248 resultaten.
Open Raam
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 249 Schreeuwen
slaande deuren
scherpe woorden
klieven de avond
elke deur getuige van geweld
knallende woede.
Oren die niet meer
willen horen
trillend hart
verlangen
naar een huis zonder deuren.
Alleen een open raam
met zicht op de donkere hemel
geur van sterren
stil.…
Zinloos geweld
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 315 Je zult giraffe zijn in Denemarken,
En jammer maar helaas net één te veel.
Een gruwelijke dood is dan je deel,
Zo lost men dat daar op in dierenparken.
We weten nu hoe het daar is gesteld,
Ook Denemarken kent zinloos geweld.…
apassionata
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 199 als hij haar aanhaalde
om te vrijen
liet ze zich vluchtig kussen
en meestal zei ze dan:
eerst nog een slokje wijn,
een laatste sigaret,
en talmde meestal
tot hij sliep
toen hij haar
tot kiezen dwong
verkoos ze toch
een slokje wijn,
een laatste sigaret.
het werd haar afscheidsdronk
het was
voor 't laatst
haar laatste sigaret…
treffen
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 260 de regen valt met mokerslagen
de regen valt en doet dat nu al dagen
en treft een boom naakt een bank een straat
en een jongen zijn begrip van goed en kwaad
en treft een meisje radeloos en snipverkouden
van wie geen wezen ooit echt heeft gehouden ..
de regen valt met mokerslagen
de regen valt en doet dat nu al dagen –…
Bunkerbouwers
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 211 Militairen zijn bunkerbouwers.
Uit bescherming tegen vijanden.
Ook burgers bouwen bunkers.
Ook wij graven loopgraven.
Ook wij dragen maskers.
Uit bescherming tegen medemensen.
Uit pantsering van ons ego.
Uit angst om te worden herkend.
Om te worden gezien.
Gezien zoals we werkelijk zijn.…
14 jaar
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 564 opeens knijpen mannen
in haar billen
pakken haar borsten
omdat ze dat willen
vriendinnen zeggen
"zeur niet zo"
als dat gebeurt
zij wordt bepoteld
daarna verkracht
voelt zich nog jarenlang
verschroeide bloemknop
.…
SATURNALIA Aan G. de Haas*
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 485 Het leger der Romeinen was zeer wreed
Het vierde in december carnaval
Men nam een nar, daarna spoog men zijn gal
De koningsclown werd als monarch verkleed
Ook greep men wel een wapenbroeder beet
Die christen was en daardoor prooi vooral
Gaf hem een mantel, riet en bovenal
Slaag en een doornenkroon, waarna hij weet
Had van de zoveelste bizarre…
Indigo
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 285 Indigo
Een uniform
met veel macht
hij verdient zijn strepen
PANG…
(Schaamteloos)
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 342 Jaren hield ik het voor me
Molk mijn koeien en deed
ongestoord mijn dagelijkse
plicht
Dertien lange jaren is
er echt niets aan de hand
Goed, wat rellen door het AZC
Richt
justitie, jullie pijlen
maar op onschuldigen
Wie de schoen past, trekt hem toch wel
aan?
Uiteindelijk dan gepakt
wat heeft mij bezeten?
Gewoon lévenslang, zonder…
Kringloop
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 366 Beeldenstorm en kaalslag laten geen spoor van loof en look
vruchten passeren het darmkanaal, worden tot een amorfe brei
in een bodem van afbraak broeit gebladerte als warme rook
een schijnzalig schimmel bedekt de ruïne van aardse barbarij
er borrelt een gistend mengsel in de onderbuik van bedorven jaren
doch in de vochtige kelder blijft de glinstering…
Wegen
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 324 Ik zie jou
in lucht en leegte,
verraden
in intiem geweld.
Ik zie, nu je ogen
vol met tranen zijn,
dat je je blik
naar binnen richt.
Zullen daar nieuwe wegen zijn?
Koele golven spoelden over
en dreven weg
met de dromen van je jeugd.
Je tijd is gestolen.
Ik wil geven
mijn goud,
kamperfoelie en cipres.
Zo eer ik de wegen
waar…
Koninginnedag voorbij
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 399 Het nieuws schokte en deed verdriet
de eerste mei
Koninginnedag
voorbij; in aangenaam en mooi weer
tekenden zich gestaag sluiers
aan voorheen wolkenloos
gewelf. Azuurblauw
in lijnen, werd asgrauw moment
van volle bloesem. Geheel zwart
Jonge vrouw geknakt
in de bloei van haar leven
Zij genoot na, op
haar fiets terug van feest
Haar…
Onmacht
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 302 Toch ben ik in leven
gebleven
ook al drukte jij
mij naar beneden,
want ik wist:
het geluk komt toe
aan wie heeft geleden.…
Verzet
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 335 Zij schoot vooruit gelijk een kater
Krijsend springt vanuit het nauw
Met doodschrik in de felle ogen.
Zo’n race vergeet je niet zo gauw.
Paniek schiep kracht om de pedalen
Van haar steunend, kreunend ros
In moordend tempo rond te malen,
Opstuivend zand versluiert bos.
Hij liet los waar paden kruisen,
Belagers zijn gemeenlijk laf.
Zij…
en je zwijgt
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 815 je kunt hier niet zijn
spreekt de man in functie
maar jij blijft staan
trots en recht
en je zwijgt
je moet weg
spreekt de man - namens de wet
jij hoeft niets uit te leggen
je weet dat hij weet
en hij schreeuwt
met de wet in zijn ene
en machtsvertoon
in zijn andere hand
vernielt hij je shelter
en hij brult
maar jij blijft stil…
Dubbel
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 311 onkruid is gewied
veelvuldig duikt er nog op
het blijft invreten…
Schietgebed voor een fanaat
netgedicht
5.0 met 3 stemmen 323 hij schiet zijn gebed
zonder mededogen
tussen andere ogen
met kogels vol haat
welk een hoogmoed
hij speelt voor god
beslist over de dood
bejaarde moeders
kinderen geen bezwaar
pomp zijn hoofd
vol met liefde
het heeft geen resultaat
wat hij blijft uitbraken
is blinde haat
moge zijn god
hem eeuwig straffen
voor zijn waanzin
en…
zo gaat dat
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 292 Het bericht ging, echt waar, dat een man
zijn vriendin gegrild had op de barbecue,
hoewel ze alle twee jong waren. Zij heette Tinesha.
Haar grootmoeder Kate overleefde ooit
de ondergang van de Titanic, terwijl haar
man Leonardo in de golven verdween.
Haar moeder Marilyn bleef steeds hopen
dat haar man ooit president zou worden, maar…
Zucht
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 828 Verzonken stad
nadruppelend in de wind
aan een touw
van schapenwol.
Heersers van steden
door bloederige strijd verbonden
overdenken daar hun zonden,
naast die stad,
in de wind.
Wilgen die schudden,
wiegen,
draaien,
bij de heersers
naast die stad
en in de wind.
Dan dat kind
dat,
vrij van zonden,
nog iedere steen werpen kan,
plat op…
Op sokken
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 393 veeg de bewijsstukken maar van tafel
en de kruimels onder het kleed
draai de klok maar terug naar gister
als of het er allemaal niet toe deed
hoe je haar hebt geslagen
viel ze pardoes op de grond
sneed haar gil door merg en been
alsof de wereld niet bestond
heb je ziedend het huis verlaten
ben je heel hard weggerend
haar snikkend achterlatend…