3.697 resultaten.
De mier.
netgedicht
3.0 met 3 stemmen
182 een mier zo klein en altijd druk
snijdt bedreven haar blaadje stuk
colonnes in een streng patroon
marcheren van pad naar boom
ze trekt en sjouwt door weer en wind
met kracht en trots die niemand vindt
geen taak te zwaar, geen drempel te steil
bouwt een wereld voor het mieren heil
haar bestaan in teamwork groot
zwoegen en dienen tot in de…
Het lied van de balts
netgedicht
2.4 met 13 stemmen
384 Vleugels flitsen snel
zang weerkaatst in de ochtend
liefde zweeft omhoog
In het zachte ochtendlicht,
waar stilte nog regeert, draaien ze omhoog,
vleugels die de ruimte breken. De mannetjes tonen hun kleuren,
een unieke dans van pracht, hun zang vult de morgen, een oproep die blijft steken.
Elke beweging spreekt van
verlangen, de vrouw…
Vleugels
netgedicht
1.8 met 6 stemmen
198 ik voel het aan mijn benen
de winter is verdwenen:
ze zijn maar aan het swingen
of huppelen of springen
ik voel het aan mijn oren
ze zijn niet meer bevroren:
ze horen heel wat kelen
een vogelwijsje kwelen
ik voel het aan mijn armen
de zon staat ze te warmen:
het…
Mijmering
netgedicht
3.4 met 5 stemmen
298 Een pad
Besloten in
Groene hoge hagen
Een stap, een steen, stilleven langs
De sloot
Sta stil
Geruisloos daalt
Het zachte hemelsblauw
Traag in avondschaduw als een
Vlinder…
Als het bloesemt
netgedicht
2.3 met 6 stemmen
389 Er staat geschreven
geen voorjaarsbloesems plukken
wind kan niet lezen
Haar zachte geur vult de lucht met tedere
vreugde. Een intens palet van kleuren kleurt de wereld, een
zijdeachtige pracht. Haar irissen glanzen in het licht, fonkelend als sterren
in de nacht. Ze houdt mijn blik gevangen, omhuld door het ontwaken van het seizoen.
Mijn…
Een herinnering aan februari
netgedicht
3.7 met 3 stemmen
162 Sneeuwklokjes buigen
in meedogenloze kou, ze staan daar
hun bleke gezichten naar beneden gericht.
Misschien zijn het rouwenden zonder tranen,
om wat voorgoed voorbij is
een jaar
stilzwijgend begraven onder de sneeuw
een verdriet te diep voor woorden.
Of misschien zijn het opstandelingen,
uitdagend in al hun broosheid,
demonstranten die…
Opgewonden blaadjes
netgedicht
4.8 met 24 stemmen
148 wij hopten van
bloem tot bloem
lieten hun mooie
harten leeglopen in
zoet bedwelmende
geuren en kleuren
wij dronken
schoonheid in
werden samen
een in zinnen zo dat
opgwonden blaadjes
geexalteerd wuifden
in het voorjaarsfestijn
dat wij deze dagen
vierden met de wind
die onze namen riep voor
een kleine presentatie
met bijen en vliegen…
de lente lonkt
netgedicht
2.0 met 3 stemmen
168 daar is het weer, het prille groen
een zachte gloed, een nieuw seizoen
het jonge gras dat wenkt en lacht
waar jij straks droomt in zomerpracht
de eerste bloesem, licht en fijn
kleurt takken zacht met roze schijn
de lucht eindeloos helder blauw
de zon die warmer wordend lonkt
hoop ontwaakt, de wereld zingt
nieuw leven dat danst ons tegemoet…
De pakezel
netgedicht
4.8 met 24 stemmen
173 ik hoorde weer
de kleine gesprekjes
die ik vroeger voerde
in mijn jeugd met
zand op het strand
waar de wind de hoge
tonen lieflijk vlaagde
en de zwaardere korrels
vertraagde tot een
pittig harde massage
in het rollen van de
golven schuimden
boodschappen hun
berichten uit verre
streken naar het
geheugen van de
aarde waar ze als
data…
Krokussen
netgedicht
3.0 met 3 stemmen
177 Weer zijn ze daar, de lentebloeiers,
in wit en geel en paars;
de madeliefjes groeten hen
en zijn ook weer erbij.
Wat maken al die krokusjes
mijn hart en ziel weer blij
want na die lange, droeve tijd
van weinig licht en zon
is't nu alsof de lente mij
weer troosten wil en nieuwe
ogen schenkt om echt te zien -
of droom ik dat misschien?…
Als de lotus zich opent
netgedicht
2.7 met 10 stemmen
368 Zonder onzeker
gevoel bloeit ze uit modder
wonder van lotus
In het moeras, waar duisternis
heerst en stilte drukt, ontspringt de lotus — een
wonder van kracht en puurheid. Tussen modder en schaduw,
onaangetast, ontvouwt zij haar breekbare bloemblaadjes in warm zonlicht.
Diepe wortels reiken ver in de
veranderlijke aarde, vol verdriet…
Een kleine slis
netgedicht
4.8 met 47 stemmen
137 je was maar
een woord
toen ik
jou hoorde
verloor
jij jezelf
viel metalig
rinkelend
rollend
op de vloer
je bekende
toen al kleur
door een
kleine slis
aan het eind
van een lief
klein zinnetje
dat niet echt
meteen af
wilde zijn
dat mijn
aandacht
vast wilde
houden met
een van
ondeugd
haperende
ademhaling
voor een
ogenblik…
DE PRECISIE VAN DE WERKELIJKHEID
netgedicht
3.4 met 14 stemmen
316 --------------------------
Een huis is een rechthoek om de ruimte:
het lichaam omkadert zichzelf.
Jouw leven een blauw stipje op het canvas:
contrast tot de leegte
de vogel en de boom en de wolken,
de zon en de vijver worden zich,
schenken zich uit,
vullen alle mogelijke werelden.
Alles is moeiteloos
simpel wat het is:
de precisie…
Sneeuwklokjes
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
171 De natuur heeft ons lente en leven beloofd
bloemrijk getuigenis van onstuitbaar verlangen
maar met doodsbleek gebogen hoofd
zien ze de bui al hangen...…
Van verre komt de lente
netgedicht
3.5 met 2 stemmen
208 Een mooie morgen met wat zon en wolken,
en vogels die al even zingen zonder schroom;
ze vliegen in en uit de nu nog kale bomen
maar zijn voor mij toch al de vreugdetolken
van lente die eraan komt, durf te wachten
en oefen je geduld nu dag na dag
want straks komen weer bloesems aan de bomen
en zullen die ook wel wat pijn verzachten.…
In de schaduw van de bomen
netgedicht
2.6 met 9 stemmen
482 Strekkende wortels
wind fluistert door de takken
rust in de adem
Zij staan stil terwijl seizoenen
als schimmen voorbijgaan, hun wortels reiken
dieper dan wat ooit zal worden gezien. De aarde draagt hun
verborgen verhalen terwijl wind hun takken beroert met fluisterende handen.
Bladeren vangen licht, laten het
dansen en verdwijnen,…
lentezang
netgedicht
3.4 met 5 stemmen
229 na maanden van grauwe nattigheid
de lucht nog zwaar van wintertijd
meldt zich gevleugeld het voorjaar
nog voor de dag krieken kan
klinkt uit keeltjes, glad en zacht
een vrolijk makend lied
merels zingen met hun zang
door sneeuwklokjes begeleidt
mens en natuur tot ontwaken
ritmisch hiphoppen koolmeesjes
tussen de takken in het blauw…
Avondrood
netgedicht
4.8 met 24 stemmen
138 voorzichtig brak
het water licht
van de zon
sproeide nevels
van omrollende
golven hun
kleine
regenboogjes in
vele kleuren rond
die dansten op
het oeroude ritme
van eb en vloed
waarbij het
donker rode bloed
strakkend wegliep
in een
spiegelgladde
horizonvloed…
Wintersneeuw
netgedicht
3.2 met 4 stemmen
393 Ijs- wielerpistes
schaatsen
fietsen op de hei.
Ijswater Ijsberen
opwarming van de aarde.
Ijsschotsen uitdunnen, uitsterven.
Oostendse garnaalvissers
winters in badpakken,
jaarlijks walvissen,
zwemmen in 't zeewater
zich ijsberen wanen.
Sleehonden verwachten puppie's
selder prei aldus pret
Kristal nachten
rijm op de ruiten,
champagnekurken…
Het stille meer
netgedicht
2.2 met 8 stemmen
371 Een meer bevangt mij
haar rust neemt mijn adem in
reflectie nabij
Langzaam strekt het water zich uit als
een spiegel van eindeloze lucht, waar wolken zweven
in een zucht van wit en grijs. Oevers buigen zich naar hun eigen
spiegelbeeld, terwijl riet zacht ritselt in de ademhaling van onzichtbare wind.
Aan overkant sluimert het bos, wachtend…