Nietig zijn zij die weerloos hulp kwamen bieden bekochten hun welwillendheid met bestaansrecht billijkt grootheidswaanzin het doel middels onrechtmatige daden…

De dag beloofde stralend veel zon en warmte, ontluiken van groen en nieuwe liefde - die dag in mei midden in de lente Plots was het witblauw besmet met schaduw van metalen roofvogels die hun klauwen in zijn geheugen prentten Zeventig jaar geleden braken ze zijn bestaan, namen ze al zijn geliefden uit zijn leven, over dat spoor via…

ik wil het niet ik wil het niet ik wil het niet weten over de oorlog over de geleden pijn de honger de angst het gebrek aan overvolle treinen geknakte bloemen in de knop ik wil het niet ik wil het niet ik wil het niet weten over de oorlog over het verzet gesmede plannen valse identiteit kaarten kampen vol onschuldigen bloembollen…

“nu er vrijheid langs de straten danst en vlaggen hoger klimmen, strek ik blij mijn armen naar wat hemelsblauw” ergens loopt er nog dat kind in een oude jas ze draagt haar strikken al een eeuwigheid en in haar hand verstopt een ster zijn punten de letters kleuren zwarter, door haar schreeuw die jarenlang van binnen bleef maar juist vandaag…

Stilte aanbidt de herdenking van hen die het land dierbaar waren en nog zijn. Vergeten is geen optie want de waarde van de stilte dragen wij nog in ons hart.…

Doden herdenken is een uiting van leven dwars door tranen heen…

Hoeveel zielen gepijnigd hoeveel levens gebroken? Eén, zes, twintig miljoen? Nee meer, veel meer Beroofd, geslagen, weggevoerd Geketend, gefolterd, verminkt Verkracht, vernietigd, vermoord Als alle leed geleden is door allen die de daders zijn - zoals zij martelden de zielen leden zij hetzelfde leed - en smekend op hun knieën en biddend…

het gras is groen geschoren op het veld van eer de witte kruizen dragen namen van de helden uit weleer door hen die vielen zijn wij opgestaan nog altijd doet hun lijden zeer…

ze ziet zichzelf weer in de schouwburg op vaders arm, de drukte, het geroezemoes weer thuis strijkt moeder stil wat kleren één koffertje maar, alleen voor haar? nee, wij komen later schat, ga nu maar er kwam niemand, ze was alleen en wist niet beter dan dat het ooit voorbij zou gaan hij ziet zichzelf weer in de lange rij een jochie…

stenen in strakke rijen verbeelden verspilling van ontluikende levens stenen in strakke rijen het verloren perspectief vermalen en uitgevaagd stenen in strakke rijen verre gebroken moeders zonen in vreemde grond stenen in strakke rijen kort beheerst verdriet in honderdtwintig seconden luister naar de vogels tijdens de twee minuten…

zonder zonden wierp je de eerste steen het bloed dat aan je hand kleeft maakt je schuldig maar verzet was nodig niet je eigen heiligheid…

Belust op wraak op de NSB, dromen achter vitrages de dorpelingen van bijltjesdag. Als ze midden mei zeker weten dat de Duitsers weg zijn komen ze van achter de geraniums in het licht om geschiedenis te schrijven. Hun eerste daad is vrouwen mishandelen die ‘t deden met Duitse jongens, knippen hun haar af en besmeuren ze met pek, terwijl de…

Als haat van vaders zich in voren zaait, dan groeit er heet gewas en schroeit de aarde Als moeders nijd ter wereld brengen en overangst in wiegen ligt dan krijgen kinderen dunne soldatennamen Als broeders vuisten kruisen en de wind hun taal verwaait zij zich uitdrukken in fluitsignalen dan wordt de aarde doorgraven met haar eigen…

Als ik droom dat ik doodmoe wegzak in een witte smetteloze wereld, waarin ik gewichtloos zweef, de eeuwige pijn in mijn lijf verdwijnt en ik geen zin heb terug te keren, weet ik zonder verdriet, dat ik stervende ben en dat het goed is, mij niets onmenselijks overkomt, geen lichamelijk aftakelen na vernederende geestelijke mishandeling…

Jij die het niet meer weet, ook jij toen, jij zou zonder twijfel ook genoten hebben van het vindingrijke voedsel de suikerbietenmac, schillenburger tulpenbollenkroket behangerslijmtoetje Ook jij die het niet meer weet, ook jij toen, jij zou zonder twijfel goed christelijk hebben gebeden: Here, zegen deze hutspot met gehakt van…

o,satan van oorlog,schuldig ben je aan je vernietigende begeerte doden, gevoelloos in bitterheid verwoestend monster in grimmigheid onuitgenodigd dring je binnen als een loopgraaf door de dageraad spoot je het rood in de verse aarde jij maakte een zwijnenstal van ons land het mensdom schuldloos geknecht en geknakt in haar ziel…

zekerheid efficiënt / en met veel golfslag snelt de beul af op de buit de mens / voert oorlog in extase ten goede of ten kwade van geen belang vrede / verliest niets van haar charme en voor alle duidelijkheid: mensen aanbidden elkaar mensen vermoorden elkaar niets nieuws maar / het beheerst mijn zinnen & maakt me radeloos…

De oorlog in het hart is als een stad die in brand staat Het hoongelach echoed na als een brandmerk op de getroffen ziel Het spel is uit als de Hades zich toont in zijn ware aard Ik wens Chiron en zijn passagiers een behouden vaart…

jij in die volgepakte trein mocht op reis brieven verder dan mij ontspoord denderde mijn brein in razend besef van het verstikkend einde voor allebei…

gekwelde geest: schrijft in alle klanken regels op een blad licht in donker over moord en verderf schrijft de schrift een nieuw hoofdstuk toe…