115 resultaten.
BOSANEMONENZIEL
netgedicht
4.0 met 1 stemmen
164 De kleine woudbloempjes
van de vroege lente
bloeien dicht bij elkaar
geven met hun glanzend wit
de kleur der reinheid
kale bomen en struiken
in de omgeving
bemoediging voor weldra
alvorens zelf te gaan
de blanke kronen hebben soms
wazige wijnvlekken
waaruit de vreugde
van licht dronken-zijn straalt
genieters van het voorjaar…
Wilde bloem
netgedicht
4.0 met 2 stemmen
202 Logica die je jarenlang had
door ochtendregen verdwenen
afgeschud jouw donkere jas
jouw plastic glimlach
weg met die stropdas
en die aktetas
je loopt op blote voeten over rivieroevers
om wilde paarden te zien met eigen ogen
dwaalgeest ben je geworden
door leugens en bedrog.
Niet langer jouw gezelschap
vrijheid heeft een betere lach…
Wilde bloemen
netgedicht
1.3 met 3 stemmen
428 Een bosje bloemen
je dag op te vrolijken
geniet van natuur
Hoe ze in grote verscheidend
voorkomen tussen al het moois van de natuur
waar men een rijkdom van geuren en kleuren kan waarnemen
tegelijk ben ik bewonderd en verwonderd voor hen; een nieuwsgierigheid nabij.
Zelfs vind ik dat ze verzorgd ogen
daar je kunt zien dat ze heel veel…
BLOEM DER SPROOKJES
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
192 Bleek roze en wazig wit
gaan vloeiend in elkaar over
knipogen tegen zonlicht
walsen losjes wiegend
in het zoele zuchtje
spreken tot mensen
in welke stemming ook
in alle bescheidenheid
ruist oude en nieuwe taal
van Eftelingtulpen voort.…
KLEINE GROOTHEID
netgedicht
1.0 met 2 stemmen
176 Door luchtig eikenlover
dalen vleugels zonlicht
op groepen bosanemonen
hun verblijdende witte kleur
glanst en spreekt van
zuivere wil tot teer bloeien
en ontembare kracht
om na gezamenlijk vergaan
en verborgen wachten
steeds weer opnieuw te leven
in sommige kroontjes
vertoont zich wat ijl roze
een schier verdampte wijndruppel…
WERK IN DE AARDE
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
195 In de winter zijn
paddenstoelen verdwenen
ofschoon talloze draden
zwamvlok genaamd
werkzaam voort bestaan in de grond
verzonken verteerd leven
in zich laten komen
om over te brengen
in de sluimerwortels
van boom plant en bloem
het barre getij
verzorgt verborgen voeding
voor ongeboren bloeikracht
die stil haar sterkte vergaart…
´Ontluikende lelies´
netgedicht
2.0 met 1 stemmen
182 Ze staan in het water, stil en sierlijk
Wachtend op het licht, dat hen wekt
Dan openen ze langzaam hun kelken
En tonen hun schoonheid, puur en perfect
Ze geuren zoet, als een zachte bries
Ze kleuren het meer, met wit en roze
Ze dansen zacht, op de golven mee
Ze stralen vreugde, uit elke pose
Ze zijn een symbool, van zuiverheid en liefde
Ze…
HERFSTWENKEN
netgedicht
2.5 met 2 stemmen
179 Rondom het vertrouwde Slot Bommelstein
staan paddenstoelen langs vele wegen,
spreken een taal, die plechtig gezwegen,
wegwijzer naar nieuw beleven wil zijn.
Het Donkere Bomen bos heeft een festijn
van geurige zwammen, aaneengeregen
tot kringen met tovermacht; allerwegen
scheppen boleten vaag vragend bewustzijn.
In de grotten van de Zwarte…
Ontheemde bloemen
netgedicht
4.0 met 3 stemmen
182 Je ziet
ontheemde bloemen
tijdens de regenzomer
ontzielde wezens
treurig mooi
en er lijkt een schoonheid
in het verdriet te huizen
de mooiste bloemen
proeven regendroppels
de tranen van wulpse goden
vallen neer op het nachtwoud
je gaat zitten op het mos
laat nu dwanggedachten los
ruikt aan die ene zwarte bloem
je ziet de tranen…
[ Willen de kruipbloem ]
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
153 Willen de kruipbloem
en de hondsdraf vluchten? Voor --
mijn wiedende hand?…
Paasplant
netgedicht
2.3 met 3 stemmen
225 Bezie de ficus.
Ja, die donkergroene gestalte.
Ontrolt zich pijlsnel naar het plafond.
Fiere Victor op weg naar victorie.
Zonder zijn onderdanen te verwaarlozen
voorspelt hij een fijne toekomst,
toont hij de zege van het Optimisme,
belooft hij een grandioos feest.
Ik moet de weldoener nog tegenkomen
die dat voor elkaar krijgt.
Alles…
Hyacint
netgedicht
4.7 met 3 stemmen
197 Je hebt de wetmatigheden meegemaakt
van mannen die te vaak dronken zijn
de leerschool van het liederlijke leven
hijgende stemmen en slechte manieren
je weet als geen ander alles
over de onderkant van de samenleving
de subtiele verschillen
tussen arm zijn of rijk
je komt tot leven als het lente wordt
welriekend, fris vol goede moed
sta…
Hibiscus Syriacus
netgedicht
5.0 met 2 stemmen
273 Wist ú dat de hibiscus syriacus
Een bluebird is, een zangvogel een merel
Een oiseau bleu die enkelbloemig zingt
Met donkerrood hart violet getint?
Ceratostigma is een halfheester
Een soort centaur, half mens en half paard
Helderblauw gebloemd en in de herfst
Het blad roodkoper minstens tot half maart
De caryopteris kameleon
Komt voor…
Ode aan de boom
netgedicht
1.0 met 1 stemmen
235 Hoe vrij en onbelemmerd jij langskomend seizoen
beantwoordt zodat je telkens in een nieuw jasje wordt gestoken
Het begint allemaal in lente met knoppen van waaruit blad en bloem ontstaan
terwijl de dagen worden gevuld met baden onder een (ont)wakende zon in licht en warmte.
Zomer brengt vreugde terug waarbij ik een lach op
het gezicht ontmoet…
GELE LIS
netgedicht
4.0 met 3 stemmen
197 Binnen de groene rij aan de waterkant
glanst overal samengedrongen zonlicht,
versnipperd, luchtig verspreid, _ en verlicht
de statige riet- en grashalmenstand.
De bloem toont haar helle kleur als stille brand,
heeft tevens sierlijk irisaangezicht.
Zij vouwt zich open, brengt, naar buiten gericht,
kleine onsterfelijke kunst tot stand.
Op…
Lelietje-van-dalen
netgedicht
3.7 met 3 stemmen
268 Lelietje-van-dalen heel speciaal,
spreken met geur en kleur hun eigen taal.
Een taal uit de natuur geboren,
iets wat je alleen met je hart kunt horen.
Lelietje-van-dalen geplukt in gedachten,
in staat om alle pijn te verzachten.
Hun geur bedwelmt mijn gevoel,
als water zo zacht en zo koel.
Lelietje-van-dalen de taal van romantiek,
wanneer…
Symbolisch (III)
netgedicht
2.5 met 2 stemmen
237 Dat de huidige schrijfwijze
van sommige woord-esthetici
keldert naar
een bombastisch-snobistisch
'ikke spele met woorde
en het dondert niet wat jij er van vindt'
en uitmondt in
een schrijnende verminking van zinnen,
showt een groot gebrek aan
smaak, geduld en bescheidenheid.
Waarom een ode aan je oom
goedkoop en gejaagd in elkaar geflanst…
Symbolisch (II)
netgedicht
2.0 met 1 stemmen
179 Mijn boompje krijgt al blaadjes:
crêpe uit eigen doos.
Fijntjes gaat hij ontvouwen
wat er ligt opgetast.
't Trompetteren is geluwd.
Nu spelen zijn vingers met sap.
Zonlicht, wind en water
boetseren hem doelgericht:
met wat tijd en geduld
staat daar een Megazuil...
Trots gaan de wortels akkoord:
'Dit is het specifiek
door ons gegenereerd…
Symbolisch
netgedicht
2.0 met 1 stemmen
194 Ik heb een boompje geplant.
Een ideetje voor het leven.
De lente binnengehaald
via een vorm van fierheid...
De takjes staan op het punt
hun groene fanfare aan te heffen.
Zeg maar gerust dat zij nu
bijna in juichen uitbreken!
Ik heb een symbool geplant.
Een dikke reden om te leven.…
Sanseveria hotel
netgedicht
5.0 met 2 stemmen
391 De wereld is van de Sanseveria
maanlicht over verdwaalde stad
jij bent het fraaie droomgezicht
nabij het naaktstrand van de blote ziel
er is onvoorwaardelijke groei
achter jouw schuilend duin
klinkt het droomlied van de liefde
jij bent adem van mijn fantasie
kamerplant in een hotel
eerste kus op het gelaat
tongen van dames groeien…