1.066 resultaten.
Zinnig
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 143 Als de zin,
zinloos is,
dan lost spreken
niks meer op.…
Literair onkruid ?
netgedicht
2.0 met 10 stemmen 300 Aarde is hij, gestampte vreugde en verdriet
geur van grond en late teelt van gisteren,
een visie op de onontgonnen velden van z’n
te vormen taal waarin hij het onkruid wiedt.
De woorden ontstaan in trage groei, maar
breekt de muze open, gebaard in het labyrint
van de lome emulsie in z'n literair bestaan,
daar komen bottende pennen tot bloei…
Prelude ?
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 289 Deksels vallen van de wolken,
een slagboom aan de horizon,
een paraplu van dromen houdt
de afgedwaalde zinnen niet tegen,
ieder woord een uittocht, snel
verdwenen over de paginarand,
van achter de oorsprong koersend
vanuit een gekend verleden of naar
een onbekende einder, refrein op
een onbeschreven blad, uitvlucht
voor zovele kunstgrepen…
Woorden
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 107 Je komt soms van die woorden tegen
die je stil doen staan,
om het te wegen.
Neem het woord: gedicht.
Een woord dat werkt, wordt
en naar ik hoop ook is.
Maar wat moet er toch gedicht?
Laat toch open!…
vruchtgebruik
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 95 het binnenwaarts gerommel
als bij een fabriek
die meer lawaai maakt
dan profijt geeft...
dichters maken ook geen winst
zij investeren slechts
in wat achterstallig geluk
het nagelaten woord bijvoorbeeld
dat je heel soms
nog ergens horen kunt
doch weerloos blijft het vers
als fruit in glazen potten
zorgvuldig in het donker gezet
in…
Ik-vorm
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 703 Ik, schreef de dichter in zijn gedicht
zonder te beseffen dat er lezers zijn
die er klakkeloos van uitgaan dat
hij zijn eigen hoofdpersoon is
Ieder heeft een rol te spelen -
een schrijver evenals een lezer
Ik beval, schreef hij dus over haar
maar een lezeres uit Gent
sprak hem bestraffend toe:
dat kan niet, je bent een vent…
De kunst van 't praten
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 137 Zodra misverstanden
niet meer
uit te praten zijn,
is bij elkaar zitten
helemaal
niet meer zo fijn,
echter, wanneer je
overal over praten
kunt,
is een misverstand
een ware kunst
om te ontleden!…
Ze zeggen:
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 186 Ze zeggen:
de recessie is op zijn retour
Ze zeggen:
de knip kan weer open
Ze zeggen:
alles komt weer goed
Ze zeggen:
we moeten bezuinigen
Ze zeggen:
de premies gaan omhoog
Ze zeggen:
we moeten de prijs betalen
Ze zeggen:
ze zeggen zoveel,
dat ze niet meer weten wat
Ze zeggen:
en daarom snapt geen mens
nog iets van wat ze zeggen…
als dit een gedicht is...
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 157 er zijn ongeordende indrukken
die deuken nalaten
in mijn creatieve denken
wanneer ik één van die
indrukken tracht te vertolken
in gevoelige zinnen
gaat mijn pen dansen
voor even lijkt het vers
een samenloop van woorden
als dit een gedicht is
dan ben ik de dichter…
Lastig
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 119 het is een lastige verhouding
tussen mijn woorden en mezelf
ze komen als ik er niet om vraag
als ik ze zoek vind ik ze niet
soms maken ze me sprakeloos
dan weer zijn er zeeën van ideeën
of er zijn verhalen zo oud als de straat
die toch weer nieuws blijken
gedachten springen uit het onbestaande
krijgen plots een levendige betekenis
hartbrekende…
Taal kan niet alles
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 349 het alfabet is kostbaar
onder het juk van de tijd
door een droomgevoel
ben ik verliefd geworden
in de ziel van poëzie
maar hoewel, taal kan niet alles
voor het oog bevrijden
altijd zweven er zwart-wit beelden
door mijn geheugenbank
die niet in poëzie te lezen zijn…
Schrijven voor een dichter
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 190 schrijf maar dichter, schrijf
je kan het wel
geef je over aan
het krakende hersenspel
het spel van wachtende woorden
zeurende alinea’s
staar je stram
op toetsenbordletters
bespeel je pen met vingers
vol onaangename kramp
beschrijf je gedachten, het leven
op het lege witte vel
schrijf maar dichter, schrijf
je kan het wel!…
Totaal
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 135 ik sta voor een getijdentafel
van een woordenzee, moe gereisd
de haren warrig door herfstige wind
mezelf tot taal te ontcijferen
een reis van bergen achter de rug
ook al was die supermooi, fantastisch goed
pas nu mijn hart van eb en vloed weer thuis is
volgt weer het alfabet tot nieuw herschikt gedicht…
cadeau
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 161 ik geef jou het woord
je mag er een verzinnen
het maakt niet uit
zolang het van jou is
denk er een klank bij
het geruis van een vlindervleugel
of eender welke klank
die tot mijn verbeelding spreekt
tot ik een deuntje hoor
bij het woord
dat jij verzon
ijspegeltrom…
Poging
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 112 Het gedicht dat alle gedichten de loef afsteekt,
dit koningsgedicht lezend is de Parnassus bereikt.
Alle andere gedichten vallen in het niets. Dat
voelt lekker. Geen gezoek meer, geen geploeter
in talloze bundels, niet meer om drie uur 's nachts
het licht aandoen om een prachtige volzin te pennen.
Hier is het, zonder twijfel, het gedicht dat alle…
in het daglicht
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 194 onthullen zullen ze nét niet
verbergen eerder
ze dalen liever in
daar waar ik ze een rustplaats gun
om even te verpozen
mijn woorden lezen uit
tonen zich pas na het stemmen
ze zoeken samenhang, de zin
wat ik jou toevertrouw
is gisteren gekozen…
Mythe?
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 182 De allerhoogste graad in
een zin of regel, die geen
twijfel laat bestaan, van
wat ik zeggen wilde,
daarin zou nog menig
onversneden boodschap
moeten staan om al wat
mee - of tegenzat, uit
losse hand geschreven,
uit ervaring of uit leed
bedreven, met tol en
taal betaald, zich braaf
verhaalt tot het heden
vanuit het gekuiste dicht…
Taalgrens
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 181 Een woord wat niet
bevriest, warmer dan
mijn bloed, zoek ik,
wie het vindt mag het
roepen wat alle pagina’s
beslaat uit woordenboeken,
wat ik lees is lopend vuur
verliefdheid zó heet, dat
de dood ontdooit en waar
mensen gaan, de haat
verbleekt, tot er zinnen
vallen, als bladeren
gestorven zijn in beide
handen, verbleekt maar…
Taal
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 191 We zeggen te weinig,
dat we om elkaar geven,
voeren liever discussies
die dan ook nog hoog oplopen.
We praten amper
en als er geluid uitkomt,
is het barbaarse onhoorbare taal,
bijkans vloeken.
We communiceren niet meer,
de taal van de handen ogen,
lichaam en wapens
spreekt boekdelen.
En toch was ooit taal,
het hoofdvak op…
levenslang
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 92 de dichter heeft levenslang
levenslang het heilig moeten
is het heilig moeten hem tot
een gewoonte geworden...
uit die gewoonte groeien woorden
tot een acceptabel vers
zo vers als het brood van morgen
morgen wanneer de inkt is opgedroogd
zal de dichter wellicht
zijn vers willen vertolken…