wat is de waarde van ons intellect wat hebben wij ermee bereikt indien ons hart erdoor wordt toegedekt en ons geweten ervoor wijkt? in onze trots zijn wij vergeten waar de parel van ons wezen leeft zodat de maat waarmee wij meten louter onvolmaakte beelden geeft geen beloning kan ooit vergoeden dat wij ons menszijn ondergraven en daarom…

ik vraag jou niet om liefde ook geen vriendschap of een band ik wil alleen maar eerlijkheid de waarheid uit jouw hand geschreven op een wit papier je woorden slechts oprecht en als ik die gelezen heb het gevoel hij is niet slecht er schuilt in hem een medemens die verblind door groot verdriet heel eventjes geen weg…

Dor als een parkeerplaats verlang ik om te leven. Gemillimeterd gevoel snakt naar uitbundigheid! Een sorbet op een terrasje? Begin nu al te beven... Mijn leven is doortrokken van zuur- en zuinigheid. Voeg daarbij Het Oog dat mij ziet schranzen, en u snapt een fractie wat mij straks zal doen branden... Een beetje vakantie plan ik in de buurt…

ik hou van mij daarom ook heb ik jou nodig voor mijn geluk ik zie jou graag opdat jij mij eren kan mij rusten laat ook op jouw lauweren ik vind jou lief zolang jij vertrouwt dus waag het niet in twijfel te raken ik mag en zal voor eigen genot van wat jij geeft alles nemen ik beloof oprecht dat onvoorwaardelijk wat van jou…

ik ken een man en onderga dagelijks zijn straf hij spant gekken voor zijn kar zelf is hij te laf ik kan ze niet ontlopen zij volgen mij overal wanneer ik thuis vertrek dan komen zij van stal wie liegt vangt medestanders wie zielig doet krijgt krediet het slachtoffer kan smeken en krijgt dat vertrouwen niet de leugen zit…

Appels zijn gezond. Fruit is goed, dat leert elk kind. Snoep is fout. Mensen zijn tegenstrijdige wezens. Mensen zijn zondaars. Dat is een belangrijke reden, waarom ik zo van spontane apen houd. Zondigen is een list van de duivel. Schuldig voelen voelt voor zondaars goed. Eva is zondig. Dat Adam van appels houdt is fout. Graag aap ik…

op de begraafplaats legt de winterstorm het verzwegene bloot een witte bleke steen niet langer geborgen onder laagjes dunne sneeuw het onvoltooide weerloze leven verstopt in inktzwarte schuldige aarde murw van zwijgen en wegkijken zing ik je naam samen met jou, Michel kruipt de ijzige kou onder mijn huid…

een smeulend vuurtje en wat as de overblijfsels na een brand een kortsluiting in het leven herinneringen die vlug, onaangekondigd mijn revue passeren maar dat is nog geen reden om al dat andere moois uit het verleden zomaar te vergeten!…

mij ruw te onderbreken als ik eloquent voorbijpraat aan het rotgevoel waar ik mee opstond; mijn ego eindeloos opwrijf om de barsten te verbergen. Mijn masker af te breken, dat ik never nooit meer loslaat, omdat het rust over de hoofdwond; ik durfde niet te kijken naar het argeloze kerven. Mijn borst open te rijten, te graven in de bagger…

ik weet niet waar je bent vind je nergens meer terug waar ben je heen gegaan? verdwaald in donker licht zoek ik mijn vertrouwd gezicht wat bij klaarte niet meer lukt jong en fris zijn weg voor goed op reis met tijd, zo snel bewijzen zijn er wel als ik zie, mijn gerimpeld vel !…

Je deed me pijn, hebt me gekwetst misschien onbedoeld, maar: en da's de pest je deed me zeer, geen klein beetje ook vertrouwen is stuk. Je deed me zo ongelooflijk veel pijn dat het lang zal duren, voor dat alles weer als vanouds zal zijn. Want: de manier waarop jij me getrapt hebt is niet zomaar- opzij gezet.…

De kans was oneindig groot, dat ik nooit zou zijn geboren. Desalniettemin werd de kans nul, dat ik nooit zou hebben bestaan. Toch bestaat het eigen risico, dat ik nooit bewust geleefd heb, en dus zinloos dood zal gaan.…

Het is warm. Echt warm. De hemel straalt, en laat ons einders verder leven. Vrij.. Vrij om grond en lucht te proeven. Vrij om leven pril te zien ontstaan, te gaan met wind en ziel.. Te zien hoe vlinders vliegen, waar voor hier geen bom nog viel. - Het is warm. Zo warm, van binnen. Waar geen kogels gingen. Maar zomers vol,…

Subtitel: Resignatie (=berusting) Twee decennia en vijf vaak lastige en lange, rare jaren Jij stond stil, terwijl de tijd op stoom was en ik jouw lot bitter gadesloeg 'k Zag jou lachen, veel meer schrijven vervloeken en ketteren maar uiteindelijk met mes tussen jouw ivoren wachters glansrijk zegevieren...…

ik verlangde naar meer geluk dus kapte ik bomen die de groei belemmerde goddank kreeg zon vat op mijn lijf zodat ik openstond voor elk ontvangen doch wat er gebeurde het geluk liet zich niet vangen later leerde ik dat je geluk pas moet plukken wanneer het er rijp voor is...…

Wie zijn gelijk wil halen, stapt naar een rechter. Wie de waarheid zoekt, zoekt een wijzer op. Een wijzer wijst je de richting, waarin je wijsheid vinden kunt. Rechters spreken recht wat krom is. Wijzers zijn wel wijzer.…

Je onbekommerd mee te laten voeren vrij zwevend op de vleugels van 't orkest op een van Bruckner's negen symfonieën luister, wees stil, wees open, 't is geen test geef jezelf prijs aan ritme, melodieën en laat je geest zijn eigen wereld dromen sta toe dat kleuren, vormen, fantasieën de plaats innemen van je daagse gnomen ontsnap, ontspan…

Ik huil totdat je brandt totdat je leert totdat je vecht totdat je gelooft dat je leven zin heeft Totdat je geeft totdat je verliest totdat je drie keer je leven leeft Totdat de waarheid een leugen wordt Historie de toekomst wordt…

vergeef mij dat ik anders naar jou kijk vergeten ben hoe je lief te hebben mijn hart klopt allang niet meer jouw naam soms zoek ik nog de vrouw die mij droeg tussen woorden en gebaren de haat en het verdriet maar jij bent er niet slechts een vreemde vol bezwaren die al vroeg de zorg aan een ander liet…

De kleren van de keizer in het landje van Piggelmee worden schaamteloos gedragen en gaan een leven lang mee. De kleren van de keizer verhullen niet het menselijk verleden; beschermen niet tegen de zon en de regen en stemmen slechts de menselijke illusie te vrede. De kleren van de keizer wegen niet wat zwaarder is mee; zijn niet wat…