Jij bent poëzie, slapend in een logeerbed -- en ik blijf kijken.…

ready, ready go roept de oude prins als hij het stalen ros bestijgt de liefde beweegt hem voort van huis naar haar het verlangen is te groot enkel om het licht het zonlicht met haar te delen de bezwerende reis tot de laatste lichtglans van de schemer…

Een parelduiker van het paarschip zocht in stille wateren een oesterzwam van hoog gehalte hij moest en zou qua body massa index niet te zwaar en evenmin te grof gebouwd zijn geen goudse 48plus of een te volvette leerdammer maar soepel lenig en beweeglijk zacht en stevig liefst sportief Een goudgeringde brilneuspapegaai…

Ware liefde! Want de liefdesdrank was bedrog -- maar wie gelooft dat?…

Nieuwe liefde brengt veel teweeg een bonzend hart levendig verlangen fluisteren over plannen van de toekomst zachte eenvoud, een streling nieuwe liefde zoekt andere mogelijkheden en nu je weer weg bent lijkt alles wat zij wilde schrijven over jouw liefde jouw mooie leven slechts een fluisteren van het weer alleen zijn in…

Elizeling, waar was je nou Waar bleef jouw vlucht met Pegasus Waar bleef het smachten  van jouw kus Ik was jouw man toch, jij mijn vrouw Ik wil je nog altijd mijn lief En jij wilt mij tot ver voorbij De horizon van tijd, mijn lief Maar ook ík zei, El, 'k heb je lief Ik zong het zelfs, met heel mijn hart Als dichterziel, poëet en bard…

Pas op, hij kust me tegenwoordig naast mijn wang -- alsof ik lucht ben.…

wat weten zij die aan de kade staan zij zien ons hand in hand traag en wankel naar het schip toe gaan weten zij wat wij voelen als wij elkaar omarmen als wij hartstochtelijk zo lijkt het toch elkaar zoenen voor de laatste keer wat weten zij over ons nu wij blijkbaar scheiden moeten ik van jou mijn nooit gekende moeder jij…

zou je hier met me willen liggen in de schaduw van de gesloten luiken zonder dichte deuren met een mond vol zoete bramen zou je hier met me willen liggen in ongeschonden samenzijn zonder klok die de uren telt en alleen maar de wereld vergeten in het zachte aanbreken van de dag zou je hier met me willen liggen?…

De duisternacht zal straks weer heersen waaruit het nieuwe leven gaat beginnen gedachten dansen rond jouw naaktheid de maan lacht boven oceanen en jouw fraaie gezicht ik heb je lief wil ik je zeggen maar hoe moet ik het uit gaan leggen kan slechts mijn droom voor jou vertalen zodat je niet meer zult verdwalen de zwarte nacht…

de woordendanser danst zijn woorden op een verijsde koord hij danst ze op ijle hoogten hij danst ze in de wolken hij wil eindeloos leven hij wil zweven maar als één woord mis geplaatst het strak gespannen touw beroert volgt onverbiddelijk de val de val in donkere diepten of de val omhoog naar jou…

Twee mensen reizen en ontdekken de wereld -- Hun reis heet Liefde.…

Ze kijkt mij fel aan, legt koket in haar ogen -- weer eens heel haar ziel.…

De stad weerspiegelt mijn droom van liefde: verweerd -- van al het wachten.…

Ren de liefde na, ook al wil ik jou niet meer -- of vlucht jij voor mij.…

ik heb het woord bewaard ik kan het niet gebruiken want het was alleen van ons af en toe dient het zich aan maar ik kan het niet uitspreken het vergt te veel uitleg soms is er onverwacht iemand die van niets weet en het zomaar zegt…

beminnen wij elkaar als vroeger nog zijn wij twee lichten nog van één licht passen wij samen nog in één gedicht of minnen wij enkel maar de weemoed weg zijn wij samen eenzaam nog of zelfs dat niet meer…

In zijn droom tast hij naar haar en ook de nacht zoekt -- waar ze zich verschuilt.…

we liepen juichend het verborgen paadje in naar onze geheime bloemenplek waar alles altijd bloeit ook nu een half zonnetje en samen even vrij los van de wereld in samenspraak alles begroeten de stand van zaken opmaken wat zijn schoonheid heeft gegeven wacht nu overleven alles heeft vrucht gegeven voor weer een nieuw leven…

als je de pijn van het afgesneden zijn voelt in zijn volle venijn drink dan uit mijn mok als je de pijn van het afgesneden zijn voelt in zijn volle venijn leg dan je hoofd op mijn kussen als je de pijn van het afgesneden zijn voelt in zijn volle venijn trek dan mijn wintertrui aan en laat het schurende schrijnen…