verguld zag ik dat jaar een herfst die deuren openliet als van een opgeluchte lente over belegen beddegoed de avonden die wij toen deelden hielden het smeulend hout van fonkelnieuwe woorden aarzelend genoeg maar met zijn zoete zucht stookte ik het vlammen op te gretig van dichtbij in een felle kou is het tintelen nog voelbaar…

Nu en dan, als 't effe kan wil hij graag eens even rusten. Hier of daar, eender waar en ontsnappen aan haar lusten. Af en toe, is hij 't moe om altijd maar ja te knikken. Vroeg of laat, wordt hij kwaad en zal hij 't niet langer slikken. Links of rechts, averechts want het kan niet lang meer duren. Nu of nooit, wil hij ooit nog z'n…

je vinden lukt in stilte als mijn geheugen onderduikt in zachte mijmerij of in de nevel die in flarden schimmen brengt van jou en mij…

Toen vroege bloemen zich niet met bloeien hoefden te bemoeien geurden ze fleurig beurtelings gekleurd Nu zijn ze eigenlijk alleen maar bezig met het overleven zonder door te groeien laat staan nog te bloeien Leeg bleef liefde liggen vage vragen knagen aan de volheid van het samenzijn…

Het kan niet dat je nu zo licht bent dat ik je niet meer dragen kan. Dat gaat er bij mij niet in. Zag vandaag toch nog je gezicht? Wou je nog van alles vragen: maar wat heeft het nou voor zin? Wat zal ik: eindeloos klagen zonder een punt te zetten achter ons rijmloos gedicht? Beter is dromen aan korte metten te slaan dan ze ongericht…

Die foto's die hem in herinnering terug voeren langs lanen, pleinen en uit de hand gelopen cocktailfeestjes. Zij branden hem een gat in zijn dag en brengen het verloren leven tot herbeleven, maar zonder stemmen. Meer nog dan meren vol wenen, van Keulen tot Athene en Utrecht, alwaar hij haar rijmpjes las. Mocht hij maar vergeten,…

je missen klinkt al ‘s morgens vroeg heb heel de dag nog om wat aan te kloten de weg was slecht wegwijzers waaiden in de wind en wezen ongewis geen bodem meer geen ontbijt met jus kom de dag wel door maar vraag niet hoe (vrij naar d. lohues)…

soms mis ik je denk ik ben ik beter af zonder je of is dat een leugen zou het toch nooit werken zo tussen ons want jij bent zoals je bent en ik niet kon ik maar zijn zoals ik was ik zou stikken maar ook veel leren…

Vlinders zijn rare dingen Ik wist niet wat ze ook al weer deden en toch, tegen de ondergaande zon zie ik er duizenden in de spiegel als ik knipper met mijn ogen Rare mannen met schepnetjes achtervolgen me in mijn dromen maar ik sta ze niet af weiger en wat ze ook mogen bieden ik weiger sommige dingen kun je niet delen met…

je was mijn clown deed mijn ogen glimmen gaf mijn leven zin nu verf je nog steeds je gezicht maar kleurloos van mij mag je afschminken want ik zie de lol er niet meer van in…

Wat ik van het donker weet en veel is het niet is dat het donker donker is. Net als dat ik van de wind weet dat de wind slechts het waaien is. Zo weet ik ook van treinen, van regen en van een muggenbeet en van de herfst in de bomen. Het is wat het is. Zo wist ik ook van je ogen dat ze niets meer dan je ogen zijn. Maar onverklaarbaar…

'k Leef in een wereld Niet de mijne 'k Leef in een wereld Zonder jou 'k Lever een strijd Wel de mijne 'k Lever een slag Zonder jou Onze strijd die Is gestreden Die van mij gaat Eeuwig door Onze liefde in 't Verleden Raakt mij en Ga ik voor 'k Wil jou spreken Ook herinneren Met jou lachen Net als toen 'k Wil je zien 'k…

plakkend,zwetend rood doorlopen ogen vragen het antwoord niet wetend het leven te strak de voltooid verleden tijd maar moeizaam vergetend onder het ijs geschoten zoek ik terug naar het wak…

De bus reed voorbij. Met achter haar raam geplakt het vrouwelijke silhouet dat in mistige velden voorbij rende. Haar heldere ogen als plukjes blond in donker. Nat op warm leer. Iemand zoals zij, goede god, is als een moordende koningin met witte pruik en moedervlek, kaviaar en sigaret: Extraordinarily nice. Zij maakt cliniclown en…

Water dat in nevelen Onzichtbaar is. Vannacht is alles al gehoord: Draai je om, verzet je tegen het vervagen. Zoek antwoorden bij vragen. Vragen ook bij antwoorden. Een mens is niet verstrooid Omdat hij verandert vlees noch vis. Vannacht zal slapen zoek zijn. Vannacht de ogen open dus. Zonder springtouw, Zonder nagels, Maar staande…

het beeld van zijn rug breed en licht gebogen zette ik alvast in het kader van toekomstige feiten want hij ging beslist vandaag of morgen zou ik hem gaan missen in terugblik was het vooruitgedacht wennen aan een huis zonder ogen een manifestatie van aanhoudend onvermogen…

zoals je maar eens in een leven bemint intens en naïef mijn horizon kim en einder verte van mijn dagen na zachte schade hoeden zich alle verdere dagen voor de schuwe schaduw van verdriet…

Nutteloos is de vraag het waarom Het antwoord bedachtzaam traag Gegeven van uit leugenachtig hart Uitgewrongen mijn gegeven liefde Altijd weer, altijd weer, altijd weer, Mijn liefde sluit zich af is stervende Dan is daar.....…

De hoed afgezet En dan ineens kale plekken Tussen het behang en resten verf op de muur Van pakjes Marlboro die verdwenen, Rituele slachtingen op de tegelvloer. Het echoot scheldwoorden Met wortels in de stamppot gesmolten. Dan rest de achterstallige huur. Gekken Onder melancholie geplet. Kaartjes, briefjes, foto’s: De herinnering aan…

Het afbraakproces is in gang gezet: de zaak bloedt dood, levend opgepakt bij het voorportaal na rechtstreekse contacten. Na een veelbelovend begin, maak ik een doorstart met jou in afgeslankte vorm, dat klinkt romantisch, maar het gaat er soms hard aan toe. Om overeind te blijven, lever ik een taai gevecht om het bestaan; de dood ligt…