Ik dreef in de zee van jouw ogen, ze loodsten -- mij jouw haven in.…

eigenlijk is schoonheid het fraaiste dat er in jouw ogen kan bestaan momenten van verrukking wellicht waar je zó aan gehecht bent geraakt louter en alleen omdat ze ontroeren een vorm van tederheid op het gelaat van je geliefde bijvoorbeeld of het puur romantische landschap in de laatste gulden zonnestralen van een zoele zomeravond zomaar…

Kus zo vaak je wilt en kus nog vaker, altijd -- kus je te weinig.…

eigenlijk is schoonheid het fraaiste dat er in jouw ogen kan bestaan momenten van verrukking wellicht waar je zó aan gehecht bent geraakt louter en alleen omdat ze ontroeren een vorm van tederheid op het gelaat van je geliefde bijvoorbeeld of het puur romantische landschap in de laatste gulden zonnestralen van een zoele zomeravond zomaar…

wij wisten onze bloemenwei halve meter hoge stelen waarin wij speelden kleuren ademden geuren zagen wiegen in vreemde melanges afhankelijk van weer en seizoen ook wij veranderden in de tijd als wij op de moswarme aarde doken en met gesloten ogen het leven om ons heen groetten de rust proefden van zien zonder bekeken te worden…

Tussen dag en nacht is slechts één verschil 't is net wat je verwacht rumoer over dag, 's nachts stil. In 't licht van de dag geniet ik je figuur zie je gezicht en hoor je lach zet je mijn hart in vuur. In duistere nacht betast ik de lijn van je gezicht dan fluister ik zacht, “Voor jou is dit gedicht.”…

Elke klank die ze speelt voelt als thuis, een plek waarvan je niet wist dat je ernaar op zoek was. Haar ogen, smaragdgroen met een vleugje oceaan, glinsteren met de mysterie van onontdekte wateren. Haar stem stijgt, warm en vrij, terwijl we dansen, begeleid door het maanlicht. Haar woorden blijven in de lucht hangen, zoals de zoetigheid van…

natuurlijk heb ik leren zwemmen mocht ik in het bad les geven maar toen ik in jouw ogen keek en dook voelde ik voor het eerst hoe water langs hoofd en oren floot in wild gespartel zonder enige coördinatie inademend kon het water niet op de souplesse van het door water glijden was ik ergens in mijn koppie totaal even kwijt…

De woorden liefde, verdriet en kus zijn zo mooi -- dat ik er van droom.…

Mijn vriend gaat, geeft me een roos van de struik, helaas -- in de knop geplukt.…

Waar ben ik? vraagt ze terwijl ze naast hem ligt te hijgen in zijn warme zomerbed en hij haar dient met zijn fraaie liefde bij mij antwoordt hij alsof dat niet vanzelfsprekend is in bed, tussen de lakens voegt hij er aan toe nu ze naast hem ligt in haar onbewolkte schoonheid vol vragen, lachend en verbazend als een jonglerende liefdes…

Jij bent poëzie, slapend in een logeerbed -- en ik blijf kijken.…

ready, ready go roept de oude prins als hij het stalen ros bestijgt de liefde beweegt hem voort van huis naar haar het verlangen is te groot enkel om het licht het zonlicht met haar te delen de bezwerende reis tot de laatste lichtglans van de schemer…

Een parelduiker van het paarschip zocht in stille wateren een oesterzwam van hoog gehalte hij moest en zou qua body massa index niet te zwaar en evenmin te grof gebouwd zijn geen goudse 48plus of een te volvette leerdammer maar soepel lenig en beweeglijk zacht en stevig liefst sportief Een goudgeringde brilneuspapegaai…

Ware liefde! Want de liefdesdrank was bedrog -- maar wie gelooft dat?…

Nieuwe liefde brengt veel teweeg een bonzend hart levendig verlangen fluisteren over plannen van de toekomst zachte eenvoud, een streling nieuwe liefde zoekt andere mogelijkheden en nu je weer weg bent lijkt alles wat zij wilde schrijven over jouw liefde jouw mooie leven slechts een fluisteren van het weer alleen zijn in…

Elizeling, waar was je nou Waar bleef jouw vlucht met Pegasus Waar bleef het smachten  van jouw kus Ik was jouw man toch, jij mijn vrouw Ik wil je nog altijd mijn lief En jij wilt mij tot ver voorbij De horizon van tijd, mijn lief Maar ook ík zei, El, 'k heb je lief Ik zong het zelfs, met heel mijn hart Als dichterziel, poëet en bard…

Pas op, hij kust me tegenwoordig naast mijn wang -- alsof ik lucht ben.…

wat weten zij die aan de kade staan zij zien ons hand in hand traag en wankel naar het schip toe gaan weten zij wat wij voelen als wij elkaar omarmen als wij hartstochtelijk zo lijkt het toch elkaar zoenen voor de laatste keer wat weten zij over ons nu wij blijkbaar scheiden moeten ik van jou mijn nooit gekende moeder jij…

zou je hier met me willen liggen in de schaduw van de gesloten luiken zonder dichte deuren met een mond vol zoete bramen zou je hier met me willen liggen in ongeschonden samenzijn zonder klok die de uren telt en alleen maar de wereld vergeten in het zachte aanbreken van de dag zou je hier met me willen liggen?…