de rivier kolkend en woest als een wild dier kronkelend door het landschap gedachten kolkend en woest verraderlijk onstuitbaar als de rivier onberekenbaar onbereikbaar onbetrouwbaar stromend naar een waterval van kolkende emoties neerstortend in een onpeilbare diepte…

de bijen gaan zoemen de tuin gaat weer bloemen en Bello die kwispelt dolblij de zon door de ruiten de was hangt weer buiten Minou spint voldaan op de sprei en Tweety gaat kwelen zijn vreugd wil hij delen en Lorre die zegt weer 'joechei' en ik... Famke Franssen ik sta maar te dansen wanneer je weer terugkomt bij…

Zo nu en dan tel ik mijn zegeningen bij tijd en wijle somtijds af en toe cassettes vol juwelen zegelringen misschien breng ik ze naar de kringloop toe Heel zelden draag ik mijn verlovingsringen als ik een vlucht boek met frans avia of bel italia, doet er niet toe dan maakt mijn hart een sprong en hoor haar zingen die ene hit van abba, waterloo…

Soms denk ik terug aan mijn kinderjaren Die tijd was fantastisch Heerlijk...eerlijk Soms denk ik daar aan terug En denk ik vlug Was ik nog maar 16 jaar Dat is helemaal niet raar Soms verlang je terug En kan dat best ...vlug…

Je wacht op iets dat je steeds denkt te zien maar altijd mist De beelden lijken een houvast als je in ‘t donker grist Die glimp en dan toch weer die angst dat je je hebt vergist…

een mooi mens ontmoet je altijd onverwacht gewoon op straat een heimelijke blik een gefluisterd woord een onverwachte aanraking plotseling duiken ze op In je fantasie of in jouw dromen intens en onstuimig liefdevol en zorgzaam koel of berekenend een mooi mens raakt je uit het niets zomaar opeens warm en liefdevol zacht en…

Dwalend door verlaten straten van mij onbekende kille steden doodstil door Jan en alleman verlaten opgejaagd door spoken uit het verleden wandel ik op een vroege zaterdagochtend aarzelend door mijn hoofd op zoek naar zekerheden waarvan ik denk te zijn beroofd. In een kluwen van verlatenheid en nijd die de liefde even deed verzwinden. ben…

Zou ik je moeder zijn dan maakte ik voor jou aardbeien met zure room. 'k Gaf je een dekentje voor de eerste kou, een passend vriendelijk woord, het is warempel niet erg veel maar het maakt je vast genoeglijk loom. Maar ik ben slechts je vriend, één die de weg soms moeilijk vindt maar ik leg mijn oor te luister, bij ’t eerste invallende duister…

Zij verstaat de kunst te stimuleren als ik m'n oor bij haar te luisteren leg ze weet met wat haar plots te binnen schiet met wat ze meemaakt, zich ineens herinnert met wat haar diep van binnen bezighoudt  mijn onbewuste te conditioneren al cumulerend zonder kop of staart ontstaat kaleidoscopisch een structuur dan loopt mijn brein vol -…

Sateh gado trampan kantan trima kassi deng kedeng Dat zei mijn kleine indo kokkie nachtvlinder uit marrakesh makan in de kleine uurtjes makan rechtop in haar bed Als rempèjeh in de sampan sist met badjak of manis balinees of kalimantan wordt die kroepoek heet pedis Die kassian met deng kedeng stop ik in de vertaalmixer die toverrijst…

voor ons is samen thuis hand in hand de tuin en schuur de muur waar we altijd speelden en ik jou en jij mij verveelden met kijken naar elkaar wij waren altijd snel thuis ook in het grijs bestofte treinstel op een totaal verlaten station in de middle of nowhere ook thuis bij de slaande kerkklokken waar wij vergeten waren uren te…

Als, als je gekke antwoorden krijgt onbelangrijke, nietszeggende. En toch misschien dat de ander zijn best doet, aan iets voorbij wil. En denken, mezelf verplaatsen of denken dat ik me kan verplaatsen in andermans situatie Mededogen is een wezen Is een substantie Is liefde Ik wil het door me heen Ik wil me openen het te voelen…

Even dat vriendelijke handtastelijke contact die korte ontmoeting onder zomers maanlicht in boeken die ze ’s nachts mag lezen een droom van taal is meegenomen glimlach van een nieuwe jeugd een oogopslag in stille uren na ieder hoofdstuk rust en vreugd na al die zinnen, nieuwe dromen even dat kortstondige emotionele voelen wat de slimsten…

Ik las een epitaaf in het Ionisch de verzentaal van Sappho en Homerus het klinkt als een cliché maar 't is iconisch voor 't leven voor de bloeitijd der Atheners Het grafschrift was gebeiteld in gesteente een zuil, een jonge vrouw in lang gewaad toont ons nu en profil haar schoon gelaat kijkt wat omlaag, en staand op haar gebeente spreekt…

Je ontstaat in mij door dit gevoel van leven onuitputtelijke energie door het gevoel van gewoonten bron van emoties, wij als bronnen van emoties emoties als bronnen van leven, je bent waar de rivier begint, de oorsprong, het begin van al het leven je komt uit de grond, je verbergt je in een rots je bent weerbarstig, onweerstaanbaar eigen…

Ergens kwam geluid uit in de sauna ik lag op een bed golven hoorde ik beuken, meeuwengekrijs Weer dat AI achtige, dacht ik sloot de ogen maar. Maar hoe ik de kusten zag van foto's die ik gemaakt van lange eenzame wandelingen de bocht in de verte wolken partijen, de wind voelde op mijn wangen ‘k er over schrijven wilde, m’ erover…

En dispereert niet, kwade goegemeent kom, 't is maar tijdelijk het kan verkeren 't zijn kwezels op de weg geen zwarte beren met Yogi had Winnie het goed gemeend Het kwaad komt van Moen van den Eerenbeemt zijn braaksel van het slijk der rulle aarde heeft voor Marie nul en generlei waarde 't is hemeltergend en gekrommeteend Haar hof lust…

Wie hoogtevrees krijgt op de Tankenberg zal in de bergen van de Pyreneeën de grens tussen twee landen en twee zeeën bezwijken, die blijft liever mooi beneeën die is al met een molshoopje tevreeën die vindt het doodeng op de Vaalserberg De Oeral is ook niet aan hem besteed dat wordt z'n dood, die laat hij aan de Rus die houdt van skiën…

Op vuursteenrotsen boven open water Zit op een handdoek, nauw aan 't zicht onttrokken Een badnimf, klein en slank, met donk're lokken Zij lijkt alleen te zijn, maar even later Neemt de verwekker van hun eersteling Haar in zijn armen, prenatale mater Terzijde op een afstand kijkt een sater Hoe zij hem mint, degeen die hem verving Hij…