Je hebt weer die magische verwondering van het kind dat in zijn jeugd een vlinder werd spontaan, frivool in onbevangenheid fladderend tussen vele bonte bloemen op het bloemenveld we schrijven brieven over de danswereld van insecten die weten te ontsnappen aan de bizarre denkwereld van de mens we kiezen woorden om onze genegenheid te vieren…

ik heb mij onlangs in de bloemetjes gezet niet dat anderen dat mij ontzeggen maar het was een dag waarop ik traag opstond uit bed ik wilde dus liever nog even blijven "legge" deze ochtend geschiedde in een nieuw jaar een soort oud op nieuw. midden in de zomer een moment waarin tot mij doordrong, ik verjaar en zoals bekend, ben ik een zogeheten…

Mordechai kleine man zet je eerste passen fier en sereen bittere droefheid is jou vreemd voel de vreugde van de julidans dans waardig vol vertrouwen dans in alle schoonheid als een hymne…

Om na de snelweg met haar files in die nauwe straatjes terecht, die ik eigenlijk zou willen fotograferen, maar dan alweer voorbij om dan in wijd platteland te rijden waar bomen, bossen, bloemen bloeien, om aan te komen op adres waar w’ overnachten gaan om dan terug in auto op zoek naar volgende locatie om in een ruime kelder waar…

Dans in de regen omdat daarna de zon weer schijnt in heldere boog van kleuren duistere wolk verdwijnt. Dans in de regen geniet daarna van zonneschijn zonder regen komen geen bogen overheerst het somber grauw daarna zal de zon ons drogen. Dans in de regen wees vrolijk en blij straks zal de zon weer schijnen dan ben jij daar ook bij…

ik zag de kleine reageren toen ik heel voorzichtig haar handje aanraakte maar zij hield af en ik wist waarom het was mijn aftershave die zij rook en wie weet de eerste keer in een mogelijk lange reeks nieuwe sterkere en andere geuren nog even een andere toon wat innemende woorden en een zo mogelijk een lieve zachte blik als markeringspunt…

ik at een boom met poten de lucht riep: waar is je neus? ik zei: in mijn schoenen een vogel viel van de maan en werd een banaan met ogen mijn handen werden hamers en sloegen tegen de tijd toen begon de muur te dansen in geel en schreeuw ik gooide een kleur tegen de stilte en plots was er een kind dat brulde: ik…

De appelbloesem was gekomen Het oeverriet moest zich nog kleden Het vogelhuisje hing te dromen De mezen mochten binnentreden Een frisse wind speelde met knoppen In bermen, felgeel raapzaad, bloeiend Het voorjaarstulpen niet te stoppen Twee witte, vroege vlinders, stoeiend Eerste Paasdag met chocohazen De dood door Christus overwonnen…

Dansen in de wind, Een nieuwe lente, een nieuw geluid, Ons hoofd geheven, ons hart ontvouwd, In de stille nacht die ons omarmt. Waar de sterren schijnen, zijn onze dromen, En in de wind, fluistert vrijheid. Een zachte bries, die ons draagt, Verloren in het ritme van de tijd. Laat de natuur nu toch spreken, Hoor het lied van de aarde. In…

I de drift is hard om hard te gaan blijven staan om niet om te vallen nog harder te knallen en ongekend genoegen nemen en krijgen in heftigheid [om] in waanzin te stijgen de drang is zoet om weg te gaan toch blijf ik staan door om te vallen nog harder om te vallen zomaar te verdwijnen overstijgen pijnen in waanzin [door] II…

De vrolijk gekleurde eitjes maken samen met ontluikende bloem levenslust voor kind en volwassen sterk en bewust in het daagse gebeuren en streven. Genot van nieuwe geuren en smaken brengt opgewekte stond en moedige rust die uitziet naar nabije en verre kust, waar ieders lot mag slapen of waken. De opgestane heer Jezus strekt Zijn hand…

ik had zo graag een clown willen zijn met een lief publiek om mee te knuffelen even de diepte in te gaan en dan weer met een lach nog hoger dan bovenaan wat mij het meeste trekt is samen gaan voor de enige echte traan die in alle ogen blinkt al vanaf het begin waren wij verbonden op drassige gronden die eigenlijk te…

trek je mooiste pak maar aan, glitters, maskers, laat ze staan schmink een snor of felle strepen iedereen mag lekker zweven trommels roffelen, blazers schallen op de straten hoor je roepen: “Hé, proost op deze dolle dagen!” zonder zorgen, zonder klagen in polonaise door de straten drommen mensen lachen, zingen bier en worst, confetti,…

Drie grote druipkaarsen op één kandelaar brengen over de tafel zacht schemerlicht. Hun klodders verharden zich, sissen licht, zakken kleurig neer, klevend, traag en zwaar. De vlammen spreken knikkend tot elkaar: "Wij geven de spijzen warm aangezicht, brengen in glazen wijn wonderbericht: onze spiegelbeeldjes werken almaar." Binnen rode kelken…

Vanuit jouw perspectief is de boom te groot, of het lichtsnoer te kort Maar mij is die boom hoe dan ook lief, hoeveel lichtjes hij ook mag dragen En het kerstlicht waar ik zo vaak van droom, hangt sowieso niet in een boom, en schijnt ook veel langer dan twee dagen Ik ben meer op zoek naar het licht in de mensen Het licht dat helpt…

we liepen in een rij met lichtjes in de avond die snel gevallen was. de lampions bungelden onvast en dunne vlammetjes brandden of iets ze stil betoverd had. we liepen met korte stappen zodat het zacht bewegende licht niet uit zou gaan in het rood groen blauw en geel dat op een papieren harmonica leek. we zongen van Sint Maarten de heiligman…

De man en de vrouw, net met hun kin boven de tafel, kijken onder de rozenbotteltak, die, in die blauwe vaas, door, op de walnoten die op kranten drogen, Ze ruiken het bos, de aarde, de stapel ongelezen boeken zien ze, de brandende kaars met foto van vriendin, een boekje met titel ‘de opvoeding begint voor de geboorte’ dat iemand…

De werkelijkheid kent vele gezichten de wereld komt binnen onrustige berichten gedachten zaaien nieuwe dromen droom lustig viert het hart een feest om het einde te vieren van een vers begin afscheid nemen van wat is geweest droom lustig gaat het hoofd op avontuur en hangt haar spiegel aan de zwarte muur de rituelen worden…

Zij is, zo viel zij met de deur in huis, een sensitief spontaan libra geval dat zich niet inlaat met te hoge heren half aangeschoten vol poehaagse bluf Voorzien van lichtelijk chaotisch brein laat zij zich onderdompelen in cocktail party's met veel manvolk en publique toont zij zich in net iets te blote kleren waarop ze…

Op heden, den achttienden Oktober negentien honderd en drieëntwintig, verscheen voor mij ondergetekende, Ambtenaar van den Bugerlijken Stand der gemeente Nijmegen, provincie Gelderland Stephanus van Heyendael, oud achtenveertig jaar met hoed in de hand en grijzend haar, van beroep kanunnik en schepenaar die verklaarde dat…