als hun skateboarden rollen gaan houden hun voeten amper het tempo wanneer zij met de baan verbonden de wind hun gezichten voelen blazen glijden hun lichamen in vrijheid mee precies goed moeten zij leunen om in balans te komen en te blijven in de vele bochten die zij maken loerend naar het juiste moment om dan de ultieme truc te doen…

Buurvrouws oude vader van louter dochters schilderde er één: vrouw, zwarte spencer over witte bloes boek lezend met een tevreden lach, rust op haar gelaat. Buurvrouw ging verhuizen 't schilderij stond bij de grijsbak op een avond laat. Mijn dochter, kennend tante van haar buurvriendin, nam het doekje mee en hing het in haar keuken.…

je keek en voelde aan de materialen zag mooie en onafgewerkte kanten liet je gedachten gaan in die magie haakte ook je hart vaak aan veel vormen waren al bekend in het circuit van creatievelingen maar jouw idee was vaak toch even meer in kleur en ontwerp om blikken te trekken met een verbaasd aha schitterend was jouw uitleg over…

met die wervelende klanken, daar worstel en stoei ik mee het Maya-sjamanenmasker boven mijn piano wordt besproeid met gestokte muziek van Mussorgsky ernaast zou Alice uit Wonderland gewis haar sjaal vergeten en over de lijstrand weg zoeven naar een plateau waar een harlecchino huppelt op blote voeten een zwaan daalt waardig bij hem…

1 Een oude klant blij als een kind vanmorgen, om me te zien hij bracht de stralende zon uit Suriname mee, op deze zonloze dag en ik die niet wist wie in de verte daar nu liep in onze wijk Hij met vriend in afwachting van een lezing van een grootmeester Ja toch, alleen die mogen komen hier?, zei hij sindsdien pieker ik hoe hij heet…

Aarzelend ben ik als kind begonnen, in een wirwar van draden, door elkaar gesponnen. Net een web, maar ik heb mijn weg gevonden. Met hart en ziel schrijf ik de aaneenrijgende woorden, tot één geheel met een speciale boodschap, mijn eigen of over een landschap. Het is altijd fijn om iets te lezen, om dromend in een gedicht te kruipen.…

Als de schoonheid onoverwogen, de klank van woorden wordt miskend, slechts de betekenis als hoogste wijsheid voor zichzelf wordt opgezogen, de maat van inspiratie ongeregistreerd, het originele als pure concurrentie wordt weggezet -- moet de ware lezer nog gevonden worden die zijn ijdelheid bevriest, het literaire aan het woord laat…

Ik leg mijn eigen gevoel, in het hoopje klei. Mijn handen en vingertoppen, tasten naar een aanknopingspunt. Wat het zal worden, weet ik niet? Ik had een schouderklopje van mijn muze gekregen, dat de tijd rijp was, om mijn geest ingrijpende momenten te laten beleven. Ik zie een vaag beeld in wording. Een gezichtje van een kind…

Hij fietst en hij fietst wedstrijden en trainen voor wat...ja waarom... hij doet het het liefst bezweet en bemodderd bespierd zijn die benen! Wordt wel gelauwerd met bloemen als hij dan wint en blij met een bos die hij int op een verhoging en met een blos rijdt hij terug om de volgende dag weer te oefenen om zijn spieren zijn lijf lenig…

Ik wilde geen tekening maken. Ik wilde niet schilderen. Toch wilde ik iets op doek. Mijn geheugen bleef kloppen. Ik zag het vrouwengezicht voor mij maar het was omgevormd in streepjes. Ik had de volle vlakken niet om in te kleuren. De omtrek had mijn hand ook ontweken. Toch verschenen haar ogen, met een verleidelijke blik. Haar lippen kwamen…

Het weerkaatste licht werd gevangen in de vleugels van de talloze vlinders op mijn doek. In kleuren vertellen ze verhalen terwijl ze hun vleugels spreiden. Ze zijn zo teer en broos worden met de wind meegevoerd. Als de regenboog zijn ze oogverblindend mooi. Dartelend in het ijle, zelfverzekerd gewoon. Niets doet hen vermoeden, dat ze daar…

Het was alsof er een landschap lag in het landschapsschrift nevelend in een droomwereld soms effende er iemand een heuvel als een apostel van verdriet en deelden vrouwen geneugten met hen die van niets konden leven dan kwam de rivier uit een ruisende bron ontstonden er steden werd er handel bedreven wat in de echte wereld bedrieglijk…

Op de fiets en met de benenwagen verzamel ik overal glimlachen, soms steel ik ze in de supermarkt van argeloze vrouwen, die alleen oog voor het vullen van hun winkelwagentjes hebben. Inkijkborsten en strakke billen verzamel ik ook, die hebben bij mij een aparte afdeling op zolder, achter een groot, zwart gordijn. Mijn mooiste verzameling…

Sommige gedichten kunnen gewoon niet rijmen veel verhalen hebben ook geen duidelijk begin midden of einde maar juist dat mag blijven ik ben al blij als ik geen startzin mis hou hartstochtelijk vast aan het niet weten om dat te willen schrijven het flitsen van het moment daar van maken het mooiste wat ik ooit hebt gekend zo sta…

Met opgevoerde Zündapp reed hij snel Naar Friese terpen of gerooide aarde Misschien vond hij vandaag een keertje wel Die mantelspeld of munt van grote waarde Hij zocht met zijn detector op het land Een piepje, goud? Hij kreeg het warm en koud En schepte in het zand, een ring van goud! Maar aan die ring daar hing een dode hand Na grote schrik…

In het holst van de nacht toen de maan zich achter wolken verschool heb ik met mijn bibberende hart tekeningen gemaakt voor vlinders en wolven in vroegte van ochtendregen begon ik aan mijn brief voor een vreemde verte ik vertelde hoe trots ik was op mijn tekeningen en mijn geloof in liefde.…

Ik zit hier weer te wachten op haar eindelijk is ze daar en klaar we stuiven er vandoor, nergens heen en fuiven in de nacht heel gemeen zoals bacteriën, virussen en consoorten die we op muziek niet hoorden we slaan ze lam, rot en dood moeten ijlend vluchten op een boot witte strepen maken golvende krassen water is nu eenmaal om te wassen…

Mijn doek blaast met volle wangen mijn kleuren door elkaar. De horizontale stroming in de dampkringlucht vult oorverdovend mijn strak gespannen lijf. Strijdend, vechtend wil ik mijn kleur behouden. Ik zou hem aan flarden rijden Ik bons tegen mijn doek, maar hij wijkt geen centimeter Ik moet het met lege ogen aanzien hoe hij me mengt…

Ik was mijn fiets aan de plas aan het stallen Je stond er -zelfbewust- zonder 'n spoortje angst op je waterski's Je maakte sprongen fratsen haalde je uit Je viel geen enkele keer in het water Jaren later zag ik je geen schim meer van 't meisje-van-vroeger daar op je ski's op die waterplas Al je plannen…

De jurk cirkelt rond in golvende beweging zij verbindt spanning.…