1.736 resultaten.
Cirkels
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 188 sluit me in
sluit me op
sluit me af
help me
help me vluchtig
maar niet te vaak
ik hou
van wat ooit was
niets zal verdwijnen
cirkels zijn leuker
dan rechte lijnen
ze kriebelen
in de bochtjes
als een klein geluk
dat blijven wil…
twee zusjes
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 159 zoals twee zusjes
de één wat ouder
dan de ander
elkaar vertrouwen en
nog zonder zorgen
kunnen genieten behoudens
al te veel besef...
zo zal het nooit
meer zijn helaas
langzaam dreef
de tijd een wig
tussen onafscheidelijk
en houdbaarheid…
WATERSPEL IN HUIS
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 29 Het grote Romeinse rijk
voert vol woedende trots
zijn vele oorlogen
om met weids vertoon
te zegevieren
waarbij verwonnen vijanden
als slaven worden rondgeleid
de wereldveroveraars
maken ontdekkingsreizen
onderwerpen volken
vreedzaam of bloedig
aan hun wil en wetten
terwijl eeuwen voortrazen
heeft de woning van
Romes welgestelde burger…
De trage tijd
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 23 In bed, in het donker
onder de dijk hoor ik
de brom van de rivier-
schepen zwaarbeladen
buigen door de bocht
van de trage tijd
waar wij ons nooit wagen, wetend
wat er gebeurd is met die jongen
die niemand meer kent
waar wij 's zomers zwemmen
een paar slagen heen
en weer in de baai
uitkijkposten bouwen
en ons vervelen
bij het kruipen…
stilgevallen tijd
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 29 slaperig schuif ik mijn horloge
-een analoog geval-
onder het bed
het zal mijn tijd wel duren
in mijn droom geuren
vastgeroeste stoffige uren
tot Nox verschijnt
godin van de nacht
zwijgzaam giet zij
de wijzers in lood
terwijl ik zweef in
stilgevallen tijd…
Waar
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 46 Er waande wat door stegen
In regen
Op kinderkopjes glimmend
In de nacht
Alles word lichter naarmate
De lantaarn nog schijnt
Alles is anders
Maar toch rijd
De tijd tikt takt met gemak
De jaren weg…
Wat ze denken
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 59 een vogel brak uit zijn lijst
plots was het uitzicht helder
geen wolk sprak hem aan
geen deur geen raam
in het grote gebergte
er was nooit één verhaal
wel een eeuwig verlangen
naar schitterende zinnen
dansend op wankele schouders
het ontginnen van de mijn
de omweg naar de waarheid
met vingertoppen betast
uit vitale wanhoop…
Laten we wachten
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 75 Laten we wachten
op de dag van morgen,
op hetzelfde licht als vandaag
en op de onbewogen stenen
in de straat
Laten we wachten op de vogel
die gisteren overvloog,
op tijdloze wolken
in een heldere blauwe lucht
en op de bomen
van eeuwen geleden
Ik zal wachten
op het ogenblik
in jouw ogen
dat nooit voorbij zal gaan…
De Tijd
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 126 is Aanwezig, Agendeert, Annuleert, Anticipeert, Hij woont in ons Bewustzijn, Begrenst, Berooft, Hij is een Beul, een Concept, Circulair, Hij Confisqueert, Draait Door en Doodt, oh de Tijd, Hij Erodeert, Etaleert, Evalueert, Faciliteert, Finaliseert, Hij Groeit en Gloeit, Hij is de Hoogste, Hij Heeft geen, Holt, Hapert, Imponeert, Intimideert, hij is…
Stilstaan
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 70 Ze draaien gestaag
in eindeloze kringen
herinnerend aan
de onontkoombare
omloop van ons bestaan
de eerste wijst snel
op iedere tel
de tweede traag
op de diepere laag
de derde draait daar
dwingend tussenin
ze gaan elkaar
voortdurend voorbij
niets kan het verduren
of gaat er tegenin
zo rijgen seconden
tot minuten…
Ochtend
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 58 Ik laat mijn scherm spreken
De koffie dampt uit - de straten gaan aan
Het raam is tergend ver als ik het aanblik
Veel verder dan mijn scherm is
Pas als ik buiten stap komt het misschien iets dichterbij
Zwart is mijn koffie en diep
Ik heb te veel gezet en zie het dampen
Witte wervelingen maken snel vervlieg en -stervend schuim
Terwijl…
dekens
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 95 op sommige dagen
waait de wind door je haar
woont de nacht in je hoofd
vaak eigenlijk je leven lang
wacht je op de gunstige tijd
verstrijkt de tijd
‘s nachts bevriest het meer
verdampt de tijd je adem is
wit zoals de stilte
vandaag beweeg je niet
alles verandert in ijs
je bent bang…
wat weten we nog
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 90 wat weten we nog
van varen op oceanen
van bloed
de rusteloze blinde wind
en onstuimige regens
van werelden die anders buigen
wat weten we nog van dingen die glanzen
maar binnenin duisternis bewaren
wat weten we nog van een ochtend
luierend in de rozenstruik
van een kersentak die aan
het raam klopt
de trage wind die vluchtig een…
verlammende stilte
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 69 er is daar de traag wurgende
omhelzing van de slang
de ijzeren klauw uit het
gapende ravijn
het zinken in de giftige grond
van het walmende moeras
de inktzwarte duisternis die
het bevende licht verslindt
er is daar de verlammende
stilte in de angstdromen
van de nacht…
terug naar huis
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 68 ze herkent de geuren
van haar jeugd
het zingen van de rijstvogels
het krijsen van de kaketoes
ze kijkt naar de wolken:
dit is de mist in mijn hoofd
die trekt maar niet weg
een vogel pikt alles leeg daarboven
alles was veranderd en
toch ook weer niet…
Draad
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 58 In de ruimte van elite vormt zich vriendschap, tomeloos vertier
de wangen zwellen, zwaar van eeuwig volle vaten bier.
Daar vallen hem de schellen. De schil geslecht
die lang hem schutte als een dronken deken
is geweken. Het recht geknecht tot kromme
houdt hij zich voortaan weg en van de domme.
De jaren paren, baren nu een halve eeuw
het…
Plek
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 58 Daar zit ik dan,
in deze kamer
waar ooit de kind'ren sliepen, speelden,
nu vol portretten en verleden
Volle zakken bollen wol,
lappen waar iets van gemaakt nog,
kleren, kleden?
Schilderij van straatje,
waar in de verte man uitloopt
Een vaag eigen druksel
van iemand die me tegemoet,
als om te corrigeren
foto's die vergeelden:
Vrienden…
vader & zonen
netgedicht
4.0 met 13 stemmen 144 Den Haag lang geleden
mijn opa en zijn zonen in
karakteriserende houding
begeven zich in een nat
beregende straat naar een
voor mij onbekende bestemming
een sfeervol plaatje van weleer
dat zich zo fraai leende
voor een lijstje zodat
het nog jaren meeging…
OP DE JEUGD
netgedicht
4.0 met 19 stemmen 48 ----------------------------------
ja, dans maar door de straten
naar het vuurwerk toe
op eeltloze voetjes
van roze hoop
je appt, dus je leeft:
je accu is nog boordevol
geef een - Like - aan het leven,
voordat je niet meer terug
kunt gaan
je hebt zoveel tijd
te verspillen aan lange omwegen,
en er is geen haast bij.
dan gaan we…
vliegen
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 142 (zoals de tijd vliegt)
spelenderwijs
veinzen
dat je kunt
vliegen
met wat geluk
een zachte landing
in het zand…