1.348 resultaten.
Zwerver
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 75 In zijn eigen aardse bestaan lag er een eikel
in de regen naast de eikenboom in het park
toen het droef werd omdat het herfst was
het lichtgewicht tussen ontbladerde bomen
als de wind een fluisterend dromen
hoe een man zonder geld aan liefde kwam
en alsmaar zwierf door stille straten
hoe de daad van romantische liefde
tot in diepste…
Onderweg in luchtig zweven
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 90 Even herkent hij de stem van zijn moeder
in het stemgeluid van de jonge stewardess
nu hij onderweg is in een luchtig zweven
en hij aarzelt niet, hij spreekt haar aan
mag ik twee liter melk uit uw boezem
geen zorgen meer over mijn bestaan
plotseling struikelt hij over woorden
onderweg naar het toilet hoog in de lucht
nu hij de toekomst weet…
straaljagers
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 75 en weer
jagen straaljagers
hun stille witte strepen
door mijn blauw…
knap lastig
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 69 voor een dwarsliggend
mensenkind in de wieg gelegd
om aan rust en roest te knagen
is de krib al gauw te krap
enfant terrible dat in
beweging groeit als de
verst afdwalende tak
van een stam
de dwarsdenker doet
de wereld kantelen
scheurt zich los van alles
wat altijd al zo was
een bevlogen rebel
overstijgt de kasseien
ontregeld…
Don Juan Quichot
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 57 Het belcanto lokte.
Decennia van eindrijmloze haiku's hadden hun tol geëist.
Hij wilde wat anders. De wijde wereld in, van het schone, het goede en het ware!
Was Don Quichot een woordenaar of andersom?
Na jaren ploeteren, puzzelen en peinzen kon het gebeuren dat hij op een dag ineens het licht zag. Bij anderen. De schellen vielen hem van de…
Lethargie
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 66 Ik ben allang niet meer
de borstklever die ik vroeger was
de magie heeft mij losgelaten
de magische stemmen zijn verdwenen
en diep in mij
vliegt een kraai tegen een denkbeeldige doorgang
In mij is een duizelingwekkend hoge berg
er is louter stilte en een ijskoude wind
die langs mijn naakte lichaam giert
Zeker, er zijn spelonken
met levendige…
De kunstenaar
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 74 Ik schilder mijn canvas, precies hoe ik wil
Ik geef groen aan de wolken en schilder de wind windstil
Ik meng paars en geel door de zee, verf een touwtje om de maan
en neem haar stiekem met me mee
Al mocht ik niet kiezen voor de grote van het doek
noch de fijnheid van de kwasten die ik erf
Ik schilder wat ik wil, vanaf nu tot het laatste…
Vluchten hoeft niet meer
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 54 Altijd op de vlucht
In de regen
Onder de blauwe lucht
Tijd om het te gaan overwegen
Overal neem ik mezelf mee
Hoe hard ik ook ren
Hoe goed ik mezelf ook ken
Weer niet hoeven voelen stel ik tevree
Mogelijk bedaart de boel
Wanneer ik van binnen kijk
Hoe ik mij nou echt voel
Zeg niet altijd wat ik bedoel
Veel liefde voor mensen in het…
Individu
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 64 Je dacht dat ratio
de actuele nieuwsbrief
over het intieme leven
overbodig kon maken
in de diepe duisternacht
maar niets was minder
waar, de ganzen vlogen
over de weidse wereld
die oneerlijk was
geworden door de mensheid
zo zeiden ze, en je luisterde
omdat er geen licht kwam,
Jij raakte me aan
in dat verlangen
samen te zijn, zonder…
Dwalen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 65 Dwalend door jouw gedachten
de mooiste bezielde vlinders
verzin jij in geheime fantasie
alleen in een ongeremd leven
waarschijnlijk minstens veertig vlinders
allemaal op zoek naar jouw schoonheid!
Je weet het misschien al
het is een gevoel diep in jezelf
een eeuwigdurend welkom
als je eindelijk loskomt
handen zwaaiend
zonder woorden…
Rivierspiegel
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 58 Toen de maan
de eerlijke spiegel
van mijn dromen was
ik eerzucht vond
in puur geluk
toen nam de rivier
mijn spiegel mee
naar het onheilspellende
van de machtige zee;
Nu geeft de rivier
mijn spiegel terug
heb ik mijn rugzak
op mijn rug
bomen en wolken
als kameraden
volg ik de golven
vastberaden.…
douleur en lecture
netgedicht
3.0 met 16 stemmen 73 mijn ogen lezen al ruim
zeventig jaar maar zelfs
als kleine jongen las ik
al zonder te lezen
ik las de gezichten
van de grote mensen en
en passant het gedrag
hetgeen mij zo dikwijls
in grote verlegenheid bracht
terwijl ik dit schrijf en wat
over mijn leeservaring van
weleer zit te filosoferen
kan het mij niet meer deren
maar destijds…
Droom bij de rivier
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 41 Er was laatst een ontketende
in die vreemde droom
bij de onstuimige rivier
een mens niet langer slaaf
van het getekende verleden
Hij zag beladen schepen varen
naar de oude haven bij de zee
in het deinen
van het water
in het dromen
over later
ging de toekomst
langer mee.…
Groene vrijheid
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 55 Of je losgeld wilt betalen
voor iemand die berooid
op weg naar het einde is
met niets anders om van te houden
dan de donkere regenwolken
de natte grijze luchtkastelen
die over zijn heimwee hangen
of je een rooie cent misschien
over hebt voor zijn laatste
onbelegde bruine boterham
nu hij onderweg is
naar de groene vrijheid
van het…
Zombie
netgedicht
4.0 met 17 stemmen 49 Arrogantie is als een verwelkte bloem
decadent op weg naar de ondergang
teloorgang van droevige dromen
het leven kent voorspoed en tegenspoed
tijd kent geen genade voor het noodlot
samen kijken we uit naar het nabije einde
wanneer de prille ochtenddauw
de absurditeit van de wereld herkent
in dwaze toespelingen van de ziel
vergankelijkheid…
Evenredig
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 62 Ik ben al weg, rustig, geen nood
Al ben de redelijkheid zelf, geen malloot
Ik vraag u slechts af wat is hier omgekeerd
Evenredig aan wat, aan het binnenste buiten
Aan de contramine waar oren van tuiten
Aan oppositie, tegengesteld
Aan Achilles, die een schildpad voorbij is gesneld?
Verklaar u eens nader, dan scheer ik mij weg
En verdwijn…
Blaeskaek
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 72 Hoe zegt u, beste leerling-tovenaer
U blaest uw kaek en noemt mij kranki-jorum?
U laet mij schrikken, zonder uw decorum
Houd ik uw rede noch fatsoen voor waer!
Weer heeft de twijfel bij mij postgevat
Een storm op woeste hoogten in uw brein
Laait op zo nu en dan, krijgt hij mij klein?
Op uw misnoegen krijgt een mens nooit vat
U houdt mij…
Zoet en zottekes
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 68 In je herinneringen d'une vacance
Op kiekjes van een zomer
die nooit slijt
Is 't prettig toeven in een ambiance
Met moeder in je chèr pays d'enfance
Memoires aan een zoete kindertijd
Je hebt veel fans, zie ik,
op de tribune
Familie, in die stad
achter de dune?
't Is zoet je tael,
het zweijmelt allemael
Maer als je 't mij vraegt…
Handelingsonbekwaam
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 49 Op dertienjarige leeftijd schreef ik
Gepassioneerde brieven aan de rechtbank waarin ik met klem verzocht
Om een verklaring van handelingsbekwaamheid
Tranen op het papier, een pen vol vuur
Nooit werden ze verstuurd,
Moe gestreden.
Een glimlach van meewarigheid
Als ik denk aan mijn jonge ik. Zij dacht
Dat het de rede was die de wereld regeerde…
Adamskostuum
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 59 Het doffe duister heeft ogen
ergens in een nieuwe wildernis
onze lijven liggen naakt te wachten
op de hartklop van een medemens
om te leven, om te leven!
nu de dag afscheid neemt van de zon
de maan hangt te wachten op dromen
we dansen en dat is goed te merken
de hele wereld bestaat voor nu
uit muziek en dansende mensen
we zingen…