964 resultaten.
Recalcitrant
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 226 Van daken zou ik willen roepen,
in de straten zou ik willen gillen,
deze narigheid moet een mens,
van zijn leven toch niet willen!…
verloren
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 312 rond jouw gebogen slaap verdroomde niets
mijn harde werkelijkheid
de dichtgebonden stoel hield vast
wat niet meer verder kon bleef zonder zon
de dag beschijnen
bloemen kwijnen in een lichtloos raam
rimpels schreven over wie we waren
nergens sprak vertrouwd gevoel van strelen
over haren of
mijn kus op je wang -levenloos
verkoos je…
Jouw fietstochten voorbij.
netgedicht
4.0 met 13 stemmen 339 Kun je
misschien zeggen
waar je oude fiets
nu ligt
en zou je hem
aan me willen schenken?
Dan haal ik hem op
zet ik 'm op zijn kop
in mijn tuin,
vlak voor mijn raam.
Zo zal ik dan
altijd aan je denken.…
Machtig alcohol
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 323 Leeg zijn de blinde ogen
die de dood voorbij staren
en nog slechts genot
uit alcohol vergaren.
Met verdwaasde blik
doorlopen ogen
likt zijn vinger
die laatste aromadruppel
uit een ledig glas
als een verzopen vlinder
die zich vasthoudt
aan die ene druppel nectar.
Afstoten, aantrekken, afstoten, aantrekken -
holle woorden verwaaiend…
Koper uit Damascus
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 411 je woorden, mijn lief, heb ik laten vallen
in een koperen schaal, gesmeed in Damascus,
je lieve, heldere stem rinketinkt zachtjes
tegen de sierlijke, kopergedreven randen,
telkens wanneer ik mijn ogen sluit,
zie ik dat oude volk van tenten en kamelen,
ouder, zo veel ouder dan Methusalem,
Abraham heeft me herkend, hij begroet me,
hij wenkt…
Vergankelijkheid
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 285 de vergankelijkheid wordt duidelijk zichtbaar
nu het ineens slecht met je gaat, eis je
ondanks alles toch een glas cola
als een engel met vleugels lig je tussen
de kussens van het te grote ziekenhuisbed
blijkt jouw wil sterker dan je lijf
dat moe is, happend naar adem
heb je je over te geven aan wat komen gaat
maar niet zonder slag of stoot…
Ik wil klein zijn
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 332 Ik zou in elkaar willen schrompelen
ik zou miniem willen zijn,
ik zou maar wat graag weer gewoon,
zonder die rot- ziekte willen zijn.
Ik zou als in dat liedje Margootje willen zijn,
zo miniem zo iel, zo ongelooflijk klein,
in een lucifers doosje willen zitten,
zo klein, zo iel, zo zonder ziekte,
zo zonder dat waardeloze woord,
wat…
Zij fietst heen
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 453 Mijn moeder fietst weg. Ik voel het
als zij bij mij zit, op mijn schoot.
Al haar kracht lijkt gericht op het verlaten
naar voren trappen, in het verleden praten.
Ze is weer als het meisje, amper vrouw.
Alleengelaten fietst zij in gedachten voort
van Noord naar Rosmalen en terug.
Haar benen gaan verwoed tekeer
gestuwd door pulsen uit haar…
De sluipmoordenaar
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 351 Hij heeft me te pakken,
hij heeft me te grazen,
hij kwam zag en overwon
nu denk je misschien,
dat mens zit te dazen,
maar niks is minder waar:
in mijn lijf huist
de sluipmoordenaar!
Vergiste zich in de deur,
had niet bij mij moeten zijn,
had god weet wie,
‘n ander lijf moeten nemen,
maar nu is ie hier
en niet meer daar,
in…
Het doel.
netgedicht
3.0 met 18 stemmen 545 Deze ziekte is zo onvoorspelbaar als wat,
Soms kun je iets doen, dan weer lig je plat.
Je krachten nemen steeds meer af,
Ik vraag me heel vaak af, is dit een straf?
Ik wil me niet beklagen,
En zal mijn lot moeten dragen.
Maar als ik 1 wens mocht doen, dan...
Zou ik wensen of het ook een beetje minder kan.
Is dit gewoon mijn lot op aarde?…
Mijn onvermogen
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 483 ( pa )
ik leg mijn handen
op uw tere stilte neer
bouw van woorden
een fundament
probeer als een pilaar
de breekbaarheid te stutten
blijvend een band te smeden
tussen het verleden, het heden
maar och,
hoe speelt uw ongerief
weet onzekerheid grip te krijgen
op onze kostbare tijd…
Gordijnen
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 587 Door het stramme bewind
smelt mijn verlangen
wanneer ik niets meer
voor elkaar lijk te krijgen
gordijnen worden gesloten
het abnormale binnengehouden
als zon der waarheid is verdwenen
in boeken die ik ’s nachts kan lezen
om beslissingen
te kunnen weerleggen
en abrupt rechtvaardigen
dromen worden beëindigd
illusies zijn vernietigd…
alzheimer...
netgedicht
4.0 met 42 stemmen 1.205 en in de flarden mist
van mijn verwarde geest
zoek ik naar mijn naam,
naar wie ik ben geweest.
ik dwaal rond
in mijn verleden tijd
maar stilletjes aan
raak ik dat ook kwijt.
Ik huil van wanhoop,
diep verdriet en pijn,
deze eenzaamheid, wie kan begrijpen
hoe dit lijden moet zijn.
maar soms, is er een flits,
héél even dat moment,
dan is…
Dat gij als Mengele zijt zot geworden!
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 222 Zo had ge eerst voor vlerken, vlaai en kerk
Uw wonderdokters van het UWV
-Dit is geen grap, u bent geselecteerd
U kunt 3K voltijds weer aan het werk
Maar dat ge nu de Gristus uit u mest
Voor wild dat gene ene God behaagt
Nu asielanten terminaal verjaagd
Zo dik van dijken worden uitgezet
Awel, ik maak mij zorgen over morgen
Dat gij als Mengele…
wat heb ik toch
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 354 in de tijd
die haar nog rest
leest ze
over de geraniums heen
de mensen op de brug
wat heb ik toch
vraagt ze
elke vijf minuten
dezelfde vraag
wat heb ik toch…
Vergeten
netgedicht
5.0 met 4 stemmen 253 Wie of wat
Hoe je het moet doen
Wat ik zeg
Maar niet wie ik ben…
Teruggeven. (Voor Inge)
netgedicht
4.0 met 20 stemmen 783 Teruggeven
kan ik je niets
ik heb er
de macht niet voor
in plaats daarvan
schenk ik je
mijn Vriendschap
Ik hoop
dat ie warm genoeg is?
*******
Ik wens je beterschap
lieve gedichtenVriendin!…
Hoop op beterschap
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 809 Ik droomde in jouw droom
vandaag
dat het kerstfeest was
we niet leefden in armoe
en zonder wanhoop
droomde ik verder
maar toen ik wakker werd
was de droom
weer plots verdwenen
lag je met hoge koorts
ziek in bed
met de poes
die je de hoop
had geschonken
en ik bracht je thee
en warme koekjes
een zilveren kerstdeken
waaronder…
dit kerstconcert
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 400 gevoelig..
de carols klonken als weleer - zo sfeervol -
ook in oude oren
daar lichtte het geluid
een warm gevoelen op, het zong allerwegen mooier
toen er ogen traanden en emotie toch
een uitweg vond
och mama..
jouw gewonde geest vertrok geen spier
mijn “ik ben hier” vatte geen vlam
en in mijn warme handen trok de kilte
van verdriet…
Wachtzaal
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 530 ik staar op een blinde muur
die alle licht opslorpt
maar de muur heeft
alles in de gaten
gelukkig gaat de deur nog open
zodat op zijn minst
mijn gedachten kunnen ontsnappen…