Dat de huidige schrijfwijze van sommige woord-esthetici keldert naar een bombastisch-snobistisch 'ikke spele met woorde en het dondert niet wat jij er van vindt' en uitmondt in een schrijnende verminking van zinnen, showt een groot gebrek aan smaak, geduld en bescheidenheid. Waarom een ode aan je oom goedkoop en gejaagd in elkaar geflanst…

Mijn boompje krijgt al blaadjes: crêpe uit eigen doos. Fijntjes gaat hij ontvouwen wat er ligt opgetast. 't Trompetteren is geluwd. Nu spelen zijn vingers met sap. Zonlicht, wind en water boetseren hem doelgericht: met wat tijd en geduld staat daar een Megazuil... Trots gaan de wortels akkoord: 'Dit is het specifiek door ons gegenereerd…

Ik heb een boompje geplant. Een ideetje voor het leven. De lente binnengehaald via een vorm van fierheid... De takjes staan op het punt hun groene fanfare aan te heffen. Zeg maar gerust dat zij nu bijna in juichen uitbreken! Ik heb een symbool geplant. Een dikke reden om te leven.…

De wereld is van de Sanseveria maanlicht over verdwaalde stad jij bent het fraaie droomgezicht nabij het naaktstrand van de blote ziel er is onvoorwaardelijke groei achter jouw schuilend duin klinkt het droomlied van de liefde jij bent adem van mijn fantasie kamerplant in een hotel eerste kus op het gelaat tongen van dames groeien…

een naamsverschil waar ik niet mee zit ruwe bolster blanke pit stekelbolletjes waar dons om zit paars bloeiend alleen nog dit deze plant in berm, akkerrand slootkant is speciaal blij met Dollardklei komt vooral voor in het Oldambt niet zoveel elders in het land maar misschien laat hij zich niet zo makkelijk zien ze staan met vele…

nogal een naam wat maakt het uit het is juli, het bloeit in grote gele schermen langs alle bermen composiet die je ziet uitsteken boven de rest gele knoopjesbloemen in stikstofrijk gebied hebben we dat verpest ? vlinders, insecten zoemen om dit onkruid je krijgt het niet makkelijk weg maar wat een pracht in wolken uitgezaaid er wordt…

Op het blauwe Weerib water wiegen zacht de waterlelies voorzichtig opengevouwen witte kronen rond een gouden hart lieflijke landingsplaats voor eftelingelfjes. Daarnaast de Gele Plomp brutaal verheft de groene knots zich boven water de gele geile bloem toont de wereld trots haar pronte stempel met haar zoete nectar. Slootsloerie.…

Ik zie de paardenbloemen over de velden galopperen het voorjaar loopt in hun kielzog mee Wie zal hun durven of willen keren bij ‘t veranderen van groen gras in goudgele zee? De kou sluipt weg naar het noorden Maakt plaats voor een nieuw jaargetij Zoekt haar heil in andere oorden Het voorjaar staat klaar in de rij De bloem wekt de zomer uit…

Wat heet echt? wat nep? de wereld wil bedrogen worden Het zijn niet alleen 'de witte boorden' die bedriegen Het is jokken halve waarheden, leugens liegen... alsof 't gedrukt staat We zijn 'aan de maat' hoe...... nu terug te keren in Holland, klompenland waar alleen tulpen? de akkers..... achter de duinen kleuren.…

Eenjarige plant met een hart van diep donkerbruin Bekleed met franjes gelijk een fonkelend bladgoud Helderblauwe hemelen rondom zijn bloeiende kruin Als de menselijke geest die vrij is van gedachten Warme winden hebben donkere wolken weggeblazen Diezelfde wolken zullen nooit meer wederkeren Aan de Zonnegod behoort al deze roem Want hij schiep…

Tegen een amechtige garagemuur, tussen vergeelde stengels, uitgeplozen grassen en distels kortom de jaarlijkse tragedie waar mensen met herfstproblemen uiteraard aan voorbijlopen staat daar op een verlaten namiddag zonder ons medeweten het noeste blauw van een korenbloem! Voor onze aftakeling een teken: doof de zomer nooit met…

Zij wuiven mij tegemoet zij geven niets om geel zij geven veel geel Geschut door de wind en gevoed door het water en gezien door mij en veel geel Onverschillig kijken zij mij aan hun daad is gedaan, ik ervaar hun leed Geel en veel geel en de horizon, zij is weg opgelost Is opgegaan in de gele zee…

Begroeten doe ik lente het beetje meer zon Het briesje dat takken met jong groen in beweging brengt De stoel die ik van binnen naar buiten draag om het zachte pastel van bollen beter waar te nemen Het is voor mij .....geen vraag naar het zingen van die ene merel.…

Kijk, naast die kei, die zwarte rots uit de oertijd, ruik, er geurt daar akelei zo geestrijk. Haar blauw bereikt mijn oor als klare klank. 's Morgens staren haar stengels naar de Ossenhoeder die verbleekt. Het klaart op in mijn hart, een serene open plek, door eik en els omzoomd. Geestrijk geuren de klokjes, bij een kei tijdens…

Ik ben op weg dwaal en draal op twijg, op bloem Op weg door blauwe luchten op m'n vleugels: zon Het dwalen en dralen nooit echt moe Voldaan na elk bezoek aan een bloem het zoet te proeven.…

Bermen langs de snelweg kleuren groen en geel, boeren kleuren als de bermen. Waar geel het land kleurt rond een overall wacht de veestapel op stal.…

Boom ben ik, bloem tussen gebouwen besta hier buiten het toerisme, buitengewoon aan de rand bescherm, beschaduw, beziel de bovenstad. Benedictus, toevallige, betrap mij, bezie mijn begenadigde bladerbos! Beter éenmaal doorgrond dan biljoen keer een doorsnee-plant.…

Toen ik het keukenraam opende om een spin uit te laten, het raam weer wilde sluiten, zat haar hoofd ertussen ongegeneerd naar binnen te kijken, niet willen wijken deinsde niet terug, integendeel, leek me persé erin te willen. Bij de voordeur heb ik er nog zo één een lange slungel van een naar voren leunende lavendel.…

Op een zonnige dag in maart zit je ontspannen uit de wind tot je een grassprietje ontwaart dat brutaal tussen de tegels zich als rechthebbende openbaart Die tegels heb ik vorig jaar vast aaneen gelegd juist om te voorkomen dat onkruid zich daar hecht Eén rukje, maar het haartje blijft Nu houdt het sprietje voeling en groeit tot m’n…

Ik pakte mijn fiets uit de schuur keek terloops naar de grond iets schreeuwde luid als met wit open mond paars randje, oranje de tong 'wij zijn hier weer en kijken je aan zijn door de donkere winter gegaan wij zijn de stralende sterren in zwarte aarde, tussen beschut droog en dor blad, nu zijn we sterk en onze bruine beschermheren…