Vergeef me maneschijn voor dit felle licht. Hoor de nacht vervalt tot één enkel ogenblik van passie en verlangen uit hetzelfde vuur dat brandde in dit donker uur tot vervelens toe. En de jonge aankomende dames zich, schaars gekleed, begevend naar het midden van de cirkel dat zich liet hullen in het zilver satijnen lied van de zonnewende…

Ik vind je best een leuke jongen maar ik hou niet zo van mannen tongen mijn voorkeur gaat toch echt naar vrouwen maar ik ben nu nog volop aan het rouwen mijn lieve Emma is aan kanker doodgegaan ze ligt in stilte begraven bij de Rozenlaan het verdriet bekruipt nog steeds mijn ziel ik denk vaak aan hoe ik voor haar viel er gaat geen dag voorbij…

Eenzaam gekozen vogel vlucht weg. Verschrikt door het donker verstikt in zijn heg. Naar boven! Naar boven! Al vliegend voorbij zichzelf in het heden en scheerlings langs mij. Gevleugeld gefladder, geruisloos gezoem. De stilte doorbrekende Echo die koen De slag der gedonder voorafgaand verlicht met stervende flitsen en dood bliksemlicht…

vandaag draag ik rood een warme blues en negen oude kruizen geconcentreerd herricht zich alles wat nut heeft, tot in de perfectie binnen mijn gezicht een schone taak een scherts, een uiterlijke blamage want ik ben juist een persoon die dichter bij de waarheid ligt…

op voorhand van een nog onbetreden oord voel ik de schemer dalen die alles in koudvuur smoort weldra is het al weer herfst met kleuren die je zo bemint de winter die geen droogte kent, geen genade vindt ik snuif vertrouwde geur nu je hier nog even bent voordat je gaat naar een plek waar niemand je kent voor het onbeschreven…

de wond wat schuin dwarsover heelt al goed, de restjes bloed zijn weggeveegd, de snede lijkt niet groter dan de breedte van mijn hand mijn verstand rangschikt naarstig wat mijn speurzin op zich neemt niets vreemds zo lijkt het, niets is blauw slechts deze vlugge ogen en dit bewustzijn ordent gauw hun waar gezicht dat is gewogen in de…

Mijn teksten zijn zwakker sinds ik wakker ben uit mijn comateuze slaap en er gaat nu geen dag voorbij of ik rol mijn pen in de palm van mijn hand als was ik een miskend talent hoe het ook zij dat gevoel laat mij wroegen en met woorden zwoegen en laat mij nimmer vrij.…

Ik hoor je zwijgen in de late middag van de regendrup nabij het huis in de tuin van verwaaide dromen waar de zilte lucht van de zomerzee jouw adem streelt zwijgt mijn antwoord naar jouw horizon.…

Mijn traan is in een lach overgegaan jij vrolijkt op, jij dartelt op de wind ben jij blij, voel ik me weer kind jij bent mijn tijdmachine in tijden heb ik niet zoveel tijd gezien en jij bent een beetje erotiek jij bent een Mozart en soms wat Bach in elk geval zet jij mijn leven op muziek en dat doe je enkel met jouw lach.…

en zo start de eerste dag, je zet je schrap en gaat voor de verwachting: een vijf op z’n minst meteen het diepe in rotvak –economie, maar ach jouw lach is onbetaalbaar jouw dapperheid nog meer en hoe je draait, want zoals altijd toch gewoon een man jouw eer is niet het slagen maar hoe het gaat de kanker om te overwinnen en een…

Geen Turks fruit alleen maar fruit Waarom je wil vragen een pond,kilo een papieren zak Heldere kleuren ronde vormen in de nog lege hand in het vierkant nog van een kist is het een list van moeder natuur? Het zoet,het zuur op zoveel tongen de tanden die je erin zetten wil Bijten in het vruchtvlees zo fruitig op warme…

Doe de deur en de gordijnen dicht laat het licht niet de sfeer bederven in het duister luister ik vele malen beter.…

Men zegt geluk maak je zelf twijfel doet me dieper nadenken. Meer aandacht schenken aan de mensen waar je mee leeft. Het moet een samenspel blijven van gedachten en gesprekken, die diepgevoelig je hart bekoren. Vlinders op wekken naar hartstocht. Zelfs al worden we oud, de verbinding van hart en geest blijven ons verrijken als druppels…

Achter je ogen kan ik niet lezen ik wil achter jouw ogen de wijde wereld inkijken alleen jij bent daartoe in staat wil ik in je gedachten kruipen ben ik te laat ik wil achter jouw ogen kijken zien hoe het nu echt met je gaat maar zoals altijd ben ik te laat.…

Omdat het landschap zich uitstrekte tot ver achter dromen die jij mij beloofde toen we in de achterbuurt sliepen had ik een boom in de oude stad om een gedicht over te schrijven toen het dromen begon te staken en in de wildernis van emoties wist ik mijn ziel te ontknopen uit de kluwen van devoties en altijd bleef ik hopen omdat de rivier…

ergens had ik jou geplaatst tussen de kroniek van misvatting en de verzen van een belijdende, het hoorspel lispelde voorspellingen van een orde die haaks op mijn reikwijdte stond *** jij schraapte vlokken schuim van elke golf die mij overspoelde, bouwde een kerker van het witte nat en boeide me met de wind die nooit ging liggen je kon het…

Men spreekt over rugzak, al dan vol of niet, een lege betekent dat die persoon dan de wereld op zijn zonnigst ziet, maar o wee, een volle rugzak torsen, dan zit een mens wel ergens mee! Een volle rugzak dragen en proberen te blijven lachen, is eigenlijk meer, dan een mens mag verwachten!…

op de bank ligt snoep, een doek een oude sok en warm een deken in de hoek latent een vent met kracht in kromgebogen benen verborgen onder schier wat ingehouden angst (die bult is raar ik weet niet waar dat nu vandaan komt) “ik ben bang” gelukkig duurt een rit niet lang het ziekenhuis vlakbij wekt weer vertrouwen in de brij van deze…

Al schrijf je dan over hoop de wisselval is nooit ver weg scherper zand strooiend in holle wandelgangen van ijdele luchtkastelen plots lopen gedachten knarsend vast halen wanhoop binnenboord gooien je leven overhoop toch is opschrijven een soort beginnen door het verwoorden van een gevoel bij het ooit herlezen denk je: dat dacht…

Het vuur valt niet zo vlug te doven, het sluimert verder ongezien en komt de traagheid weer te boven en ook de boosheid ooit misschien. Het blijft als vonkje licht verspreiden en dapper ademt het bij nacht. Zijn gloed zal velen dan verblijden als antwoord waarop werd gewacht, want wij - geboren ooit met vragen, met onrust die ons steeds…