Scheldend en vechtend, Rollebollend en strijdend Gaan ze door het leven - Om erger te voorkomen Gaat het stel nu maar Voor de vrede uit elkaar - Op zoek naar de volgende ex Die wellicht langer, En wie weet beter, bevalt…

Na het weggaan, huilde je tot het stopte de opluchting bleef uit, het hikken begon Je krabde de droge plekken op de huid er zouden korsten en littekens komen je kneep in het vlees tot het verkleurde rood en geel in het paars blauw Een zeemeermin willen zijn oceanen overzwemmen want het water zou je dragen, voeden en verwarmen kieuwen zouden…

Vermoeid word ik vanmorgen Wakker in wat een voorjaarszon Lijkt te zijn - Als ik op wil staan Blijkt dat me dat niet Lukt vandaag - bevind me Liggend tussen het platgetreden Pad van pijnlijke cliches met Emoties die vervlakt zijn Tot neergeslagen poolijskou - De enige gedachte die erin slaagt Boven het platte bevroren gras Uit…

het glas water in mijn hoofd is inmiddels een wilde zee kan het niet meer ontkennen kan er ook niet aan wennen het stormt in mijn hoofd van hot naar her van schots naar scheef het doet niet meer wat ik wil we leven in twee werelden mijn hoofd en ik als ik naar binnen kijk valt er nog een wereld te winnen op die planeet van jou die…

(in de sneeuw van onlangs) het bijna ingetogen samengaan in stilte met slechts het kraken van vers gevallen sneeuw onder twee paar voeten als lang verzwegen taal die zo veelzeggend kan zijn…

Ik legde mijn hoofd op haar schoot zij boog haar hoofd haar lippen smaakten naar zwarte wilde bramen het was zomer en bloedheet…

uiltjes geven het vertrouwen in een netwerk om te onthouden zorgt de boom voor nieuw leven om het aan elkaar te geven kettingen zitten vast aan de pelikaan toch vliegt hij rond wie kan zes in plaats van vijf kaarten delen en dan vertellen in een luisterend verhaal omdat het gaat zoals het gaat we spreken dezelfde taal die er…

zij wil glittertjes en glimmertjes ook nog een prins op het paard nu scheldt ze hem dagelijks verrot omdat het nooit genoeg is hij ontvlucht moegestreden hun huis met geblakerde haard vindt elders nergens rust voelt zich totaal verscheurd prinses, kan jij niet zien dat de schoorsteen bijna instort? een geldboom staat niet in jouw tuin…

nog als zon of als diepgelegen mens raakt mijn filosofie het onverklaarbare het stagneert de kleine waarheid en verwenst de oerknal tot een evangelie het reële is mijn hand die beschutting zoekt tussen het draagvlak van jouw lendenen, het zwijgt maar drinkt gulzig uit mijn hand, het gegeven dat de dood meer leeft dan een droom zonder doel is…

De warmte van jouw hand, niet meer maar ook niet minder. Zeg maar niets, ik doe er ook het zwijgen toe. Alleen de warmte spreekt. Waarom nieuwe woorden als alles al gezegd is? Genoeg, niet nu – de tranen zijn op. Ik geef jou de warmte van mijn hand.…

Voor haar Zij kent al mijn Dromen en mijn wanen Al m'n honger en mijn Hartstocht en mijn spijt Als ik lach Kent zij alleen De tranen die daarachter Liggen in de tijd Geschreven in verbondenheid met Jeannet (Vrij naar de liedtekst van Frans Halsema)…

Voor Jeannet Koninklijk opent Zij de luiken Voor het nieuwe Licht dat vol Levenslust binnenstroomt Cipres en salamander Om voorrang strijdend In dit nieuwe licht Dat naar 't lijkt Altijd duren zal Geschreven voor je 54e verjaardag, 1 september, Dolomieten, vakantie 2012…

Een hemels instrument Vorm jij met mij Besnaard met toondraden Van eenzelfde liefde Brengt het klanken voort Voor de eeuwigheid - Onze liefde als tegenwaarde Van zorg en spijt Die alle wonden heelt In de tijd In liefde en respect opgedragen aan Jeannet, 1980-nu…

Als liefde zeer doet, zou ik verrekken van de pijn als liefde kriebelt, zou ik barsten van de jeuk als liefde voor warmte zorgt, hoef ik geen jas aan, als liefde, maar ik stel teveel vragen, want dat de liefde er is, is onomstotelijk bewezen!…

‘k heb geslapen als een roos naast mij was het stil vanmorgen was mijn eega boos zei: weet je wat ik wil? Een nachtje slapen zonder lawaai want wat kun jij zagen zeg denk dat ik me omdraai en nog een uurtje "leg"…

Op het doorleefde tafeltje pronkt in een blauw kunstzinnig vaasje een wonderschoon boeket van longkruid en vergeet-mij-nietjes, judaspenning en het blauwe druifje. De trui nog vol tuinpluis kijkt hij me stralend aan ik zie in de mij zo vertrouwde blauwe ogen veel meer nog dan zijn liefde voor dit schone.…

Mijn ogen tekenen de stilte de glinster op het golvende water de klokslag op dit late uur Waar rook is is vuur er vonkt nog wat liefde tussen zure druiven Ik zie het riet zacht wuiven naar een stervende maan waar de kraters groter ogen dan een verloren satelliet De morgen trekt een muur van eenzaamheid op als het slot de sleutel…

Subtiel liet je me weten, dat je nu echt de dag was vergeten, van de echt! Boos keek ik in de rondte, om te constateren, dat de vazen echt leeg zijn! Teleurgesteld over zoveel of juist zo weinig gevoel voor mij, zette ik er maar vergeet me nietjes bij. In de hoop dat volgend jaar, je me niet vergeten zult.…

Waan me soms even vrij als de wind om me heen wanneer je me laat vieren beperkt maar ook veilig want waar zou ik nu zijn als je me ineens losliet ergens verloren zwervend of doorgeprikt en leeg dus zweef ik aan je touwtje soms wat opgelaten maar meestal tevreden misschien zelfs blij…

De zondag is aan mij voorbijgegaan Vlug ging zij zonder vaarwel Onrustig lig ik voor het slapen Af te wegen wat ik niet heb gedaan Zoveel mogelijke zaken te bepraten Alleen mijn ziel onder het deken Geeft U mij eens wat aan Zo is mijn bed te verlaten Graag had ik iemand ontmoet Op de fiets richting het niets Een wisseling van de ware…