pure broederschap dewelke wij ervoeren doch, het weerzien had geen “ statement…
elze15 april 2023Lees meer >

Vlinder zonder vleugels

netgedicht
2.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 343
Als een vlinder zonder vleugels ligt hij in Montpellier op de i.c. al acht weken spierkracht uit zijn lijf geweken geen grip meer op de teugels die hem zouden moeten leiden in deze fase van zware tijden na een beroerte volgde de val waardoor zijn bekken brak trombose volgde, dat ontstoken raakte grote wond werd met eigen huid gedicht…

Tragedie

netgedicht
3.4 met 5 stemmen aantal keer bekeken 314
ook vele regendruppels kunnen het intense geloof niet verstoren eerste paasdag Halleluja Jezus was wedergeboren geluk/zegen gewenst voor alle medewerkenden Passion natuurlijk kwamen de critici commentaren zonder pardon denkelijk hemelse vreugde dat geloof ik zeer zoveel blijmoedige belangstellenden de kou trotserend…
Antonia11 april 2023Lees meer >

Verliefd

netgedicht
4.2 met 5 stemmen aantal keer bekeken 323
Het wekt verbazing dat ik in gedachten bloemen laat verwelken in de eenzame vaas op het dressoir ik leef nu vrolijk verder met een tuin in mijn buik in een jurk die te groot is om stilletjes in te wonen en jij in een ver landschap traint jouw manlijke spieren voor de omvangrijke spiegel die diepe dromen laat zien later wanneer…

April

netgedicht
3.8 met 5 stemmen aantal keer bekeken 2.533
Vermoeden begint te schitteren narcissen als paukenslagen, tulpen als vurige tongen oorverdovende lente, Wij roepen de mensen naar plein en tuin, om een zelden geziene bloem te helpen openbarsten, Je zwijgt en kijkt ik smelt tot puur geluk, een seconde tijdeloos altijd april.…

Elle dort...

netgedicht
4.0 met 7 stemmen aantal keer bekeken 401
het chanson van Francis Cabrel vertelt ons het tragische relaas van een ballerina die door een ongeluk in een rolstoel terechtkwam en met pijn terugdenkt aan de tijd dat zij als een vlinder over het grote toneel vloog... in haar droom is zij weer de prima ballerina die danst op de planken van de mooiste theaters in het land het timbre…

hoezo

netgedicht
2.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 294
wanneer ik me verontschuldig en tranen mij plachten te ontwrichten van hetgeen van wat ik doe, zijn mijn woorden de halte dewelke ik aandoe en spreek met zachte stem : tranen zijn de waarheid van de ziel en ik voer mijn bescheiden betoog alsof er geen eb en vloed bestaat, slechts een komen en gaan van alle lot - ervaringen die ik als…
elze27 maart 2023Lees meer >

Ont-boe-ze-men

netgedicht
3.7 met 3 stemmen aantal keer bekeken 404
Een mens maakt heel veel mee. Of hij is 'out of the blue'. Wat hem of haar verleidt, wordt 'hot'. Mits men Engels prefereert. De ziel komt op een kier te staan. Weinig is nodig zich open te gooien, hijgend, zijgend bloot te leggen wat hen letterlijk boeit... Eivol bolt hun boezem, de wereld moest eens weten hoe hun leven voelt: heel…

onzichtbare wonden

netgedicht
4.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 317
wonden, ontoegankelijk voor het hedendaagse oog, stigma’s uit een era dewelke die louter het verleden de herinnering schaalt van één tot de griffioen die zich in het heden manifesteert de tijd heeft geheeld, de tijd heeft genomen en gegeven, doch tijd is een schermutseling van kommer en kwel - doch let wel - laten we de euforie aanbidden…
elze18 maart 2023Lees meer >

Lampion

netgedicht
1.5 met 2 stemmen aantal keer bekeken 336
Ach sirene ach en wee... Je weet net als ik dat het rijmt op de zee het lied van de einde loze dei ning van de golven en als de zon straks wordt bedolven dan licht één een lampion van duizend kleurig vermiljoen maar niemand weet wat al die tinten met een ziel kunnen gaan doen…
Max13 maart 2023Lees meer >

Mijn Hoop

netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 303
de vlinder en de bij zijn op de bloem van mijn hoop neergestreken en zonder het amper te weten hebben ze de stamper weten te bewegen en na haar zachtjes te hebben gepeld gezorgd voor een prachtig bloeiend bloemenveld…
catrinus10 maart 2023Lees meer >

Illusie der eeuwige jeugd

netgedicht
3.6 met 5 stemmen aantal keer bekeken 341
Wat ochtenddauw doet verfraaien laat spinrag vergeten Zo vergeet men die jong is soms degenen die oud zijn en tot grijs vervagen De ouden van dagen vergeten daarintegen nooit hun reeds vergane gloriedagen toen zij als het frisse ochtenddauw het spinrag tot een kasteel van kristal verfraaiden de zon op hun jonge huid voelden en dachten dat…
M. Bos10 maart 2023Lees meer >

Rosevingerig

netgedicht
3.5 met 2 stemmen aantal keer bekeken 313
De dag begint, mijn Roos is naar Vicée Zij is in andere oorden nooit te laat Zij is met andere woorden zeer gebaat Bij tijd en licht - zij is de dageraad De weerschijn in een dauwdrop - een mêlee Van roze gele rozen in Vicée Een kleurendiamant, duizend karaat Rosevingerige opkomst boven zee…

Aanwezig

netgedicht
3.3 met 3 stemmen aantal keer bekeken 310
ze zit op een stoel ze is aanwezig ze kijkt naar de mensen maar ze ziet ze niet zo onverwacht zo jong nog wat een gemis veel sterkte ze hoort de woorden maar ze luistert niet ze geeft de juiste antwoorden terwijl ze vlucht in haar afwezigheid terwijl ze wacht tot ze mag rouwen alleen…

Echo van een zomerdag

netgedicht
4.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 333
Een zeldzame bloem ontwaakt uit een droom in een zinderende zomer meeldraden trillen stuifmeel poedert om ons te louteren in naaktheid is er nu vrede in het mensenhart Getuige van een passioneel verlangen om in de liefde van die bloem te zijn bloembladeren verkleuren rood wordt langzaam roze Je probeert het in het ritme eb…

Hemelsbreed

netgedicht
3.5 met 6 stemmen aantal keer bekeken 300
Tussen 24/7 en 24 uur 7 minuten Vlak na 't verstrijken van de middernacht Wanneer ik op een vocalise wacht Tussen 24 uur en zeven Minuten walst het ritme van de nacht Aan 't eind waarvan begin van een nieuw leven Van zijn of niet zijn in de lange nacht Van Maagdenburger mv halvebollen Een ritueel van 24/7 Als dageraad der…
Meer laden...