licht wist het donker van mijn wimpers verzacht de plooien in mijn huid geeft kracht en inhoud aan de klinkers in de woorden die ik uit licht doet op verwondering hopen hoewel geen klok daarvoor nog luidt roept speels, warm kleurend mijn ogen open ik antwoord soezig, 'ik kom eruit' een blik in de spiegel is voldoende voordat ik onder de…

kiezen moet ik tussen beiden leuk en lief maar liefst toch was bij beide ik…

haar rondingen deden me duizelen was dronken van haar rode muts ovaal zwart werd het voor mijn ogen mijn bril besloeg op haar rechte neus mijn vingers bekeken voorzichtig haar geschilderde lichaamsdelen haar wangen, wenkbrauwen en hals en dan die mond,hartstochtelijk gevormd om grenzeloos te kussen ellipsen en half geschreven cirkels…

maagdelijke vroege ochtend voeten in het mulle zand waar meeuwen op 't nog lege strand In verwachting samenscholen loop ik op mijn schaduw mee tot in de kabbelende zee Stilletjes glijden witte zeilen onder blauw met schapenwolkjes aan de horizon voorbij ...…

steeds weer maar die ene vraag het geluk knaagt hou ik van jou als jij van mij…

het oostelijk licht toont zich als een prelude tekent vergulde sporen in het verreikende dal ik draag de verademing als een begroetende droom teer nog rusten bloemknoppen op mijn uitgestoken hand ik zou ze willen strooien op een vruchtbare aarde zodat ze kunnen bloeien tot een onvergetelijke bloementijd wat meer nog zou ik…

het stille gemis als ze er niet is spreekt woordeloos mijn lief ben jij want mijn leven…

vanmorgen stond ze op ze had een goed gevoel, want wetend dat geliefd zijn niet vanzelf gaat sprong ze over pijn gewoon niet er aan denken schenkt de beste troost vandaag al had ze graag veel meer dan wazige verbeelding rond een oud portret gehad traag vergaat de tijd dat onoverkomelijke respijt tot ooit, waar nooit niets meer…

boos en gelukkig stormen mijn emoties van verdrietig naar blij achtbaant het weten van ontzet naar bevrijd…

We waren in een nauwe duinpan weer, droog helm prikte, en keken naar de gladde zee en één lange rand van schuim en golven, hoe rollend ze de volgende bedolven ik vroeg vaag over het herhalen van dingen hoe lang hoe vaak, jouw gedachten daar ook heen gingen. weleens. Nee. Je lijf dat lekker, altijd graag een-in-de-zee en spel van nat…

ik wil jouw kleuren in mij voelen verwondering in je ogen zien voortrazend vuur in regen koelen jouw strijd aanschouwen bovendien ik wil de bladeren met je delen rapen wat jou speels verliet stormwind ervaren, mij nooit vervelen genieten van wat 't verval mij biedt samen verkreukelen, vergaan, vergelen elkaar verliezen in bevrijdend…

er is een diepte die ontneemt het licht met oneindig gewicht en zwaar gemoed dat omhelst het hart zo dicht dat het welhaast stikken moet verder dan de einder gaat dit niet stiller dan zwijgen zonder woord met ruimteloze aarde in het verschiet in een zucht door niemand gehoord verder van huis door asbreuk en onbalans een steen die van de…

Wie zou zijn vleugels niet willen uitslaan, de wereld verkennen zijn eigen ik leren kennen Op zoek gaan naar evenwicht in zijn eigen leven. Vrijheid is zo ruim als het heelal. Je bent maar op één plaats vrij dat is in uw eigen hart. Het wordt dan nog gekwetst door emoties en pijn. Je moet daar ook van bevrijd worden Maar je hebt nog uw…

hoe m'n ogen vochtiger worden meer dan bewogen naar het verleden dwalen bij het luisteren naar een oude melodie waarin het dorp uit mijn jeugd weerklinkt hoezeer vertrouwde beelden en geluiden me nog altijd weten te raken in wat mij ooit geborgenheid schonk, doorheen het leven nooit verloren ging hoe het kind in mij me nog…

Door schokken werd alles anders: Niets ligt nog op zijn plaats en weinig wordt nog herkend. Of was ik tot hiertoe zo blind en moet ik nu wennen aan ander licht? Eigenlijk weet ik het niet en anderen zeggen dat dit normaal is. Dan hoop ik toch gauw weer thuis te zijn al zal het huis andere muren hebben en zal de regen ook nat blijven maar…

Zwaar klinken de slagen ter middernachtelijk uur Over ’t verlaten plein, door lege donkere straten En in de stilte weergalmt de echo van muur tot muur En in regen ondergaat de stad ’t duister gelaten Lopend in het donker mis ik sterren en maan Kijk slechts somber naar ’t glimmende wegdek In zwarte etalages kijk ik slechts mijzelf aan Verder…

Een kamer hol en leeg klokslag als donder nergens meer die haastige stap slechts geluid van stille leegte. Herinneringen zonder beweging dof en grijs uren die blijven staan in ritme van seconden dagen zonder keer. Datum aan de muur op een prentkaart staat aangegeven waar wij elkaar vonden. Kamer hol en leeg. Klokslag, als…

Langs wanden van ’t verleden Klim ik door ’t heden heen Naar een toekomst van gedroomde Beelden van hoop en bidden Vrij van afkeer of aversie Beklim de toren van toen Die slechts angst en onwil kent Legde op mijn doen geen zegen Zie in spiegelglas van ’t heden De breuken en barsten Door gedachten, woorden En daden die elkaar bestreden…

Welke kleuren moet ik kiezen Om te schilderen hoe ik ben Met welke lijst me omlijsten En welke lijnen zal ik schetsen Zodat iedereen me herkent Bekijk me zelf in een spiegel In een schier geduldig glas Zoek de hoeken van lichtval Zie de beelden zo ze komen In de vormen zo het komt En hoor hoe langzaam Elke lijn en geluid verstomt.…

Zoveel wegen welk ik nooit heb begaan Zoveel paden ben ik voorbij gelopen Angst voor onbekende heeft zo dikwijls Mij bekropen op vele plekken waarheen Bekende routes mij richting wijzen Hoevaak heb ik voor verrassingen gestaan Slechts één pad wil ik blijven volgen Zal vallend en opstaand ‘t eind bereiken Vechtend om gekwetst en gekneusd Straks…