3.740 resultaten.
Overbuurboom
netgedicht
2.3 met 3 stemmen
329 Vol bewondering en verwondering kijk ik al vroeg
in de morgen hoe jij als een reus lijkt uit te rekken met jouw
reusachtige, gespierde takken waarop de vogels bekken, snavelen onder
elkaar en poetsen hun verenkleed voor de komende vluchten in pastel dageraadlucht.
Voel tegelijk het geritsel van bladeren die op het ritme
van de seizoenen en het…
Een pril rozetje
netgedicht
5.0 met 23 stemmen
341 jij was het
bijna verleerd
had te lang in
de grijswitte
wereld van
winter verkeerd
die nu overliep
van dooiend ijs
smeltwater met
modderig contrast
toch zag ik de eerst
gekleurde stip
in het wittig pluis
het is daar waar
lente al heerst
en jij met warme
adem en lach de
ontdekking uitpakt
een pril rozetje
van het nieuwe
lentegroen…
Bos beleven
netgedicht
2.0 met 1 stemmen
260 Sferen vol bosromantiek
Natuur etaleert haar bijzondere akoestiek
Het woud laat je aarden
Ze schept haar intrinsieke waarde
Beheer is extensief
Robuuste bomen schenken ogen gerief
Bosklimaat zonder extremiteiten
Je ontdekt haar kernkwaliteiten
Waar het bos haar eigen leven leidt
Wilde flora over de bodem verspreid
Observerend, vol met…
Sneeuwwandeling in Wortel-Kolonie - Haiku's
netgedicht
4.0 met 3 stemmen
287 De dotten van sneeuw
liggen als een donsdeken
over de Kolonie.
Koninklijke dreven,
zwart en wit in de nevel.
Doodgewoon fietsspoor.
Kruisen van zwervers
rijzen vaag op uit de sneeuw.
Vinden zij hier rust?
Krater van de crash,
omgevormd tot een stil ven.
Verzacht het de dood?…
Mysterieuze groet
netgedicht
3.3 met 3 stemmen
250 Wonderen bestaan nog
Soms te mooi om waar te zijn
Laten we ze koesteren
Mysterieuze groeten
Uit diep verzonken genesis
In eindeloze eeuwigheid
geboren voor de dageraad
der aardse zonnetijd…
De kracht van bomen
netgedicht
1.0 met 1 stemmen
323 Takkengestel wiegt
op de golven van een wind
in ontspannen sfeer
Een dagelijks leven van rust en vrede waarmee je
stad en land animeert, van dichtbij maak je de geboorte
van bos of woud mee, opgeluisterd door jouw sprekende stilte
Het aantrekkelijke gezicht met gebladerte en krachtige takkengestel.
Genieten van het moment wanneer een morgenzon…
Bloem in Barnsteen
netgedicht
4.4 met 5 stemmen
245 De dingen van de dag verdwijnen
voor de Bloem in barnsteen in
miljoenen lange langzame jaren
beschermd bewaard gebleven
Te mooi om waar te zijn
een Bloem in barnsteen
van naald tot draad:
vijf kroonbladeren beteugelen
De mengelmoes van meeldraden
een wirwar zo je wilt
Zelfs van het stuifmeel
bleven een een paar korrels hangen…
NIETS
netgedicht
4.6 met 13 stemmen
255 laatst wandelde ik in twee
dagen van A naar B.
ik sliep in het bos en
kon alleen maar
luisteren en staren
naar de sterren.
er knabbelde iets, er rende iets
voorbij.
iets zoemde, iets tsjilpte,
verder niets.…
Bijzonder weerschijn
netgedicht
4.9 met 15 stemmen
773 Wat als de dagen slijten
en zij hun onvoorspelbaarheid
in meerdere verschijningen
aan de nacht doen rijgen
is de lucht dan een spiegeling
van wat wij kunnen zien..
dat deze grote verscheidenheid
te omvangrijk is om te begrijpen
dat het leven haar licht
onder de oneindige invloed
van de zon, de sterren
en je innerlijk laat schijnen…
Winterregen
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
199 Regen in winter
tikt op het raam in de nacht
ik dek me warm toe
Al heel vroeg in de morgen word ik wakker
Met bakken hoor ik de regen uit de hemel vallen
Op weg naar een nieuwe bestemming strijken menige
traandruppels neer en scheren nog even langs het dakraam.
Buiige neerslag, spetters hebben hun afdruk
nagelaten op het vensterglas…
evenbeeld
netgedicht
4.5 met 13 stemmen
305 vanavond staat het evenbeeld aan de hemel,
helder maar verzwegen
het drijft met wolkenvelden mee op een marmeren
maanmeer en onderkoelt het oog met ijskristallen
even is er herkenning maar het moment lijkt
met zachte bries mee te zweven
niemand weet dat in dit maagdelijk schoon
de maan van haar zielekind is bevallen…
Hun schaduw
netgedicht
5.0 met 23 stemmen
249 ik wist dat
jij aan het
dwalen was
het gras steeds
groenere kleuren
gaf en lachte naar
kleurrijke bloemen
waar jij naar
wuifde op de
vleugjes wind
die jij als storm
in het koppie
voelde naarmate
jij groter groeide
en nog altijd
verbaasd naar
je handen keek
waarvan de vingers
vreemd uitstaken
en konden bewegen
zonder elkaar…
Het laatste oordeel
netgedicht
5.0 met 23 stemmen
246 ik zag je
lopen met
voetstappen
die de aarde
raakten en
in contact het
schijnsel van
verbondenheid
afgaven door
licht te geven
door
veranderingen
van de spanning
lichtten moleculen
op als zij elkaar
raakten en zo
een mensen
spoor achter
zich lieten dat
langzaam doofde
en in de loop der
tijd opgeslagen
werd in het
silicium…
Sprietige stelen
netgedicht
5.0 met 23 stemmen
263 op rustige
korte dagen
trippelen gekleurde
kousenvoeten somber
door miezer en
stuivende sneeuw
onder een
beklemmend koud
wolkendek
dat ons niets
meer zegt in
saaie eentonigheid
nog heeft de herfst
zijn kaalheid kunnen
compenseren door wat
sprietige stelen die zich
dood staan te vervelen
in het schrale schilderij
waar zelfs…
Het jongste ijs
netgedicht
4.9 met 24 stemmen
256 de grafieken
van opwarming
en klimaat-
verandering
verdwijnen als
de eerste vleugjes
winter en kou
verschijnen
dan zijn sneeuw
en vorst weer troef
ook al is het jongste
ijs nog stroef
de garderobe wordt
snel aangepast
met wollen trui
en dikke warme das
donkere nachten
somberen in weinig
perspectief zo wordt
de mens een dief…
Licht gespikkelde mist
netgedicht
5.0 met 46 stemmen
281 we zagen
de wereld
dompelen in
het vage van wit
licht gespikkelde mist
vleugen zon
kwamen steeds
weerom zonder
opklarend
door te breken
om ons de
somberte te
laten vergeten
alleen het vorst-
gerijpte oppervlak
gaf ons de
illusie dat het
winterse ons heeft
platgelegd omdat
rijden te gevaarlijk was…
ONWETEND WETEND, ALS DIEREN
netgedicht
4.8 met 24 stemmen
347 Ze komen uit het niets, uit een andere tijd,
bang voor ons, lang voor ons.
Op onzichtbare krachtlijnen vliegen ze,
tussen de sterren en wanen.
Suizende vleugels in de vroege avond,
snaterend gekibbel in de koude lucht,
op hun moeizame weg terug naar jou en mij.
Ze gaan onder de wolken, langs de maan heen,
door de tijd, sierlijk en plomp…
gevleugelde tijd
netgedicht
3.7 met 3 stemmen
265 een kraai zwerft
tussen de bomen
en krast vol stromend
bloed zijn zwarte schreeuw
aan de rand van het
stoppelveld landt hij
in het hart van de
gevleugelde tijd…
Samen zijn
netgedicht
5.0 met 1 stemmen
357 Een vlucht eenden
momenten van samen zijn
mooie vliegeniers
Onder een opkomend ochtendgloren en
een schitterende blauwe kleur van het ether vindt een
vlucht wilde eenden innerlijke rust en vrede in de openlucht waar
ze glijden over stad en land tezelfdertijd onderweg zijn naar een nieuwe wereld.
Hoe ze in groten getale verbonden zijn met…
De herfst grijpt me
netgedicht
4.0 met 1 stemmen
284 de herfst grijpt me, begrijpt me
kleurt me. verkleurt me
voorzichtig blader ik tussen de bladeren
zij die gevallen zijn, hun laatste dans
hebben aangegrepen om moeders hand
eindelijk los te durven laten, loslaten,
de veilige hand die haar van jongs af aan
vasthield, weer of geen weer, de vele keren dat zij
samen dansten, en sjansten met al…