5.596 resultaten.
ik hoop zo dat je luistert...
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 215 op jouw contrabas heb ik gespeeld
mijn lief - het waren
valse tonen die klonken
ik hoop dat je niet luisterde
valse tranen waren het niet
die als hoosbui vanuit mijn tenen
uit de diepte van mijn ziel gutsten
ik hoop dat je niet keek
word niet kwaad lief
ik ben niet goed in harde noten kraken
nooit geweest - dat weet je
een stoofpotje…
de kracht van autisme (4)
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 23 alles altijd hetzelfde
mijn eten en speelgoed
is voor mij niet saai
ik vind het leuk
zoals op tenen draaiend
steeds het ritme ook
rond en rondgaand
mij tot kalmte brengt
luister ik geluiden
die ik niet horen wil
dan met beide handen
bedek ik mijn oren
als wij praten moeten
wees dan niet verrast
als ik jou niet kijk
zoals jij…
Er is immers altijd 't verleden naast toekomst
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 40 Spreken we te weinig of op een ongewone manier
over alle soorten bomen in het regenwoud of alhier,
zeg gerust over alle bossen als een soort kathedraal
unieke groene huizen toegankelijk voor ons allemaal.
Hoe gedragen we ons tussen de bomen en banken
hebben we allemaal dat ene gevoel van thuiskomen.
Voelen we vredigheid, het wortelen, de seizoenen…
De slang
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 81 Het geluk is als een slang:
maar al te vlug en o zo klein,
verborgen in het hoge gras.
Het geluk is als een slang:
arglistig ontglippend, bijtend
wanneer men er te hevig
naar verlangt. Verraderlijk,
sissend, soms met een muil,
druipend van ander bloed.
Het geluk is als een slang,
glad van tranen lang
en met gespleten tong.…
de kracht van autisme (3)
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 28 meestal dan toch
ben ik gelukkig
lach ik naar iedereen
die ik vinden kan
als ik pijn heb
of verdrietig soms ben
zal jij het misschien
gewoon niet horen
als ik niet begrijp
huil ik gemakkelijk
al kan ik niet vertellen
dat ik weet waarom
als jij spreekt
niet zeker weet ook
wat je zeggen wil
dan lijk ik doof…
de kracht van autisme (2)
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 41 ik hou mezelf
stil als een muis
rust doet mij goed
in het grote huis
dat toch de wereld
voor mij steeds is
mij hindert het leven
in een grote menigte
bij het winkelen ook
als het geluid daarvan
als nooit stoppend
altijd overal stormt
al zou ik het willen
ik weet gewoon niet
hoe haar te stoppen
ook begrijp ik niet
waar wat mij verschrikt…
goedenacht
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 89 rijk aan gedrevenheid
is de smetteloze
wiens jacht op vunzigheid
vereeuwigd in al zijn zonden
hij dient in den nevel
van de nachtelijke aard van
beslommeringen zich enkel
te bekommeren
om de stille gang door de spelonken
waar vrees en duivel heersen
hij kent geen deemoed in de herkenning
waar speer en drietand zich spijbelend
hebben…
Ongeschonden
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 30 (voor Raúl Rivero)
In de stinkende sigarenrook van Castro's dolende geest
groeien sappige sinaasappelen met mondkapjes. De bruine
trilborsten van Cubaanse schoonheden vormen geen enkele
troost voor de harde koppen van een militair schrikbewind
talentvol ontmaskerd door de gevangen dichter.
Let op, mijn kameraad, want de felle zon beschijnt…
Volmaakt
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 169 ik staar
en zie het licht
zo mooi bewegen
naast de schaduw
echte weelde
naast de schijn
letterlijk het leven
één vogel
één lied
wordt me gegeven
kostbaar in een boom
het voelt, het lijkt
opeens een droom...…
Gefluister
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 85 De kamer krioelt van herinneringen
ooit was er hier een druk verkeer
van op en af, van heen en weer
en telkenmale boven alles uit
jouw stem die zelfs fluisterend hoorbaar was
een mooier geluid heeft er nooit geklonken
nu heerst er een luide stilte tussen ons beiden in
alles is van jou.…
Al buldert de wind
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 40 Mijn ogen zal ik nog niet voorgoed opslaan,
al zijn ze vannacht plots met schrik vervuld,
is er werkelijke onrust in mij komen wonen
die met alle macht het wankele wilde tonen.
En waarom die uren eensklaps zijn gekomen
zo mijn denkruimte thans hebben ingenomen
ongevraagd hebben zij wellicht iets geveld,
heel stilletjes met 'n vreemdsoortig…
cirkel
netgedicht
5.0 met 3 stemmen 62 hoor ik daar door mijn gedachten
de zoete wind van jouw stem?
het doet mijn verwachten verzachten
in een fluwelen droom, zwevend
door alles heen, zonder enige rem
het is mijn hart dat verrukt is
op geluk achter de wolken
aanraakbaar, zo dichtbij voor mij
en voelt als een roepend baken,
alhoewel, ik voel 'n opkomend kolken
doch daar roept…
Wissel van dag en nacht
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 55 Met slapend dichte ogen droom ik ’t beeld van jou
je pracht’ge slanke frêle lijnen tegen ’t licht
geniet ik pose van je dans in ’t hemelsblauw
je bent een visioen, een droom, een schoon gedicht.
O zag ik jou bij volle licht der zonneschijn
zoals de nacht je schets in al mijn stoutste dromen
m’n wonderschone fee m’n liefste cherubijn
hoe zou…
Hier en overal mijn vriend?
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 42 In de krochten van de geest,
heb ik het vermoeden dat ik op mijn
tochten hier al eerder ben geweest en
de diepste wonde hier het best geneest,
telde ik in woord en liefdesdaad nooit
ongeschonden waarin ik telkens schipbreuk
leed, de smaad en lot zichzelf
voorspelde, als roerganger verkleed
gebonden aan de stoutste dromen vallen oceanen…
Diepgeworteld
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 61 Verwacht niets meer
wacht niet langer
neem het lot in eigen hand
zo heeft ieder mens zijn eigen beslommeringen
maar grijpt het leven aan
hebben ze ooit anders gedaan
bomen laten hun bladeren vallen
tulpen bloeien maar even
maar ze zijn niet dood
van nature hechten ze zich
diepgeworteld aan het leven
dankbaar welke kans hen dit bood…
Een levenspalet
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 40 Stelt ook een graf ons nadien nog vragen,
die voelbaar zwaardere om soms te verdragen.
Woont hier bij de steen slechts rust na ijver en vlijt
zien zij bedolven nu zwijgend dat 't goed mag zijn
het was hun tijd en een leven samen zonder spijt .
Geeft een gegraveerde steen ons beelden,
iets van vrede 'n geboetseerd herinneringslied,
er zingt…
Muze van-tot
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 61 Hoe vaak bewonderde ik niet de ochtendgloed
De gouden glans die de horizon besproeide
Over smaragdgroen veld werd nieuwe dag begroet
Terwijl over ‘t stille meer ’t licht met golfjes stoeide
Schone belofte vanaf ’t eerste uur der dag
Gesteund door allereerste prille vogelzang
Verwekte bij ’t vroeg ontwaken een blijde lach
Die blijft de hele…
emotie
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 51 het is waar kippenvel langs
benen gaat
tot in haren laat ontwaren
dat emotie levend is
zelfs al mis je meer dan tastbaar
voelen, zoals een hand langs je gelaat
of strelend zachte armen
in een warm gebaar
het is het ooghoekmoment
de tonen van een melodie, de
lach van pasgeborenen
een leven, dat herinnerd wordt
door hart en hoofd…
Strand
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 93 Heb ik de woeste zee in mijn gedachten
nu ik over het strand loop nabij jouw droom
de geest van de elementen huilt als een wilde hond
aan de buitenkant van een gezellige broodjestent
krijgt het waaien eindelijk zinvolle bestemming
gekoesterd als een kind begint schemering te slapen.…
Hun godinnen
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 84 ik heb mensen
zien passeren die
met ogen vol bewondering
hun godinnen eren
zingend dansen zij
het samenzijn in een
kleurfestijn waarop
hemel nog jaloers zou zijn
in volle overgave
haken zij aan om een
extra ronde mee te gaan
in uitzinnig vermaak
maar de engelen
zijn aan het verdwijnen
nu de zon al te lang in
het glas staat te…