nog een laatste dan maar eentje om het af te leren en nogmaals te proberen geen kringen na te laten de indringende bladzijdes uitgeschreven belijden is ook voor fanatiekelingen best een ding om te doen daarom deze ene concessie zonder pressie van binnen of buiten kaders te treden van mijn redenen waarom voor deze uitzonderingskeer…

Op het grote feest is iedereen welkom: de mensen met een verkeerd cadeau die meteen roepen dat het zo gezellig is die knoeien onbeholpen dansen en op tenen staan die luidkeels vals zingen het gebak opschrokken en nog een stuk willen die niet meedoen en vanaf hun troon commentaar hebben Dat is niet feestelijk maar wij willen…

En terwijl…. ik langs de vaart, altijd die roeiboot op het droge voorbijloop met de titel ‘ t Kan! dacht ik over een kerstgedachte en wist dat ‘t kon Terwijl ik dokumenten kreeg waarin de voorbereiding van dreiging wist ik dat ‘t kan Dat we steeds nieuwe dingen bedenken zoals er elk voorjaar nieuwe knoppen aan bomen zoals de geboorten…

Twee verjaardagen na elkaar De ene van haar waar groot nieuws Een huilen, lachen een omhelzen Schoondochter reageert met kreetjes Voor vijf personen en diëten drie lasagnas klaar, gegeten We danken, een omhelzen zijn zo blij te weten! De dag erop op zoek naar flat, waar ‘t stil ik hang nog aan de telefoon, want toch te vroeg,…

Nog voordat de avond viel Leerden wij te leven Maar dan ook echt leven Vanuit onze tenen En tot de haren op ons hoofd We bezochten de clubs langs de boulevard We aten het strand dronken de zee De branding slechts als dessert En de mensen die we ontmoetten Als kers op de taart In holen in de bergen langs de kust Brachten we de nacht door…

In München klinkt de klarinet, de lucht gevuld met zang en pret. Bier vloeit rijk in gouden glans, ied’reen sjanst op een vrolijke dans. De glazen klinken, hoog omhoog, een glimlach breekt als ochtendrood. Wie samen viert vergeet de tijd, het feest omarmt zo wijd en breit. De herfstwind draagt een warme lach, de dag wordt feest, de nacht…

Je hebt weer die magische verwondering van het kind dat in zijn jeugd een vlinder werd spontaan, frivool in onbevangenheid fladderend tussen vele bonte bloemen op het bloemenveld we schrijven brieven over de danswereld van insecten die weten te ontsnappen aan de bizarre denkwereld van de mens we kiezen woorden om onze genegenheid te vieren…

ik heb mij onlangs in de bloemetjes gezet niet dat anderen dat mij ontzeggen maar het was een dag waarop ik traag opstond uit bed ik wilde dus liever nog even blijven "legge" deze ochtend geschiedde in een nieuw jaar een soort oud op nieuw. midden in de zomer een moment waarin tot mij doordrong, ik verjaar en zoals bekend, ben ik een zogeheten…

Mordechai kleine man zet je eerste passen fier en sereen bittere droefheid is jou vreemd voel de vreugde van de julidans dans waardig vol vertrouwen dans in alle schoonheid als een hymne…

Om na de snelweg met haar files in die nauwe straatjes terecht, die ik eigenlijk zou willen fotograferen, maar dan alweer voorbij om dan in wijd platteland te rijden waar bomen, bossen, bloemen bloeien, om aan te komen op adres waar w’ overnachten gaan om dan terug in auto op zoek naar volgende locatie om in een ruime kelder waar…

Dans in de regen omdat daarna de zon weer schijnt in heldere boog van kleuren duistere wolk verdwijnt. Dans in de regen geniet daarna van zonneschijn zonder regen komen geen bogen overheerst het somber grauw daarna zal de zon ons drogen. Dans in de regen wees vrolijk en blij straks zal de zon weer schijnen dan ben jij daar ook bij…

ik zag de kleine reageren toen ik heel voorzichtig haar handje aanraakte maar zij hield af en ik wist waarom het was mijn aftershave die zij rook en wie weet de eerste keer in een mogelijk lange reeks nieuwe sterkere en andere geuren nog even een andere toon wat innemende woorden en een zo mogelijk een lieve zachte blik als markeringspunt…

ik at een boom met poten de lucht riep: waar is je neus? ik zei: in mijn schoenen een vogel viel van de maan en werd een banaan met ogen mijn handen werden hamers en sloegen tegen de tijd toen begon de muur te dansen in geel en schreeuw ik gooide een kleur tegen de stilte en plots was er een kind dat brulde: ik…

De appelbloesem was gekomen Het oeverriet moest zich nog kleden Het vogelhuisje hing te dromen De mezen mochten binnentreden Een frisse wind speelde met knoppen In bermen, felgeel raapzaad, bloeiend Het voorjaarstulpen niet te stoppen Twee witte, vroege vlinders, stoeiend Eerste Paasdag met chocohazen De dood door Christus overwonnen…

Dansen in de wind, Een nieuwe lente, een nieuw geluid, Ons hoofd geheven, ons hart ontvouwd, In de stille nacht die ons omarmt. Waar de sterren schijnen, zijn onze dromen, En in de wind, fluistert vrijheid. Een zachte bries, die ons draagt, Verloren in het ritme van de tijd. Laat de natuur nu toch spreken, Hoor het lied van de aarde. In…

I de drift is hard om hard te gaan blijven staan om niet om te vallen nog harder te knallen en ongekend genoegen nemen en krijgen in heftigheid [om] in waanzin te stijgen de drang is zoet om weg te gaan toch blijf ik staan door om te vallen nog harder om te vallen zomaar te verdwijnen overstijgen pijnen in waanzin [door] II…

De vrolijk gekleurde eitjes maken samen met ontluikende bloem levenslust voor kind en volwassen sterk en bewust in het daagse gebeuren en streven. Genot van nieuwe geuren en smaken brengt opgewekte stond en moedige rust die uitziet naar nabije en verre kust, waar ieders lot mag slapen of waken. De opgestane heer Jezus strekt Zijn hand…

ik had zo graag een clown willen zijn met een lief publiek om mee te knuffelen even de diepte in te gaan en dan weer met een lach nog hoger dan bovenaan wat mij het meeste trekt is samen gaan voor de enige echte traan die in alle ogen blinkt al vanaf het begin waren wij verbonden op drassige gronden die eigenlijk te…

trek je mooiste pak maar aan, glitters, maskers, laat ze staan schmink een snor of felle strepen iedereen mag lekker zweven trommels roffelen, blazers schallen op de straten hoor je roepen: “Hé, proost op deze dolle dagen!” zonder zorgen, zonder klagen in polonaise door de straten drommen mensen lachen, zingen bier en worst, confetti,…

Drie grote druipkaarsen op één kandelaar brengen over de tafel zacht schemerlicht. Hun klodders verharden zich, sissen licht, zakken kleurig neer, klevend, traag en zwaar. De vlammen spreken knikkend tot elkaar: "Wij geven de spijzen warm aangezicht, brengen in glazen wijn wonderbericht: onze spiegelbeeldjes werken almaar." Binnen rode kelken…