nergens wordt het later in de tijd die zich verhult met omlijnde schaduw trekkende bewegingen, een uitgewoonde cirkel die september tracht te ontwijken door de vensters voor even te sluiten het bladerdak ontrafelt minitieus het ontsproten jeugdig licht dat gespleten de eindigheid voorziet van baldadige invasies welke de chromosianen…

Zouden de nachtmerries ooit echt stoppen, men laten terugkeren naar vervlogen dagen, het mooie en rustige suja suja leven van ooit, ook beseffen de geschiedenis…

als ik tegen wolken praat is het omdat zonder jou de warme chocolade in de koude gure winter mij niet smaken wil natuurlijk is het goed zo met de mensen om mij heen die aardig zijn en vriendelijk toch blijft het moeilijk dapper alleen te zijn na het dutje bij de koffie smaken koekjes anders nu al smullen zingend en lachend de kinderen…

je lachte altijd als de ander keek in een stukje geluk dat brak uit het star van emotieloos grijs nooit wilde jij praten maar ik had wel in de gaten dat jouw contacten met hiernaast werden aangehaald nog was je bij ons in de dagelijkse sfeer maar je gedachten vlogen steeds vaker heen en weer met grotere tussenpozen alsof jij…

De ochtend wordt de dag Het is 40 graden Donkerder was het nooit Al het verdwenen poolijs Kruiend samen in mijn ziel Altijd kansloos deze strijd Zij verschijnt vanuit de duisternis Voert deze weg De lichte tred van haar lichaam ook van haar woorden Ik klamp mij vast aan haar Het is meer dan dat Ik kom weer omhoog Bij iedere stap van…

Die hete zon rent het alfabet af letters krijgen vleugels woorden vliegen fladderend langs flora en langs fauna zinnen lijken weg te dansen om lichaamstaal te willen verstaan aan de overkant van de oevers alles wat deugd gaat ten onder achter wolken verscholen daalt de hemel dichterbij vol liefde de enige vreugde het prille…

het haardvuur hongert ik geef het stuk voor stuk, ‘t gekapte hout van de eik, waarin wij samen, zo dikwijls klommen, na schooltijd terwijl het vuur eet, genieten wij van een op eik gelagerde Saint-Amour en vult warmte en speels vlammenlicht onze nu volledig eiken living alzo, versmelten wij samen in de gloeiing en de herinneringen…

Ze konden het binnenland niet aanraken die warme zomerdag, nevelwind in de duinpan zonder schuilhut toen hij naast haar zat in dagdromen uitgeput door een gehaaste eruptie van doorwinterde corrupte emoties een vertrekkende zon voorvoelde regen die hen vergezelde toen ze terugreden op roestige paarden door het bos met overal fluitenkruid…

Hoorde je het haar ook zeggen 'ik weet niet wat jij doet, ik ga alvast, leg mijn rug en voeten recht, echt vooruit het leed is geleden ik ga nu vast op pad het is wel tijd voor zondermeer dat. Niets was en is onmisbaar of onuitwisbaar in ook dit misschien toch wel kortere bestaan. Mijn werkkracht naast onze intense vriendschap zal wellicht…

er blijkt een verte te bestaan waarin het geruisloos bliksemt mijlen bij de maan vandaan luchtvochtig; het gewicht van hemelniets veschraald avondlicht dat kleur schikt met zandblauwe velden wolken en ijsbergen, in tijd verloren net als hun landschap niemand vraagt om vergezichten in aangrenzende regen er blijkt een hunkering te…

ik kwam van daar en ging naar hier nee niet voor de lol niet voor mijn plezier maar het was de chaos waar ik voor moest vluchten echt hier ziet men lang niet alles slechts de oppervlakkige geruchten zoals je ook niet alles van iemands gezicht kunt lezen wat er zich afspeelt in de diepste diepte van iemands wezen zijn wij daarom ook…

een volwassen voornemen -verkeert in goede staat meerdere ongelezen boeken voorgekookt als leesvoer afnemende leegstand wassende maan voorspelbare tijden in alfabetische volgorde een gietijzeren wolkendek met daaronder een enkele goede bedoeling en nagelaten huisraad hetgeen een wervelkolom het lichaam toedicht…

letters zweven voorbij op zoek naar een plek in woorden gevoelens woelen in mij die nooit bij me hoorden al de letters nu op een rij vormen plots wat we ooit waren weer jij en ik samen wij en het juiste gevoel wordt opnieuw geboren kruipt weer omhoog in mij een woeste zee te woest voor woorden komt gelukkig langzaam tot bedaren met…

Woorden blijven spoken zoals alleen woorden dat kunnen ze gaan hun eigen leven leiden vullen zichzelf aan met woorden tot er een nieuw verhaal ontstaat Dromen blijven spoken zoals alleen dromen dat kunnen in hun eigen dromenlogica de doden zijn springlevend alsof ze nooit dood geweest zijn Alleen de slaap wil niet meer komen zweeft wel…

als dichter probeer ik dat te zeggen dat niet alleen maar met kale kille woorden valt uit te leggen daarom probeer ik woorden te plooien doelgericht rondom een te vertellen boodschap te strooien van die hele warme tedere gevoelige mooie die beelden doen verschijnen die de alledaagsheid moeten doen verdwijnen daarvoor dient een gedicht…

Ik heb mijn ouders geraakt altijd kunnen achten, dat is het geen mij nu na jaren nog steeds heugt terugdenkend aan soms ook verdriet naast vreugd echt altijd kunnen achten vele dagen en nachten. Deze maand herinner ik mij ook de treurwilg weer deze metgezel uit een van mijn vele verse dromen, welke ongevraagd vol met beelden langs komen, als…

nog is niets volmaakt zelfs de schepping is heel menselijk en puur aards in kleine oneffenheden legt de maat haar treden naar schoonheid jouw handen kunnen helen met warmte en kracht zodat unieke pracht zich weer kan delen geen ongewenste buitenbeentjes meer die hun leven verklarend slijten omdat anderen steeds kijken…

vlieg niet maar fladder als een vlinder in mei vlieg al die fraaie bloemetjes niet zomaar voorbij ontsluit haar liefdeskelken en zoek haar liefdevolle hart voor het te laat is en ze alleen nog maar staan te verwelken ze lokken je niet voor niets met hun heerlijke geuren tast toe voor je zelf verstart laat de liefde harten kleuren…

langzaam het vertrouwen meten en terugwinnen vervagen moet het tot het ongeloof voorbij is het is als wel mogen varen op prachtig witte zeilen van een komende storm nog niets te hoeven weten licht zijn, het is immers de zon die er weer staat zijn als de vogel steunend op Gods zorg en toeverlaat…

Het is die gedachte die zich heeft genesteld die eerlijkheid die zij zuiver wilde voorstaan, veel staat al ergens genoteerd en vastgesteld voortaan hoeven we zelf niet ver weg te gaan. We hoeven niet ver te zoeken wat bij ons hoort het verschijnt op een dag vanzelf in ons leven, aan het firmament borduurt ook tijd onverstoord net als bij jou…