3.740 resultaten.
Zonder hond
netgedicht
5.0 met 23 stemmen
265 je ogen
lachen licht
als jouw handen
liefdevol en
uiterst vaardig
bezig zijn met
verbanden om
de schrik van de
schaafwond met
gepaste pleisters
te veranderen
van afgrijzen
naar kijken
zonder lijden
het leed is al
geleden in de
onmacht beneden
op de grond met
starende mensen
en een woest
blaffende hond
de kleine heeft…
Evolutie
netgedicht
3.5 met 2 stemmen
265 EVOLUTIE
Onder zijn borstschild zit een zakje zaad
Het is bestemd voor juffrouw Watersnuffel
En tijdens een gecompliceerde knuffel
Neemt zij dat van hem over, zeer kordaat
Als zij zichzelf bevrucht heeft is het klaar
Zij zet haar eitjes af en kijkt ernaar
Wees welkom hier, er is plek genoeg
Voor jou zeg ik vertederd tot een wicht
Ik…
Zwaluwen
netgedicht
2.0 met 1 stemmen
294 De herfst maakt plaats voor een koude winterse omhelzing,
voor de naderende stormen sluit ik het venster.
Bezorgd kijk ik naar het verlaten nest direct naast mijn raam,
al jaren bewoond door hetzelfde zwaluwpaar.
Hoezeer verlang ik naar de volgende lente,
en als die eindelijk haar intrede doet, gooi ik mijn raam open.
Een tuimelende zwaluw…
Hendrik Marsman
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
288 Als nieuw geboren leven in het ochtendlicht
Begint met stralend glanzen aan d’ horizon
Terwijl in bomen vogelzang gedempt begon
Ontwaakt in mij een ware drang tot nieuw gedicht
De wereld opent traag de ogen na de nacht
En kleed in vele kleuren bloemen, bos en veld
Verblind door schoonheid staat ieder mens versteld
Bewondert heel de aarde om…
Eenzaam genot
netgedicht
3.0 met 3 stemmen
257 Een eenzame laan
Tussen vele bomen
Een gedachte slechts
En stil verder dromen
Geen sterveling
Die mij hier ziet
Ik wil slechts wezen
De eenzame wandelaar
Die natuur bewondert
En in stilte geniet
Een stille laan
Tussen vele bomen
En niemand te zien
Ik loop hier eenzaam
Met mijn illusies
In die stille laan
In de verte fluit een…
Golvend samengaan
netgedicht
3.5 met 2 stemmen
338 neem me mee
naar de ruimte
van de zee en
hun zilte luchten
waarin wind en
water in golvend
samengaan hun
bestaan uitrollen
jouw helder
verenwit
geeft een
schitterend
tegenlicht als
jij scheert over
opspattend schuim
en ik verborgen zit
wij raken aan
water en duinenrand
waar stukjes strand
met riet en groene
helm zijn beplant…
Als de lente komt
netgedicht
2.5 met 2 stemmen
228 Voorjaarsontwaken
elk nieuw leven warm onthaald
de aarde vergroent
Hoe ik het pad van het leven bewandel waarin
dagen blauw verlicht worden door het strogeel van de zon
terwijl mijn stromend bloed kleur van de groene bladeren aanneemt
Ik raak van de weg en beland in het eerste kwartaal tegelijk blijft tijd doortikken.
Hangend aan een tak…
Middag in maart
netgedicht
4.0 met 1 stemmen
258 Er ligt een stilte
in het landschap
bij de grijze tuin
bomen aarzelen
of knoppen komen
bollen schieten uit de grond
er zijn kleine momenten
die aan de lente doen denken
maar dan is er weer de vaatwas
de dweil die door de keuken moet
een vloer die zal gaan glanzen
er zijn wat geluiden gekomen
van wandelende vreemdelingen
die door…
Zuurstofmanifestatie
netgedicht
3.7 met 3 stemmen
241 De kinkajoe helpt bomen met bestuiven
Totaal verzot is hij op zoetigheid
Hij kan zijn lange tong in bloemen kwijt
Die lekker smaken en verlokkend wuiven
Zijn snuit zit vol met minuscule zaden
De voortplanting van menig balsemboom
Heeft hangend in zijn vacht een toekomstdroom
Van groei na een zich virtuoos ontladen
Het regenwoud heeft onderlinge…
Spring... is in the air!
netgedicht
3.2 met 4 stemmen
335 ze komen er weer aan
de blaadjes en de knoppen
hier in de lange laan
zijn druk zich te ontpoppen
de vorst vertrok spontaan
- zou dat die lijster fluiten? -
de ijsbloem liet een traan,
de takken staan te spruiten
de bloesem komt eraan
- zou dat die merel zingen? -
ik merk het in de laan
de bomen staan op springen!…
De lente komt eraan
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
284 Een vroege vogel
maakt metamorfose door
als voorjaarsbode
Op welke wijze blauw-witte tinten in het
hemelgewelf uit hun winterslaap komen, stapsgewijs
opklaren tot ze samensmelten tot een mooi en uitgestrekt geheel
die helderheid, contrast of scherpte bij het krieken van de dag zullen wijzigen.
Tegelijk ontluikt zachte warme schakering van…
Spring in the air
netgedicht
3.0 met 3 stemmen
277 Zinderende zonnestralen
Spranklen sensitiviteit
Lentekriebels wandellust
Voorjaarszin en tulpfestijn
Paars gewaad trompetgeschal
der roodgemutste schutterij
Kerkuil laat de witte sneeuwklok
Galmen over groen tapijt
De nacht klinkt anders in de lente
Wil een visioen verkonden
Schuchtervroege weidevogels
Licht seizoen in bloemenbonte…
Waar is de zon
netgedicht
4.1 met 13 stemmen
297 Hoe mistig is de ochtend, waar is de zon
toch heen, waar zijn zijn warme stralen,
verscholen achter steen, verborgen in de
struiken, bewaakt door dauwnat mos, alsof
de wolken vallen op 't zilvergrijze bos.
De vogels zoeken warmte, vliegen van
boom naar heg, waar is de zon gebleven,
waarom is hij nu weg, hij was er elke
dag nog, men kon van…
Leven als een vogel
netgedicht
1.0 met 2 stemmen
276 Pril lente geluk
vroege vogelgeluiden
strelen zacht mijn hart
Wanneer uniek lichaam reist in hemelsblauw
waar hals uitgestrekt hangende poten krachtige vleugels
en zich met borst toeleggend lijnen en figuren tekenen om er even
tussenuit te trekken, glijden en zweven boven de mooie, veranderlijke aarde.
De landelijke omgeving met glooiende…
Panorama aan zee
netgedicht
5.0 met 7 stemmen
439 Meeuwen vliegen buiten zinnen
zijn onbevangen, weinig zwierig
hun voortdurend geschreeuw
boven het geraas van golven
het uitzicht dat niet verveeld
zich met maritieme lucht omgeeft
helpt de dag compleet te maken
grijze ogen volgen de wolken
verliezen hun duurzaamheid
uit het oog, echter tevergeefs..
het vooruitzicht gaat beginnen
de…
Onbetrouwbaar
netgedicht
4.0 met 4 stemmen
321 de grond die tot nu toe
altijd daar was, waar jij jouw
eerste stapjes zette blijkt van elastiek
gebouwen storten als kaartenhuizen in
rookwolken achtervolgen hen
die het vege lijf proberen te redden
ogen verstopt in kinderhanden
zittend op de puinhopen
van waar eens huizen stonden,
in de straat waar hij opgroeide
niet wetend waar zijn…
Van deinen en zieden
netgedicht
3.2 met 4 stemmen
267 Ik ben de zee, de oceaan
Die surfers meedraagt op zijn golven Vaak raken zij door mij bedolven
Onstuimig laat ik hen weer gaan
Ik ben de oceaan, de zee
Ik trek soms schepen naar beneden
Ben doof voor smekende gebeden
Heb macht inzake wel en wee.
Mijn golfslag kan verbazing wekken
Mijn branding speelsheid en plezier
Dat maakt een…
Lantaarn
netgedicht
4.9 met 15 stemmen
365 Vannacht ging de mooiste lantaarn weer aan
Haar naam is al eeuwenlang: Volle Maan
Zij schenkt ons één dag haar meest volle licht
En vouwt daarna langzaamaan weer dicht
Een klein stukje licht wordt nu per nacht ontstolen
Het is er nog wel, maar heel goed verscholen
Totdat die donkerste nacht er weer is
Die nacht voelt haar licht als een…
De bries van blauw
netgedicht
4.6 met 31 stemmen
237 ze fladderen
landen heel
zacht op de
korrels zand
van het strand
een kleurig
bewegende rand
aan de zee
die om het zout
was verkozen
wij te midden van
de opengevouwen
vleugels toch
aan de teugels op
de bries van blauw
op de klapwiek
van stilte spreekt
schakering zijn spel
van verzameling
ongelijke delen
die toch als
kameleons…
SCHAFFHAUSENS RIJN
netgedicht
3.5 met 2 stemmen
228 Vol wollig schuim glijdt de brede waterval
schuin naar beneden, buldert aangenaam
met diepe basstem: "Hoe ik steeds betaam!"
Telkens verrast een spattende golfknal.
Tussen rotseilandjes en steile wal
zweeft ijle waternevel, omhelst minzaam
dansende regenbogen, maakt grote naam:
een vluchtig, toch altijd durend kleurig bal.
Watertoonkunst…