smeulende peuken zijn getuigen van gestorven woorden bengelend tussen stiltes en komma’s zinnen zijn wit verhullen het zwijgen de asbak gevuld aan de rand van het blad voorzichtig blaas jij geopende woorden nieuwe gedachten zo dicht bij mij rook kringelt in onzekere wolkjes vertaalt vertrouwen in nieuwe verzen voor jou…

Tenen draaien kleuren Kolkend in het zand Voeten volgen het strand Soms steekt schelpengruis Hart en hoofd speuren Weven een lief verband Vrienden nemen je hand Lopen mee naar huis Schelpen die met golven gingen Bezingen het nieuwe heden.…

We waren beiden één gedicht lazen in dezelfde boeken op de eigenste bladzijden. Verliefd op dezelfde onuitgesproken letters vol lippenstift. als een geschrift verstoken achter woorden die wachten op morgen, ontgaan aan het nu. Verder dan de vriendschap lag onze liefde niet; Alleen geduldig dralen aan de waterput in de veranda. De grote…

November heeft zich uitgespreid nieuw confetti ogen raakt weliswaar de dagen stuk waar midden op de tafel je handen lagen ligt de mythe dus klim op mijn rug ik ben nog ongemoeid gebleven en mos bekleedt mijn knieën kus mijn hals nog de morgenzomerwind ademt jou in omgekeerde rollen kom zoals zovaak het nooit is geweest op besneeuwde takken…

ik zag verlate vlinders dichtbij maar ook ver weg ze hadden op mij gewacht had ze ver verbannen, uit mijn denken gedacht had het pad verengd zag nog weinig licht sloot mij verkrampt voor ander goeds het bleek, uiteindelijk, niet echt gedicht heb die fladderaars bij me geroepen mijn ramen weer wijds open gezet dat heb ik nodig…

meer dan een beeld is mij bij van wit en zwart in kleur gedacht als het groen van ons in het grasrollend oliedrum vrienden voor mijn leven met jou de heuvel neer leven bevatte wat het kon - blik liet niet verder zien - van schoon en kwader goed zoals het wassend water wit in teil ons altijd deed buiten op de stoep - nog…

Onder nieuw gebladerte de sombergroene boom trekt krom zon stuift gele bloesem rode velden bekleden oevers met je naam fluisterend zal fris zaad de regels van jouw hand met witte zinnen kleuren bevrijden zal de pen zoals velen wacht ik aan de overkant…

Beitel met jouw handen een mij in de rotsen aan zee ver van de golven waar de wind niet ademt.…

Met trots wil ik je mededelen dat ik na al die jaren nog steeds gelijk heb. jij bent gewoon cool cooler dan het stempel van mijn uitgedroogd artisjokkenhart En ik weet ook terugkijken moet je niet te vaak doen je kunt niet achteruit zoenen we trekken rustig voort over die tweebaansweg met tegenliggers We lachen om onze kiespijn…

Gerard, mijn beste vriend, Ik weet, dat lees je graag, Maar nog liever hoor je mij dat zeggen Ik beloof je, Al is het het laatste wat je van mij verneemt, Ik zal spreken Wazig, het zicht benomen Verdriet om wie wij zijn, Tranen, die toch komen.…

Wolken kijken op de dijk. Schapen zien. Wijzen op differentiatie. Een moeilijk woord laten over drijven. Arm in zijde. Gebaar om aandacht te vragen voor een rijwiel. Hemelfietsers bestaan echt. Gebel, een dame op een Sparta-met. Hoe aards zijn hemelse zaken? Nu rookt een engel een sigaar. Een klap. Een grap. Het regent associaties…

In de tegenwind van de zomerstorm Voelt een onbekende stemming Die het zwijgen doet overwaaien Het is doodspel In dit nood weer. Stille getuigen zijn aangespoeld In de nacht van morgen De sterren van de hemel Zorgen voor een schaduw Blijf zitten waar je zit Het is doodspel. Voorbij de regenboog Staat een schaduw dode rozen In een waanzinnige…

Hij draagt zijn last en met gemak is hij een voorbeeld voor ons allen. Door niet luid balkend op te vallen, maar daar te helpen waar het moet. De mens als ezel doet het goed.…

wees eens lief voor de dichter hij is een eenzaam figuur kus hem zacht op zijn mond hij zwijgt al een uur neem hem mee in je bed schenk je lichaam aan hem wees zijn vader en moeder wees zijn zwijgende stem want er is niets om te schrijven geen lach of een traan er is geen reden om te blijven er is geen reden om te gaan en kinderen op…

Kom niet aan mijn buren, ze komen ook niet aan jou. Maar als je aan ze komt, raak ze voorzichtig aan, teder als een peuter: geef ze een hand, een kus, een schouderklopje, een aai over de bol. Ze hebben het verdiend of ze gaan het verdienen. *Geschreven voor de site 'Kom niet aan mijn buren'!…

We fietsten langs de fontein bij de kerk. Gelukkig was hij aan. En scheen de zon. Een regenboog. Hij wees naar water. Ik zocht een ark, dieren, een oude man met een baard, een hamer in de hand. Ik keek mijn ogen uit. Zag je dat? Ik zag het niet, maar ik geloofde. Ik wist wat het betekende. Ik knikte. -------------------------------…

geslepen ligt het te wachten al weken, op een bedje van plastic bubbels eerst moeten de ruiten schoon dan schroef ik ergens een oog in vis blauw garen uit een kistje en hang het voor het middelste raam stil hangt het daar de wolken te versplinteren de huizen aan de overkant vanochtend: onvoorspeld zonlicht breekt op mijn tapijt in…

Deze lente gaat het toch weer over jou hoewel ik er langzaamaan wel moe van ben moe van regen, wind, flarden bedrieglijk blauw in de lucht, vage beloften van het einde van de kou. Ik weet wel dat ik toch weer van je hou, maar moeizaam soms, met dat doelloze van vogels die er van lijken te houden in regen en wind te blijven rondhangen…

over een koud spoor kruipt de metro van Kraaiennest naar Ganzenhoef binnen luide stemmen, telefoons en gouden tanden buiten drijft een meeuw een grote vlok in de sneeuw mijn beste vriend zo lang niet gezien donderdag stond ik op het vliegveld terwijl hij vrijdags aankwam nog drie haltes naar de tram die nooit op tijd komt…

waar denk je aan? niks, ik zit gewoon blikken zijn niet verboden blauwe halve maantjes zien de stoute bruine sterren van de brahmaan wat doe je dan? je wast mijn haar bij de dorpspomp giet je bekers water over mijn hoofd 's avonds loop ik de woestijn in alleen onder de groeiende maan tot de stemmen achterblijven eeuwig wil ik hier…