2.976 resultaten.
BESEF IS ONHANDIG
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 44 De regenton kan niet meer bergen.
Water komt neer in grote overvloed.
De hemel kent helaas geen kranen.
Niets dat het stromen stoppen doet.
Nodig evenwicht lijkt ver te zoeken.
Veel en weinig, overdaad en tekort.
Besef is onhandig, niet economisch.
Hoop is techniek gericht, nog even.
Dat alles een einde kent, denkt men.
Wellicht is dit…
Zijn droombeelden verboden.
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 38 Wanneer ze schrijft
lijkt het
alsof elk woord haar streelt,
haar huid met de zachtheid van een veer van ouderwetse ganzenpennen wordt aangeraakt,
alsof er 100 vlinders op haar gezicht gaan zitten
zachtjes met hun vleugels slaan
een heerlijk aroma van bloemen verstuivend,
met daaronder een liggend gevoel
van wakker en waakzaam zijn…
Vragen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 66 De zon, de schaduw, heel dit stil aanwezige,
het zoeken, de frustraties en de pijn,
de vreugde en de zorgen alle dagen,
hoe kan dit alles heel het leven zijn?
Waarom blijft reiken naar en altijd
wachten op iets beters?
Wanneer is volheid van geluk voor lang?
Ik weet het niet.
Ik wil soms niet meer
al die vragen...
maar simpelweg er zomaar…
Ze heeft genoeg aan zichzelf.
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 26 De dag begint op haar huid.
Regen laat natte sporen na.
De nacht heeft woorden getekend.
Kriskras in rimpelingen
gleden droombeelden voorbij.
Ze blijven liggen tussen de plooien van de tijd,
tussen glooiingen van een ouder wordend lijfelijk landschap.
In traagheid wordt de nacht afgeschud
balanceert ze tussen
wakker wordend daglicht…
Mijn dromen
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 30 Als de wolken
zweven mijn gedachten
langs pruisisch blauw
boven velden en wouden
naar landen van fantasie.
Over eindeloze zeëen
blanke palmenstranden
hoge bergen
diepe dalen
en kusten met ruige rotsen.
Ik zie meanderende rivieren
die stromen tot een waterval
doorkruisen wouden
en landerijen
en vullen zeëen van kust tot ust.
Dit…
misschien moet je dromen
netgedicht
2.0 met 24 stemmen 84 wie tilt de dood op
draagt haar over
de velden van razernij
stelt iemand vragen
over het gewicht
van de dingen
kan iemand voorzichtig verscheuren
de ramen van het huis
geluidloos dichtspijkeren
wie draagt de doden
zweeft tussen heel en kapot
tilt het nieuwe leven op
wie danst door vale dagen
droomt met broze botten
staat de…
vroegte
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 111 wij denken ons vrij, als
we dwalen door weer een
een uitnodiging te aanvaarden
om deze dag te boetseren
naar het model dat tot de avond leidt
met wat was in de handen
voelt de kilheid van de zwaartekracht
iets zachter aan, er is strijd in deze
achtergebleven tijd waar wonderen
weigeren zich te vertonen
langzaam trekt ontboezeming
een…
Alles anders
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 34 Soms loopt alles zo anders
dan gehoopt en gepland;
geluk komt ongevraagd je dag
dan binnen.
Laat ons zonder voorbehoud
elkander maar beminnen
want alles vergaat,
alleen de liefde
blijft.…
STILTE
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 22 De ingesponnen roes
die stilte kan voortbrengen
vraagt geen crisismanagement,
veeleer flaneerkunst en draagkracht.
Stilte is als een onderduikadres
waarin de schraapzucht naar profilering
met zachte hand wordt ontschorst
tot onbewimpelde zelfbespiegeling.
Ontkoppeld van zweverigheid
en verstrengeld in herbezinning
vindt men het onversneden…
Precies zoals ik wezen mag
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 24 Ik ben begonnen
Heb ik mezelf overwonnen
Want ik kan verliezen
Dat kun je ook kiezen
Daarom leef ik
Van dag tot dag
Precies zoals ik wezen mag…
Eendagsvliegen
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 87 Een eendagsvlieg zat op de spiegel
de dag van haar leven te beleven
De eerste en laatste als imago
Plots viel ze pardoes in de lavabo
Toen pas zag ik mezelf…
Balans
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 57 Ga stap voor stap over smalle balans
van mijn woorden en gedachten
langs stromen van intuïtie en zekerheid
of door het duister van niet weten
steeds mijn overtuiging volgend
aan mijn principe altijd trouw
niet star maar zelfverzekerd voorwaarts
door mijn eigen wereld en daar omheen
genietend alle dagen van het leven
in de bescherming van…
gewoon
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 61 wij sterven
ook
gewoon
bladeren
worden
weggewaaid
vlinders
worden
weggeregend
wij
sterven
weg
stikken
in de tijd
dood
gewoon
doodgewoon…
sterk hoewel breekbaar
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 105 we bewegen hemel en aarde
en treden de tijd met gehavend
hoofd tegemoet
sterk hoewel breekbaar
smeken we Kronos niet noch treuren we
bij de eeuwig rouwende cypres
we leunen tegen een oude boom
heffen het glas op de dingen
die blijven en op vrede
met onze vergankelijkheid…
Mag-ik
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 73 Agnostisch noemen
zoeken
Kennis vrijblijvend ontmoeten
Mag-ik
vrijzinnig zijn
Leerstellingen uitgommen
De Liefde bezoeken
Vrij zijn
.......Gods aanschijn…
Zwaard van Damocles
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 91 Wanneer we leven in goede tijden
Waarin we gelukkig zijn
Is het nauwelijks te vermijden
Dat ons plotseling de angst overvalt
Gelijk een man zonder ballen
En een vrouw zonder kut
Geluk kan nooit lang duren
Wanneer wij in de spiegel gluren
Zonder enig nut…
Oud
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 90 Het leven
van eerste schreeuw
tot laatste snik
met al zijn fasen
door de tijd gedragen
mijlpalen markeren
school en studie
loopbaanjaren
liefhebben en kinderen baren
ouders ten grave dragen
onder de grijze en kale kruinen
blijven we jong van geest
als een amandelboom
ook die bloeit
tot diep in de winter.…
Tegenhouden
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 80 Je houdt de bloesems niet tegen,
niet de verjaardag van een vriend,
niet de dood van een dierbare,
je houdt de tranen niet tegen.
Je houdt de bloesems niet tegen,
niet het vallen van de avond,
niet de dag die morgen weer komt,
je houdt de lente niet tegen.
Je houdt de bloesems niet tegen,
niet het baren van nieuw leven,
je houdt het leven…
IEMAND
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 110 als niemand
van me houdt
behoud ik tóch mezelf
als niemand
om me geeft
vergeef ik het mezelf
als niemand
met me meeleeft
beleef ik het wel zelf
als niemand
met me mee feest
beest ik met mezelf
als niemand
mij nog ziet kijk
ik juist om me heen
als niemand
mij wil begrijpen
snap ik dat alleen
als niemand…
onze dagen
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 124 en zo
worden
zelfs onze lichtste dagen
bezwaard
met leegte…