Op heden, den achttienden Oktober negentien honderd en drieëntwintig, verscheen voor mij ondergetekende, Ambtenaar van den Bugerlijken Stand der gemeente Nijmegen, provincie Gelderland Stephanus van Heyendael, oud achtenveertig jaar met hoed in de hand en grijzend haar, van beroep kanunnik en schepenaar die verklaarde dat…

De tijd snelt maar voort. Van goud recht naar diamant. Het geluk rent mee.…

Fragmenten van bot plechtstatig gedragen. Maria's optocht van vlees en bloed. Vlees van zonde en vlees van boete. Gehavend vlees. Geschonden lichamen ontroeren. Ze beroeren Door hun sereniteit en nederigheid. Hier is geen plaats voor weemoed of twijfel. Mannen met baarden en sjofele gewaden, Schuifelend door stoffige straten. Op sandalen. Kinderen…

Om de randen van mijn tuin slingert zich wellustigheid... 'k Zie al strengen, zacht bestreeld: 'met jou ga ik een relatie aan' of 'god wat zwier je vrolijk', dan wel verliefd 'ga jij met mij in zee?' Zou ik vier mannen kunnen omarmen? En hen meetronen naar mijn suite als de bloeiende dag aanbreekt? Dan vergeten we de bijen. En het vliegverkeer…

Dat het zo feeëriek kan zijn Zo stil na vijven, een dunne mist Versterkt de sfeer, ik wrijf een Warm stroompje van mijn wang Bij de bushalte daarstraks - Verlichte wezens, ik hoef niet bang Te zijn, het is beslist nog niet mijn tijd De geur van dennengroen Hangt in de lucht, ik bevind me in de Feestelijk verlichte straat van een dorp…

Dat het zo feeëriek kan zijn Zo stil na vijven, een dunne mist Versterkt de sfeer, ik wrijf een Warm stroompje van mijn wang Bij de bushalte daarstraks - Verlichte wezens, ik hoef niet bang Te zijn, het is beslist nog niet mijn tijd De geur van dennengroen Hangt in de lucht, ik bevind me in de Feestelijk verlichte straat van een dorp…

Daar zag ik een feestmaal Wild op een schaal Van de mensen om hem heen kende hij er geen Hij zette een streep onder 't eten en vond de droom terug Dat schreef hij voor mij op, heel vlug…

Op een feest altijd even de nacht in lopen -- en de vreugde zien.…

Teruggaan naar de plek waar ik geboren Daar me op verheugen van tevoren Zon duingeur, geel en distel Vogelfluit, strandslag zuid Waar ben je? Terwijl twee keer eerder iemand voor jou aangezien En dan jij echt, een hartelijk Langs de vloedlijn, langs de kleintjes, tederheid van jonge moeders ook van hen een lach Een meeuw die…

Onder lagen steen tussen Domplein En Vismarkt heeft Paleis Lofer gelegen Hier lag de macht van Magna Frisia Land van de Westerschelde tot de Weser Verdwenen is het nu onder de grond De zetel waar getekend werd het recht Dat bisschop Godebald dwong om Traiectum rechten te verlenen van keizerswege Een stempel op de tweede…

's Avonds is het feest in de huizen, iedereen -- heeft iets te vieren.…

Vat het jaar samen: omkijkende gedachte die het hart beroert. Deels content voelt het wat je toen veroorzaakte want dwingend genoeg appelleerden de omstandigheden aan wat óók gebeuren moest.…

de echtheid van het leven zachtjes wuif ik haar weg even hoor ik nog vuurwerk verder weg en toch dichtbij dat het jaar verjagen moet dat ik liefst vergeten wil de uitgelatenheid vervaagt in de nevelmist van alcohol als ik langzaam mij verdrink in de euforie van het delier dat mij daarna dartelen laat als de lammetjes in de wei met brallende…

Decemberwind blies onze wangen rood We vierden dit jaar kerstfeest in Ter Heijde Met luchtruim-engelkens aan onze zijde De golven bruisten, gaven vreugde bloot De honden voelden alles feilloos aan De stemming en de blijdschap van hun bazen Bij het hotel konden je houten klazen Ter ere van Tsjaikovsky niet ontgaan En in de kribbe spartelde…

De Tweede Kerstdag is in het VK En grote delen van 't Gemenebest Traditioneel Vakantie Winkeldag Alleen als deze niet op zondag valt Dán viert men sedert lang Saint Stephen's Day De dag der heilige Sint-Stefanus Gemeenzaam noemt men 't Dag van Goede Wil Als men aan de minderbedeelden geeft…

Groot feest, we lachen en zingen, luider, wilder -- vrijer en vrijer.…

de majorettes zijn voorbijgekomen de knieën werden hoog geheven de witte laarsjes waren gepoetst en aangeregen een paar dapperen hadden zelfs hun nylons thuisgelaten hoe moedig repten de allerjongsten hun magere beentjes om in de maat te blijven en scheurden haast hun liezen om de grote passen van de ouderen bij te houden de majorettes…

Kleine oorbellen zijn feestelijk, en grote -- nog feestelijker.…

adembenemend liepen je voeten zonder zichtbare sporen na te laten alleen al het synchroon bewegen gaf geen enkele fout prijs ik volgde zoals altijd als jij leidde en figuren opfleurde uit grijs mijn dansen met jou kende subtiliteiten zoals de steun in je rug een versnelling bij vlucht ook onze plaats in de ruimte bij het…

Aan het kruis weinig licht te ontwaren Door God en klein pierke verlaten Lijdend voor een stille massa laten Ook halfgoden node de hoop varen Als schriel mens is het moeilijk verrijzen Tenzij soms surfend op golvende eenheid In het licht van schuivende eeuwigheid kan je slechts stuntelend aards verwijlen Maar kijk dan komt de lente weer…