3.751 resultaten.
niet Onuitputtelijk
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
315 Waar is ons respect gebleven
voor alles dat de aarde
zeer aangenaam en leefbaar maakt?
Hemel gedankt, gaat niet álles verkeerd
Als handen en voeten, moeten
wij als bewoners sámen
onz' schouders eronder zetten
zodat uiteindelijk het tij zich keert
Aan mensen gaat 't leven voorbij
die niet zien, niet begrijpen
dat echt níets onaantastbaar…
In koude nachten
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
416 nog staan ze
te dromen op het veld
de bloemen van de zomer
het blad verdroogd
de kleur verschoten
en de zaden uitgeteld
een vlinder wiekt
wat loom op zoek
naar al vergeten geuren
de bij loopt sloom
zoekt met laatste krachten
de restjes nectar die nog wachten
de zomer is voorbij
in koude nachten
komt de herfst al langszij…
Tot twee maal toe in augustus twee duizend twaalf
netgedicht
2.0 met 1 stemmen
338 Een kristallen bol in beige,
aan de horizon,
waarover een waarzegster zich zou buigen,
stuurt 'geheijme zinne' door de blaadjes heen.
Een hoge bewolking en nevels verbreden haar schemer
tot een labyrint in Edelweiss,
een kruidig cryptogram;
als weerlicht door een camera vereeuwigd.
Zij schenkt nog ongedachte perspectieven
aan degene die…
Vlinderschrift
netgedicht
3.5 met 2 stemmen
430 Het is eb in mijn geest. Achter mij
slaapt dun een opgeblazen dorp
een vlinder schrijft van hogerhand
gedichten in de zuidenwind
als tussenstation naar
de dood, de moeder van alle
onvermijdelijkheden. Onvindbaar
verscholen in de bries
puzzel ik met poëzie
met een overschot aan stukjes
in het duister tussen de dagen
valt alles uiteen…
Stroomdicht
netgedicht
4.0 met 1 stemmen
325 Met de juiste schoenen
in goed gezelschap is
het goed toeven langs de Waal
Mooi weer deze zomer
heeft ons aangenaam doen
zwemmen tussen de kribben
De zon nodigde uit
heerlijke verkoeling
Aangenaam in de rivier
Waak echter voor de stroom
en de trek van vele
schepen die fataal verrast
Rivier tussen dijken
met zeer stevige kracht…
Striemt haar gladde huid
netgedicht
3.0 met 3 stemmen
326 waar golven rollen
en gestuit worden door basalt
striemt de zee haar gladde huid
kolkt met hoge witte kuiven
onrust in het tij
zuigt en trekt haar eigen weg
in mui en onderwaterstromen
weet zij de agressie in te tomen
om daarna hoog de kanten op te komen
met een donderend geweld
gaat zij de confrontatie aan
zoekt een nieuwe vrijheid…
My Lousy Poem
netgedicht
3.5 met 2 stemmen
404 Wil je dit weten?
Vanmorgen al, ergens op Bali
Een berg-gorilla baby geroofd,
Vocht de moeder zich dood.
Hoe moet je je wapenen
tegen vernietiging van onze natuur
De idioten die vanmiddag de aarde
verbranden in Brazillie
Protesteren schiet niet op.
Alleen dezelfde wapens, waarmee vannacht
die moedige activist vermoord wordt,
kunnen het…
regenliefde
netgedicht
2.0 met 1 stemmen
276 regen ik zal je nooit vergeten
van alle natuur ben je m'n grote liefde
ik zie je bijna niet als ik kijk
maar ik zie je als je in het water valt
ik hoor je als je neerruist
op de bladeren die anders niets waren
ik voel je als ik een hand uitsteek
en m'n gezicht naar boven richt
het is niet dat ik je altijd wil
maar ik zal je missen als…
Weer licht
netgedicht
3.8 met 6 stemmen
323 Het onweer komt snel dichterbij
verlicht de schimmen aan de overzijde
de donder knettert even oorverdovend
het weerlicht verblindt mijn beide ogen
en alles herhaalt zich nu ze zijn gesloten
Dan zwakt het spektakel langzaam af
vreemd genoeg is het nog steeds droog
langzaamaan wordt het weer stiller
ik kan weer kijken en ik luister
Van over…
Een rijke oogst
netgedicht
3.0 met 4 stemmen
385 als wolken langs de wind
gaan buitelen met een vlakke onderkant
zullen bloemen snel hun harten sluiten
dan strakt de nachtelijke kou
en houdt de ochtendmist
het veelbelovend blauw langdurig tegen
vogels groepen samen in grote getalen
bevolken bomen langs landelijke wegen
zwermen ter voorbereiding op de trek
nog kleurt een warme zon…
Kersenbloesem
netgedicht
4.7 met 3 stemmen
666 De wind is wit en de bodem ijzig
Maar ik denk aan kersenbloesem
Roze.
De nacht is grauw en hangt over de morgen heen
Maar ik droom van de boom in jouw tuin
Die druipt van kersenbloesem
Roze.
De mensen zijn werks en braaf
Maar ik pijnig me met het beeld van kersenbloesem
Onwaarschijnlijk en grotesk
Gulzige vlokken die in het zonlicht dansen…
ode aan de mist
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
302 soms in banken
vlammend aan zee
vee in weiland
op wolken
die zachte stilte
in razende treinen
voorbij de polder
beneveld gekneveld
door miljarden druppels
zie ik niet
wat ik heb gemist…
Het laatste licht
netgedicht
5.0 met 1 stemmen
494 In het laatste licht
Van de late avondzon
Geest vermoeid
Door levenspijn
Ziel doorgloeid
Van mild verlangen
Naar een nieuwe
Horizon…
Consensus
netgedicht
4.5 met 2 stemmen
343 mijn natuur beschrijven als natuur
het doen verplaatsen in de wolken
welke mijn fantasie bevolken
overdrijven wat ikzelf bestuur
het is vandaag weer transformeren
in profielen die de geest oproept
wisselend waar stemming aan voldoet
ik zal het moeten uitproberen
bliksemschichten door een aggregaat
botsend warm en koud de dader is
als het…
Zonkant
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
284 De zon werpt messcherp
schaduw in mijn achtertuin
van haag en muren
ik zoek de zonkant op waar
rozen pronken aan hun stok…
Regen
netgedicht
2.0 met 1 stemmen
354 De regen klettert in de goten,
en gutst weer langs de ruiten.
Het ruist en suist en gorgelt
het is weer helemaal mis daarbuiten.
De klok wijst vier uur twintig,
Het wordt ook al een beetje licht.
Een nieuwe dag breekt aan,
maar ik doe mijn ogen maar weer dicht.
Het gaat weer goed tekeer.
Vanuit mijn warme bed hoor ik het aan.
Ik draai…
Ode aan de zomer
netgedicht
4.0 met 1 stemmen
668 saffraan kleurt de oogst
van zonnebloemen
de geur van nootmuskaat
doet je naar huis verlangen
ver weg in warme regens
van salamanders, zeg je
dronken van het land, het koren
de bloemenhuid in Pruisisch blauw
in de toppen van de bomen zie ik je wolkenkruin
je voeten dansend op de golven
ga oogsten, het koren is rijp
kinderen…
Hoe is het mogelijk, toch
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
303 Hoe is het
Mogelijk, toch
Plaveisel
Gereinigd
Met giftige arm -
Voegen gevuld
Met zand dat
Scherp is -
En dan toch
Dat ene plantje
Dat overleeft
En tussen de steen
Zijn hoofd omhoog gestoken heeft…
De uil die minzaam naar beneden kijkt
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
306 De uil die
Minzaam naar
Beneden kijkt
Naar mij
Op 't plein
In m'n tuin
Weerstaat 't
Gescheld en geschetter
Van anderen -
En trotseert
Andermans hoon en chagrijn -
Net als ik mag
Hij er van zichzelf
Uiteindelijk wel zijn
Opgedragen aan de ransuil die afgelopen maandag zijn domicilie had gekozen in onze tuin
Niebert…
lucht in mijn wit
netgedicht
1.5 met 2 stemmen
391 huppelt een wolkenrei
achter de zon voorbij
heen op en neer weer
zomerbries heeft vrij spel
reikkijk verlangend
maar laat ze
etherische wolktoefjes
bewonen mijn kopij
spelen op papier
weer op en heen neer
ik sluit het venster
laat ze maar…