Kosmisch Galactisch Solair Planetair Globaal Oceanisch Continentaal Nationaal Provinciaal Regionaal Locaal Lichamelijk Organisch Cellulair Organellisch Moleculair Atomair Nucleair Elektronisch Energetisch Amoreel Amoraal Poëtisch Muzikaal Zijn wij. Ben jij. Ben ik. Waar staat ons huis ? Waar wonen onze Goden ? Waar wonen…

Melancholie, discipline en soberheid zijn de invloeden die hij op levende wezens uitoefent Terwijl eenzame steenbokken de bergketens verkennen brengt zijn kleurloze gaslichaam een overvloed aan starheid om hen te doen volharden in hun langzame klim tot onherbergzame hoogten Omringd door dampen en ijsdeeltjes produceert hij een traag wenend…

vraag aan een kleurenblinde het glas, halfvol heelalkleurig blindbreekbaar ondersteboven te omschrijven, te bevragen zonder antwoorden te krijgen of te geven, te aanschouwen harder dan steen er is geen reden tot paniek alle schapen staan op het droge het blauw zie je wel maar is er niet…

Ons huis waarin ik wonen mag, is mijn tijdloos lichaam. De atomen waaruit het bestaat, zijn ouder dan de oudste wegen, die naar Rome leiden. De energie die het huis doorvoedt bewaart het in de zwartste gaten, en verdeelt het met de zon. Originele gedachten die het denkt, worden door het leven zelf gedacht. Zijn dood, leven en angst, de…

In eindeloos verre ruimten, die verstand te boven gaan, leven onbewuste mensen. Temidden van sterrenevels, zijn wij op aarde nu. Onvoorstelbaar nabij zijn wij, want wij zijn nu hier. Jij en ik en zij. Harten die in ons kloppen. Breinen die in ons denken. Longen die in ons ademen. Bloed dat in ons stroomt. Mensen zijn organen. Wij…

Gedichten die dichters schrijven, vervliegen als wolken in de wind. Ze verdwijnen in de eeuwigheid, waarin ze tegendraads ontstaan. Daar ontstaat al wat leven geeft. Al wat leeft. Opnieuw. Ons universum bewaart alles, als buitenaardse energie. Wat ontstaat vergaat niet. Alles is ongekend mogelijk, in ons heelal. Dichters scheppen ruimte…

De puzzel past Het labyrint en haar middenpunt Een last Of lust Een brug verreweg Gevels en grachten Een mus in de heg Nachten gelachen Misschien schrijf je betere gedichten Triest en aan t'hikken Maar het leven kan verlichten Af en toe slikken En verder Halleluja Ja Graag Aldus de herder Verder en Fier…

Hoe simpel kan het zijn Geen omwegen Geen pijn O Bodhivasta fout geschreven O dichter van lotje Geen staart noch knotje Alles beklijft maat Hoe graag je ook raakt Zo is het gemaakt…

Wilde ze allemaal tellen maar kwam niet verder dan ongeveer 2020 toen gaf ik het op…

Ontstonden ogen toevalig? Als resultaat van evolutie, zoals Darwin dat beschreef? Werden dieren daarna bewust, van kunnen zien? Als ongeluk? Ontstonden ogen als bedoeling? Als behoefte in ons universum, van iets dat bewust wil zien? Kennen wij mensen de antwoorden? Dat geloof ik helemaal zeker, voor zover ik dat als wonder, met één oog…

Laten we ons eens levendig voorstellen, dat we samen met al wat leeft, mysterieuze antennes zijn. Van onze cosmos. Dat we samen open ogen zijn. Van onze wereld. Dat we hier op aarde werden geboren, om door het toeval uitverkoren, waar te moeten nemen. Om alleen maar bewust te zijn. Om mogelijkheden te zien. Om samen bij te dragen. Aan…

Eens was er niets behalve iets dat alles bevatte: het Kosmisch Ei. Met een oerknal knalden ruimte en tijd de leegte in: Ginnungagap. Sterren ontstonden, energie, materie, donker of licht: Jin en Yang. Zwarte gaten vormden wormholen naar parallelle universa elders. De mens, denkend nietig klompje sterrenstof in de goldilockzone…

Het zogenaamde niets kennen we als leegte. Leegte als onmogelijkheid waaruit wat mogelijk is ontstaat. Zoals onbewuste dromen komen, in het holst van de nacht, en als sterrenlichtjes verder gaan. Zoals mensen die plannen maken en plannen in vonken op zien gaan in het zogenaamde niets. Het niets dat bron van leven is. Het niets dat als…

Ik hoop dat het nog lang zal duren lang zal duren voor ik ook stilte voor haar word. Het verstand gunt ons vast die vele liefdevolle uren maar met woorden van troost schiet ik nu te kort. Al vindt ook zij nog steeds liefde en ook geluk in dingen zijn wij niet de enigen die wakker zijn in de rozentuin, ik zou nu over die broze bloemen en sneeuw…

Hun kleine anemonen kopjes swingen heen en weer steeds weer met hun dunnen lijnen op en neer. Met enorme kracht brengen ook de bomen de bomen op het talud hiervoor hun pracht. Met een onverbiddelijkheid was het weer tijd de ochtend te laten gloren als herboren. Bomen spreiden hun armen de takken ferm en fris het groen wil dansen als ballerina…

"Nevelen en Pilaren" Leonardo da Vinci ontwierp instrumenten zonder hulp van het glas Homo Universalis Onderwierp ze aan experimenten als in de kosmos gedacht Aërodynamisch berekend op snelheid en weerstand, gewicht en op kracht Als vader van vluchten naar interstellaire galactische wegen stond hij aan de basis Homo Universalis…

De nacht langs het sparrenbos Herten treden uit De maan en sterren boven ons Een laatste roodborst fluit Je voelt je op elkaar aangewezen Samen heb je de nacht geprezen Het schouwspel vanuit het heelal Maanlicht boven het dal Schimmige contouren van wilde zwijnen Een das die de velden in zal verdwijnen Je voelt een hand En brengt elkaar…

Als een ritssluiting trekt de bomenrij een route voor mij open wegbelijningen zie ik de horizon in lopen en landen die aan weerszijden draaiend langs me glijden wolken in de blauwe lucht dat is pas autorijden. Gaandeweg wordt de hemel vaal de bomenrij schraal het land aan weerszijden kaal echter ongestoord gaat de wegbelijning voort…

Er zouden zich nog ergens in den vreemde aan de buitenranden van het Al met regelmaat ontdekte en vermeende planeten voordoen tijdens Sterrenval Het heeft mij dikwijls als niet-ingewijde bevreemd hoe licht de kosmos zich verwijdde wij wachten nu al lichtjaren op tijden dat ons de Homo Deus zal verschijnen E.T., van de planeet Extraterrestra…

In den beginne is heel ons bewustzijn al. Wij zijn getuigen. Wij transformeren. Wat wij wij noemen komt en gaat. Wij zijn alles. Wij zijn niets. Wij zijn al wat was. Wij zijn alles wat bestaat.…