496 resultaten.
Valtijd
netgedicht
2.0 met 1 stemmen
341 wacht nog even met verzaken
een zijden zwaard hangt in de lucht
kraaien bekrassen hun daken
met wegstervend gerucht
heb je al een vermoeden
wat heb je te verliezen
wat ligt in het verschiet
op de spits van je hoede
nu moet je kiezen
delen deed je toch al niet…
Beestachtig
netgedicht
3.2 met 4 stemmen
591 Soms denk je, het is toch een beest, de mens
en koester je de irreële wens
dat je -ofschoon je aan het mens-zijn went-
het liefst iets anders zou zijn dan je bent.
Zoals de Collie die geen schaap ooit beet
of zo een apensoort met rode reet.
Een blauwe reiger, landend tussen ’t riet,
een vis die schoonheid in de diepzee ziet.
Maar dit gebazel…
Boerenverstand
netgedicht
3.4 met 7 stemmen
568 Wie zaait zal oogsten werd hem ingepeperd
Hij zaaide graan maar stiekem ook nog wiet
De planten groeiden in een mum van tied
Maar toen, betrapt! Dat was een flinke zeperd
Ach arme boer, hij snift en snuift, het stakkertje
En loopt ontgoocheld op zijn dooie akkertje…
Vrijheid van 't woord
netgedicht
2.0 met 1 stemmen
391 We hadden
hard gefietst
de bui
nog in het hangen
Eindelijk
een schuilplaats
onder Hollands eiken
hun kroon nog droog
In plaats
van 'praats'
verlangen
naar ernst in ons spreken:
Er wordt gemoord
omwille
van de vrijheid
van het woord
Het hoge woord
komt er uit:
vrijheid....
wordt verkeerd begrepen.…
Schaterlach
netgedicht
4.0 met 1 stemmen
489 (Ivoren wachters II)
Gelaten telde ik de
jaren die ongetwijfeld zouden volgen
op de kwarteeuw van nagenoeg stilstand
slechts ambitie-loos in bitterheid
't Tij keerde, lach verscheen opnieuw
bitterheid resoneerde
in een schaterlach
die tot op de dag van vandaag
in de toekomst zal klateren…
Als woorden konden spreken
netgedicht
3.0 met 7 stemmen
461 Als woorden konden spreken dan fluisterden ze heel zacht,
lief en zorgzaam mooi vol pracht,
zoet golvende oorstrelende vibraties,
fonkelende lichtjes in je hart.
Als woorden konden zingen dan zongen ze een lied,
ontroerend teder melodieus, passievol en harmonieus,
letters dansend met elkaar,
heerlijk wegzweven in mooie dromen.
Als woorden…
plofkip
netgedicht
3.6 met 7 stemmen
452 de taal kent weer een nieuw begrip
niet echt origineel
het gaat hier om de plofkip
kost weinig en weegt veel
ze worden heel rap vetgemest
dat moeten ze maar slikken
ze raken ook nogal gestrest
en zijn elkaar aan het pikken
en terwijl die arme dieren
zo de vakken moeten vullen
bent u een feest aan het vieren
en lekker aan het smullen…
schoon en vrij
netgedicht
3.7 met 3 stemmen
437 wat is de waarde van ons intellect
wat hebben wij ermee bereikt
indien ons hart erdoor wordt toegedekt
en ons geweten ervoor wijkt?
in onze trots zijn wij vergeten
waar de parel van ons wezen leeft
zodat de maat waarmee wij meten
louter onvolmaakte beelden geeft
geen beloning kan ooit vergoeden
dat wij ons menszijn ondergraven
en daarom…
Mag ik mijn leven terug
netgedicht
3.3 met 7 stemmen
793 ik vraag jou niet om liefde
ook geen vriendschap
of een band
ik wil alleen maar
eerlijkheid
de waarheid
uit jouw hand
geschreven op een wit papier
je woorden
slechts oprecht
en als ik die gelezen heb
het gevoel
hij is niet slecht
er schuilt in hem een medemens
die verblind
door groot verdriet
heel eventjes geen weg…
onder de Doem
netgedicht
1.7 met 3 stemmen
409 Dor als een parkeerplaats verlang ik om te leven.
Gemillimeterd gevoel snakt naar uitbundigheid!
Een sorbet op een terrasje? Begin nu al te beven...
Mijn leven is doortrokken van zuur- en zuinigheid.
Voeg daarbij Het Oog dat mij ziet schranzen, en u
snapt een fractie wat mij straks zal doen branden...
Een beetje vakantie plan ik in de buurt…
de narcist
netgedicht
1.5 met 2 stemmen
472 ik hou van mij
daarom ook
heb ik jou nodig
voor mijn geluk
ik zie jou graag
opdat jij mij eren kan
mij rusten laat ook
op jouw lauweren
ik vind jou lief
zolang jij vertrouwt
dus waag het niet
in twijfel te raken
ik mag en zal
voor eigen genot
van wat jij geeft
alles nemen
ik beloof oprecht
dat onvoorwaardelijk
wat van jou…
De jagers
netgedicht
3.0 met 4 stemmen
571 ik ken een man
en onderga dagelijks
zijn straf
hij spant gekken
voor zijn kar
zelf is hij te laf
ik kan ze niet ontlopen
zij volgen mij overal
wanneer ik thuis vertrek
dan komen zij van stal
wie liegt vangt medestanders
wie zielig doet
krijgt krediet
het slachtoffer kan smeken
en krijgt dat vertrouwen niet
de leugen zit…
Zondigen
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
406 Appels zijn gezond.
Fruit is goed,
dat leert elk kind.
Snoep is fout.
Mensen zijn tegenstrijdige wezens.
Mensen zijn zondaars.
Dat is een belangrijke reden,
waarom ik zo van spontane apen houd.
Zondigen is een list van de duivel.
Schuldig voelen voelt voor zondaars goed.
Eva is zondig.
Dat Adam van appels houdt is fout.
Graag aap ik…
onvoltooid (voor Michel)
netgedicht
4.0 met 1 stemmen
413 op de begraafplaats
legt de winterstorm
het verzwegene bloot
een witte bleke steen
niet langer geborgen
onder laagjes dunne sneeuw
het onvoltooide weerloze
leven verstopt in inktzwarte
schuldige aarde
murw van zwijgen
en wegkijken
zing ik je naam
samen met jou, Michel
kruipt de ijzige kou
onder mijn huid…
herinnering
netgedicht
3.8 met 4 stemmen
495 een smeulend
vuurtje
en wat as
de overblijfsels
na een brand
een kortsluiting
in het leven
herinneringen
die vlug, onaangekondigd
mijn revue passeren
maar dat is
nog geen reden
om al dat andere moois
uit het verleden
zomaar te vergeten!…
Aan wie het aandurft:
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
424 mij ruw te onderbreken
als ik eloquent voorbijpraat
aan het rotgevoel waar ik mee opstond;
mijn ego eindeloos opwrijf
om de barsten te verbergen.
Mijn masker af te breken,
dat ik never nooit meer loslaat,
omdat het rust over de hoofdwond;
ik durfde niet te kijken
naar het argeloze kerven.
Mijn borst open te rijten,
te graven in de bagger…
jeugd
netgedicht
4.0 met 5 stemmen
446 ik weet niet waar je bent
vind je nergens meer terug
waar ben je heen gegaan?
verdwaald in donker licht
zoek ik mijn vertrouwd gezicht
wat bij klaarte niet meer lukt
jong en fris zijn weg voor goed
op reis met tijd, zo snel
bewijzen zijn er wel
als ik zie, mijn gerimpeld vel !…
Gekwetst
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
408 Je deed me pijn, hebt me gekwetst
misschien onbedoeld, maar: en da's de pest
je deed me zeer, geen klein beetje ook
vertrouwen is stuk.
Je deed me zo ongelooflijk veel pijn
dat het lang zal duren, voor dat
alles weer als vanouds zal zijn.
Want: de manier waarop jij me getrapt hebt
is niet zomaar- opzij gezet.…
Op eigen risico
netgedicht
2.0 met 1 stemmen
457 De kans was oneindig groot,
dat ik nooit zou zijn geboren.
Desalniettemin werd de kans nul,
dat ik nooit zou hebben bestaan.
Toch bestaat het eigen risico,
dat ik nooit bewust geleefd heb,
en dus zinloos dood zal gaan.…
Warm
netgedicht
2.0 met 1 stemmen
465 Het is warm.
Echt warm.
De hemel straalt,
en laat ons einders verder leven.
Vrij..
Vrij om grond en lucht te proeven.
Vrij om leven pril te zien ontstaan,
te gaan met wind en ziel..
Te zien hoe vlinders vliegen,
waar voor hier geen bom nog viel.
-
Het is warm.
Zo warm, van binnen.
Waar geen kogels gingen.
Maar zomers vol,…