Schraal verschijnt in de toppen de schijf die de dag ontmaagdt tussen opgetrokken graskragen doezelt glimmend en naakt een gestreept plaveisel kruinen op stam ontwaken nog geen tint aangetrokken bloemen komen in bedden bij half dromend de ranke halmen uit de wetering staan wolken op een lichte bries wuift ze op wegen van heden tot…

(Aura II) Zwijgen als een graftombe afgezet met tonnen van steen slechts toegan- kelijk voor de tijd die ver achter ons ligt Onze tijd zag toen die bloem Tot op de steel geheel verwelkt…

Het boterbloemt in het oosten het fluitekruitelt overal, hoe luttel weet het eitje dat het straks vliegen zal. De linde lentegroent zacht geel, het gras zingt alsmaar hoger, het koekoekt in de verte en mensen kleden zich steeds bloter. Het lentet in het oosten het bloemigt overal mijn hart vreugdt alsmaar grootser en lammerdanst op ‘…

na het eerste blije komt weemoedigheid om het snelle vallen van lentebloesem magnolia ligt verspreid aan de voet van een boom het schuimwit van de krent verwaaid door westenwind fruitbomen tooien zich nu met wit en zachtroze…

Wij gingen fietsen op een dag in mei zo'n dag die wel betoverd lijkt, be-engeld Door bloesemgeur en lusten aangezwengeld bevonden wij ons weldra in de wei De fietsen aan het hek, intiem verstrengeld, kwam over ons een eeuwig jong gevrij Half dronken van de passie, dij aan dij naakt in het malse gras, zacht, hoogomstengeld Het leek een dag…

avondlicht strijkt teder over bloesem als klein geluk dat dartelt in mijn hart voor even het gevoel betasten tot 't wegebt en mijn gemoed verward…

De wolk van zoete geur waar je door heen loopt blijkt toch afkomstig van een enkele struik waarvan de witte bloesem haar zoetheid met je deelt Als er een bankje stond zou je hier langdurig blijven nu loop je weer door de geur nog even in je neus luistert naar een zwarte vogel die vrolijk zijn hart uitstort in dit uitgelaten seizoen…

Hoe groent nu ook het kleinste blaadje dat schuchter zijn geboorte viert. Je hebt het druk, dus nu… ik laat je maar weet dat lente alles siert en dat de grote wereldzorgen nog zullen blijven, nu en morgen, maar ‘k ben zo dankbaar om het licht en om zoveel dat dit verricht. Zo groent nu ook het kleinste blaadje, maar ja, je hebt het druk…

slank en zo teer, bewegend als een veer zichtbaar genietend van dit zonnige weertje blozend haar kopje iets schuin omhoog geheven eenzaam en alleen in de middenberm, omgeven door geraas en stank van ‘t motorisch verkeer…

In het vroege ijle ochtendlicht, een koele voorjaarswind maakt zilveren cirkels in het zwarte water. Het is zo lang geleden maar dan even zie ik mijn gezicht, jong vol levenslust als een weerspiegeling in het water, een oude foto want het water kent geen kleur of tijd. De herinnering vervaagt en met de wind verdwijnt het zicht.…

Onhoorbaar als op poeze pootjes loopt het eerste lente groen langs de takken van de bomen. Nieuwsgierig als dat jonge katje steekt de zon zo af en toe een straaltje uit. En zachtjes als dat kattenvelletje dringt het eerste beetje lente warmte door mijn dikke winterkleren heen.…

vandaag heb ik twee ooievaars gezien, ze oefenden in het opmaken van hun nest. Naar beneden duvelden ze de overtollige oude mest, schoon moest het zijn en ruim bovendien. Ik heb echt vandaag twee ooievaars gezien die liepen te pikken in ‘t weiland bij de vaart. Mooi wit en zwart met een sierlijke staart, rode snavels bovendien. zag vandaag…

Zalig zacht zoemend de eerste bijen in de tuin pluizig ploeterend pielen in bloemen soms wat schuin Vrank, vrij, verwilderd de kinderen na de winter blozend bubbelend bruisend in speeltuinen zonder hinder Rozige rode ruikers van lente een boeket vlugge vlinders vliegen in het nieuwste vlinder ballet…

de lente al zo vaak bezongen - er staat niets nieuws, in dit voorjaarslied - toch moet ik loven, ongedwongen: verbloem ik lente... dan bloei ik niet…

zacht als boter bloem geel, dartel als het vlinder geeltje, geurend als de gele narcis, geel als het eerste groen en zoet als de zon geel is de lente.…

't is lente, 't is lente! Ik zie weer geel in het groen Niet langer die grijzige prenten Maar een pimpelpaars plantsoen 't is lente, 't is lente! Ik hoor gezoem in de zon Niet langer die lege momenten Maar een nestje op mijn balkon…

Vandaag kies ik bij zwart/wit zacht oranje, een sjaaltje losjes in een knotjesspeld, het schuimkoralen snoer van tante Anje en in mijn haar heb ik een bloem gespeld. Zinderend danst de lente door de lucht, er luiden voorjaarsboden in de zon, de kat miauwt zijn maartse lokgerucht, dekbedden kleuren fleurig een balkon. Vandaag stuift meel…

‘t is een zeer warme en broeierige middag vandaag zo’n middag waarin zelfs de natuur amechtig gaapt en hijgt waar trillende hete lucht zwevend ten hemel stijgt terwijl vogeltjes zich verschuilen onder dakgoten of in de meidoornhaag hagedissen liggen te zonnen op de rand van een stenen muur de zwarte kater van de buren is in een boom geklommen…

Als sterren tegen een lenteblauwe hemel Gewemel tussen takken neem ik waar De bloemen verkopen er hun zachte huid Wit,witter,witst deze sterren die de morgen overleven En ach wie raakt er niet betoverd door de Magnolia Stellata?…

Overal deelt men groene lakens uit ze hangen aan de lijn te zwaaien zodat het patroon van witte bloesem en met bonte tekst goed te lezen is: ik ruik lente, de lieve lente komt.…