3.060 resultaten.
Alleen gelaten?
netgedicht
4.5 met 2 stemmen
286 Waar is die grote herder gebleven
die we nu zo nodig hebben?
naar welke sterren is die gevlucht,
naar welk ver oord waarvan hij
zichzelf nooit had gehoord.
Het gezicht afgewend van
een beloofde wereld die hij
schiep, een volmaakte plaats
waarop hij als eerste liep,
uit die klei waarin hij droomde
modelleerde hij zijn eigen beeld,…
Je intuïtie volgen
netgedicht
5.0 met 4 stemmen
269 Zijn er anderen die je pijn kunnen elimineren
met zachte invloed je verdriet wellicht keren.
Voeden anderen zich vanuit jouw geheugen
om je te raden hoe wel weer te deugen.
Hoe wis je dromen nu weer uit je ogen
voel je de dagen weer vol mededogen.
De geschiedenis kent geen rechte randen meer
in je dromen herleef je zijn dood keer op keer.…
God is geel
netgedicht
4.5 met 2 stemmen
374 Hij beveelt de zonminnende citroenvlinder
richting de bosrand te gaan
voor het houden van een heilzame winterslaap
Hij is de gele trilzwam die de oude iep langzaam uitholt
Zodat het ieder uur
een beetje meer sterven mag
De bladeren die van de bomen waaien zijn geel
nu hij ze weer heeft teruggenomen
omdat hun vermoeide takken ze niet…
voorcalculatie
netgedicht
3.2 met 4 stemmen
299 langzaam vallen woorden dicht
hun letters vullen bladgoud
scheppen sfeer, onderliggend van toon
gewichtloos wikkend
van verre naderend, weerlegbaar
vasthoudend, met voortgezet verwijlen
cijfermatig onthutst, tijdelijk
voor het grijpen, wilsbekwaam
en immer voortbewogen…
Verwarring
netgedicht
4.8 met 10 stemmen
247 Zijn onze kleinkinderen wezens van het licht
onverplicht erfenissen van onze voorvaderen,
ze hebben zoveel kleuren en geuren van vroeger
klinken vaak als liederen uit hun oude handpalmen.
Zelfs het muzikale ritmegevoel is herkenbaar.
Jong bestaan ze uit talrijke bijzondere vormen.
Hun ogen dwalen vaak langs vreemde dingen
herkenbaar als ik…
perpetuum mobile
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
254 we slijten alleen
en met elkaar reizen
we door het
stromende leven
perpetuum mobile
als in een muziekstuk
trekken we langs
liefde en dood
een dodelijke reis
die verwondt ontroert
tot op het bot we zien
slechts een glimp…
Ideaal
netgedicht
2.0 met 1 stemmen
230 Idealen
Gratis af te halen
Van een oud vrouwtje geweest
Heel begaan
Altijd binnen gestaan
Neem ze mee
Idealen van tv
Niet van echt te onderscheiden
Ontzettend wijs
En heb je al idealen?
Doen we halve prijs!…
Ik heb je nog steeds lief zo lief
netgedicht
4.6 met 16 stemmen
278 Al groeit de dood in elk mensenleven mee
net als het eens geboren leven,
vandaag geen verjaardag in het dorpscafé
je vandaag thuis gedenken is wel het streven.
Wat is het ooit stralend begonnen schat
nu hier juist vandaag de stilte leven keert,
thans voelen dagen even als een koudwaterbad
omdat een andere tijd van leven aanmeert.
Dood gaf…
Onze nationale kijkdoos?
netgedicht
4.8 met 4 stemmen
351 Het sluipt en stoft in de verste
uithoeken van onze nationale
kijkdoos, het matte populisme
gloeit door het gekleurde ethisch dak,
is het de band van vrijheid die zo kwelt?
alle dieren sluipen er onder door, maar
kinderen moeten nog even wachten
vrije geesten reizen ongeschonden,
over de heilige zones van ons
territoriale gedachtegoed…
Halve maan
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
267 Halve maan, een helft uitgezet en weggestuurd
om kil onzichtbaar haar rondjes te moeten draaien
in het diepzwart, godvergeten niets.
Vanaf de horizon door een late zon helder aangegluurd,
weten wolkenflarden jouw bleek aangezicht te aaien.
Verhaal me van je trieste idealen, onthul mij tenminste iets
van schepping en bruisende dynamiek.
Schijn…
Focus?
netgedicht
5.0 met 4 stemmen
284 Al zijn we sneller dan de wind in het avondrood
en komen we morgen dichterbij de sterren,
gedreven tegen de stroming in van licht
wat joeg het mens-zijn aan tot zijn dood,
het maakt niet hoeveel we rouwen, met
zoveel data en vernuft als laagje verveeld vernis,
niet alles camoufleert de verschraalde tijd, die ons
de les laat lezen uit de geschreven…
Levensrijm ?
netgedicht
5.0 met 7 stemmen
277 Emoties kloppen in
het mechaniek van de
aangemeten tijd en
visioen van zelfrecht
het reinste bronwater te
tappen uit elkaars gedronken bloed,
waaruit het labyrint van waarheid
ondrinkbaar en onzichtbaar wordt,
zijn we misschien al uitschreven uit
archieven van de taal en alle zin -
of onzin, een liederlijkheid waardoor
ons de…
werkelijk waar
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
251 zien we wel werkelijk
wat de werkelijkheid is
opgediend voor onze ogen?
wordt alles mooier
geserveerd ter verdoezeling
van het te veel aan droefenis?
en worden we voorgelogen
is het leven een Sinterklaasfeest
waarvan we later misschien beseffen
het waren lieve leugens ter
verzachting van wat ons is gegeven
maar besef op het moment van…
Sprookjes bestaan
netgedicht
3.7 met 3 stemmen
299 ik dacht dat het een sprookje was
alles in vrede en harmonie
de dieren en de mensen
pas later besefte ik pas
dat ik het in een boekje las
maar zo gaandeweg in het leven
kwam ik ze toch weer tegen
een prins, de boze heks
koning leeuw en slim konijn
ik denk dat het een sprookje is
met vreemdsoortige figuren
en bizarre avonturen
alleen…
Zonder enige voorwaarde?
netgedicht
4.0 met 6 stemmen
245 De aarde, een deinend woud van twijfel,
rijgt zich aaneen in een collectieve zwijgen,
waarin de natuurlijke werkelijk verkleurt,
een veranderende synthese als leven bewijs
dat het weefsel slechts is
een handvol zwervende gedachten
waarin we ons verbeurt verklaren,
trots in eigen belang in elk beklag,
onder de grondbeginselen te schuilen…
Wachten op leven ?
netgedicht
2.0 met 1 stemmen
247 Is leven wachten?
Op onze stille dood?
Op het einde waarvan?
Op wat altijd is en was?
Luister naar het suizen in uw oren.
Hoor het suizen van de bladeren
door wind die door bomen blaast.
Het de stilte die u hoort.
Zo leeft de eeuwige stilte,
die trillingen nodig heeft,
om stil te kunnen zijn.
Stilte die in onze oren,
klinkt.
Zo heeft…
Zonder het zelf te weten?
netgedicht
4.7 met 7 stemmen
311 In een opkomende realiteit
ontstaat een onbedwingbare
mist, een aerogene vitrage,
elke autonome druppel herbergt
een regenbui, zijn richting berijdt,
verbindt zich naar alle kanten
in sommige gevallen traag en lui
daarin raken we de richting kwijt
en uit zich in emoties vol razernij
verwond en ruimtelijk vermomd
in een ongeremd gevoel,…
Voor Draculette
netgedicht
4.7 met 3 stemmen
316 Zonder baard nog, leesbril op
zong een liedje over de eeuwigheid
in de bibliotheek, de Witte Engel
om indruk te maken op een vrouw
De tijd haalde zijn schouders op
het gebouw trilde even als riet
bij windstil weer en op glad water
waar een schrijverke wat schreef…
Navelstaren
netgedicht
4.2 met 4 stemmen
252 Heel stil
is soms
een kort moment
tegelijkertijd eeuwig
en omdat je het herkent
ook direct weer vergeet
te bewaren
noemt men het slechts
navelstaren…
Dat we leven mogen
netgedicht
4.4 met 7 stemmen
270 Er mogen zijn met alle zorgen
maar ook met muziek en vrienden,
met ogen die vertellen van vreugde
en van herinneringen aan 't kind
dat we ooit waren en toen nog
onbewust van wat zou volgen.
Kan de stilte ons niet meer boeien
of wat stoort ons in een vogel?
De harp zingt terwijl we slapen
en doet een roos ontkiemen maar
ze heeft ook dorens…