ik keek naar de kleine wereld jij staarde naar een ibis door het venster van de tijd mijn kind vond vergetelheid in de trappen kaboem kaboem naar boven ik zag een schitterende beeldenzee zij was altijd in beweging ik nam een voorschot op het verlies jij nam me in je armen ik was even in Arcadia…

de woorden die zeggen dat ze van jou vandaan komen alle pijn die je voelt waarom heb je het nooit gezegd over de stad klinkt het gebed dat maakt rustig je slaat een kruisje een vrouw ligt in je armen en we wachten op de dageraad die we al zien terwij we zoenen zo diep weten we dat we nooit trouwen maar alsjeblieft…

huis-tuin-en-keukerig vertoeven ze bij me, de hersenspinnen. ze zijn niet bang. ze zijn nooit bang in het donker, o neen. geleedpotig zullen ze alles verkennen.…

We liepen op het strand, ik zag de verten, de branding, de glinster, hij keek naar beneden. Ik moest aan mijn moeder denken, die ook altijd zo naar beneden, naar de grond keek terwijl ze liep. Ik had willen zeggen, kijk naar de zee de duinen, de wolken hoe die drijven. Maar ik zag zijn gepeins en liet hem. Plots zei hij: volgens mij staat…

warmte huist in de hand die mij aanraakt zomaar uit het niets is liefde voelbaar nog voor ik kan zien dat jij het niet bent verraden rode wangen mij…

ik ben niet geboren om te luisteren naar muziek kijk naar mensen zie ze bewegen vooral hun mimiek heb geen talent om zelf te spelen maar probeer alles in zang en dans tot mij te nemen schilder stillevens met vaart omdat tijd vrijt met vorm en kleuren in een eerder gebeuren het resultaat staat als een huis maar de realiteit is…

een smalle hand waarvan de lange vingers piano zouden kunnen spelen met een heel zacht touché jij was met mij mee gaf me even tijd om daarin het leven te lezen dat je leidde tot heden verbazingwekkend was de kracht van je gezondheidslijn ook liefde en emoties mochten er zijn ik voelde en genoot maar reageerde niet direct op de…

De kunst van het geven bestaat zo vaak in ons leven uit een geschenk dat niets heeft gekost liefde uitgezonderd iets wat jij in je hart al zo lang had begeerd zij die het gaf heeft jou verwonderd en jij hebt het vanaf dat eerste tranen moment zo gewaardeerd…

beroer ik jou net zoals jij mij met pennenstreken van zover woorden komen binnen echt binnen tranen wellen op een glimlach ontvouwt blijkbaar mengen we identieke kleuren en schilderen we dezelfde taal het raakt me dichter…

Ik denk vaak aan het ontstaan van dit alles en natuurlijk probeer je dan terug te denken maar al terugdenkende besef je dat het je ontglipt een warme geliefde die je in je armen hield maar hoe het begon zal je nooit vergeten omdat je het niet wist…

nog altijd was ik mijn handen in onschuld of het ongewisse waarin ik achterbleef ongewild, ongewenst ontdaan van de waarheid waarvan ik dacht die altijd in mijn kielzog te hebben…

ik wist jou er altijd feilloos uit te pikken in het schitterend korenbloemenblauw bloeiend als een mooie vrouw gazon en borders waren jou wereldvreemd in hun saaie ordening en burgerlijke schikking zij zijn een plaag voor je geweest jij zocht je eigen weg in de hang naar koestering en zon met vrijheid in het hete bloed waardoor jij…

Zij wist zoals moeders weten Zij wist het zonder uit te leggen Mijn kind is anders Bijzonder getalenteerd En sommigen onwetenden Noemen dat verkeerd. Zij wist zoals moeders weten…

Onze beste vriend, is gestorven. Mijn oude wijze kater, leeft niet meer. Hij heeft me geleerd, wat aandachtig leven is. Hij heeft me getoond, hoe ik moet mediteren. Jij voelde feilloos aan, hoe eenzaam ik me voel. Nooit meer zullen we samen, gedichten schrijven. Diep in de nacht, bij het eeuwig brandend vuur. Jij keek dan aandachtig…

ik kan jouw gedachten dromen maar af en toe lijkt het alsof zij een vreemde wending hebben genomen ongrijpbaar in redelijke logica nauwelijks te volgen verdwalen wij dan in emotionele golven een rollercoaster vol kleur sleurt ons onstuitbaar mee in woeste stromen ver van het gewone toch blijf je lachen grote ogen in nog meer…

jij was nog schichtiger dan een hinde kon heel snel de bescherming van wat schaduw vinden heb je nooit op de voorgrond zien treden in bescheidenheid maakte een lach jou al tevreden tot er gejaagd ging worden en jij als prooi werd uitverkoren herboren zette jij nonchalant alle jagers voor schut wond drijvers om je vingers…

in de mist van tijd zoekt hij naar woorden wel vindt hij onbegrepen zinnen die voor het oprapen liggen onbeduidend zijn samen geraapte letters van weleer, die niet binnenkomen immer zal hij blind blijven voor dat wat liefde is…

De ochtend smachtend omsloten, weent grijze tranen op verlaten straten, zomerend blauw volledig afgesloten. Bevangen wil ik vertrekken, zonder doel, zonder waarheen maar blijf als een zwerfsteen en kan me van het droeve niet onttrekken. Ik wacht naast mijn geliefde waar ik hopen mag, op blauw azuren vrijheidsliefde. Zonder spijt, noch…

jij was introduce ik nam je mee naar het bal der onbekenden je oogde naturel maar je verschijning oogstte wel een licht applaus waar we passeerden probeerden mensen een glimp van je op te vangen keken verrukt omdat in hun nabeeld een stukje magie bleef hangen het gezelschap ging totaal aan ons voorbij de avond was van jou en mij…

en dan opeens wordt ze overmand overmand door tranen zomaar uit het niets grijpen ze haar bij de keel waardoor ogen het niet meer droog houden als even te voren tot scherpe kanten langzaam zullen versterven en ze zich kan laven aan het heden…