882 resultaten.
Zandruïnes
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 324 Steeds opnieuw bracht
de vloed de golven
omhoog tot ze de
zandkastelen bereikten
van de kinderen, die
joelden toen het water
ze uit hun kuilen spoelde
en over hun slotgracht
sloeg. De ogen nat, de
haren droog, verruilden
ze het tij te vroeg, voor
wat eerst op een zandpaleis
leek en afgedreven was in een
afnemende jeugd, gedacht…
Hoornen zacht
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 665 Jouw lieve lach
ik zie al lamplichten dansen
er valt een doodshaar om ons heen
één koprol nog
laat me begaan
drinkhoorns, kandelaars
alles is niets en kijkt mij aan
een koprol nog
laat mij begaan
daar ronkt het steundier in de nacht
met zo af en toe een basstem in de lucht
palen flisten door de ruimte
ongewild tel ik de flitsen van…
Rosà
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 723 Ze is prinsesje van de straat
met liefgeschreven blauwe ogen
die verzweven op haar pasjes
die ze danst -steeds uit de maat
op brekebeentjes die te klein nog zijn
maar steeds weer opgetogen
me vertellen dat ze met een huppel
door het leven gaat
Toe -draai maar rond nog zeven rondjes
en vertel het ongewone
met je springerige beentjes
van…
de laatste foto's in Auswitz
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 803 een huiveringwekkende serie
van kinderen in streeppakken
in uniforme onwezenlijkheid
zijn alle emoties verstard
dan opeens dat ene meisje
met haar witte hoofddoek
een ontluikende bloem
pijnlijk mooi in smart
straks verbrand als vuil
of ze ooit gelukkig was
droomde ze van haar prins
nooit zullen we ’t weten
meisje met je bange ogen…
Melissa
netgedicht
4.0 met 27 stemmen 1.377 zo,
was jij toen
met veel licht omgeven
weliswaar uitziend naar opzij
maar fier staande,
door liefde voortgedreven
als eerste onder
de gelijken
werd jij de grond
onder onze voeten
jij stond voor "hoop"
om vooruit te kijken…
anne frankschool
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 415 voor neel
zonlicht vloeit in amsterdam
over de rivierenbuurt
tussen uitgelaten kinderen
streelt de schoolmuur
de letters van haar dagboek
in kleuren van wolkenluchten
waar anne zo graag naar keek
trouwens ook niet anders kon
zij verdween voorgoed met de ziel
van merwedeplein en jekerstraat
een trage dodelijke stroom
op deze dinsdag…
Eendjesvoer, ( voor Mare )
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 375 In haar mandje korstjes brood
opwinding kleurt haar wangen rood,
oogjes glansen van driftige spoed,
klamme handjes in haar bonte schoot
vertaalt de sterretjes in haar regenboog.
De zon komt haar tegemoet, naar het park
in ijver onbevangen, een dagelijks feest,
de dag verloren, als ze daar niet is geweest
zilveren kringen in de vijver, kinnetje…
Verloren vader
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 682 Ik droomde van u vannacht dat
toen u er nog was, het kind
zo klein, dat naar u keek uw
bescherming en vertrouwen zocht.
Het was helaas het tegendeel...
Geen arm of hand die mij beschutte
geen schouder om te rusten maar wel
de slaande deur, uw scherpe stem.
Wat bleef is het verdriet om 't gemis
van uw genegenheid , de kille sfeer.
De ontkenning…
puberteit
netgedicht
2.0 met 10 stemmen 995 Kritisch
zou ze ook
geweest zijn
als het niet was
mislukt met
gelukkige ouders,
een vader die
moeder zoent als hij
thuiskomt of
weggaat.
Maar nu
dubbel en feller want
bedrogen is ze,
verraden
door wie geluk hadden
beloofd,
heel vroeger
toen ze was
visje in vruchtwater
mazelenbaby
huilen in de nacht.
"stil maar schat
wij zijn…
Levenswarmte
netgedicht
4.0 met 20 stemmen 918 een stralenbundel valt
herricht in babyogen
waar een blad zich heeft
bewogen naar het licht
kijkers volgen het intieme spel
in millimeters per seconde
waarin levenswarmte kerend
wordt hervonden en gereflecteerd
het snuitje straalt herkenning
van liefde voor de zon
wat niet is aangeleerd
put rechtstreeks uit de bron…
Nienke
netgedicht
5.0 met 6 stemmen 90 Nienke
“Zeg maar in de telefoon:
Nienke al wakker,
tegen oma.”
Resoluut schudt ze nee.
Even later
neemt ze de hoorn
drukt links en rechts een toets in.
“Allo oma.
Nienke wakker.
Pop ook.”
Hoorn schots en scheef neer.
Antwoord hoeft niet.
Bijna twee is ze.…
onder de essen
netgedicht
4.0 met 14 stemmen 265 luchtige dag
vol van blauwe weemoed
zachtkens glijdt zij daar
zonder dat ze hem ziet
blauwe waanzin
zomer vol witte hoop
glans maar raak, zon
blonde haren
onder de essen
laat zij gras vliegen
de witte handekes
vol van lente
lichtblauwe dag
een oude man in waanzin
zijn dag met haar
zonder dat ze hem ziet
de blauwe oogjes
vol…
spelevaren
netgedicht
3.0 met 33 stemmen 812 ik frommel je in gedachten
terug
hoor sneeuwvlokken
nog hikken en proesten, net boven
het gras
en hoe het landschap
kinderstemmen ving, hoog in het
ontmoeten van vogels
jouw kerstboom
die het licht bewoog naar een witte
zielloze kamer
weet je nog
rode ridders en kastelen, alle piraten
op het dek
het getikketak
van tweeëntwintig…
ontloken kind
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 1.210 een milde winterzon bescheen het park
waar de eenden al zagen voor wie we
kwamen door ons lonkend zakje brood
zij keek verbaasd naar al dat gekwaak
en gesnater in ’t water, had enkel oog
voor het tafereeltje om haar heen
en ik, al kuierend achter haar wagen
ik genoot van wat we samen deelden
en van ‘t kind in mij nog even speels…
Lichte tred
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 418 Op de frêle schouders draagt
ze een ransel met de elementen,
de wind, de regen, en haar
fantasie, die de vragen van
dit kind laat wegen,
op het gezicht de zon, haar niet
verblind, die haar en de verlichte
paden in passtele kleuren tint,
het haar als vers geschoren hooi
doet geuren, verstuiven stappen
zich in zand, waarna seizoenen…
fijnmazig
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 480 de vader hield zich verborgen
in tranen vocht hij onder de zon
nee, zijn kind kon beter spelen
met een palmblad en stenen
waarin het mooie vormen zag
zoals vissen en paradijsvogels
dansende vlinders lokten speels
de handjes, vluchtigheid haperde
de voetjes, ontelbare verschrijvingen
de oogjes, vader op het netvlies…
Mooi hartje
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 525 Hurkend
in de tuin
valt zijn oog
op een tulpje.
Zacht
vouwt hij het open,
kijkt aandachtig,
legt er zijn oortje
bovenop
en luistert….
Voorzichtig
staat hij op,
loopt stil
het tuinpad af.
Drie peuters
lopen geruisloos
het tuinpad op,
hurken
voor het tulpje,
het vingertje,
eerst voor zijn mondje
wijst nu
het tulpje in,…
poldersneeuw
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 614 hoe schoon de handjes
in het wit
de eerste sneeuw dwarrelt
stapkes zijn zichtbaar
heen en terug
en we lachen, we rennen
om de witte bollen
blauw breekt door grijs
glinsterend zijn oogskes
ineens is alles grootser
donkere dingen zijn bedekt
efkes
dan smelt alles weer ineen…
stella maris
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 414 eeuwen van stilte
in de schemering
van zware gewelven
zacht kaarslicht
voor de moeder
en haar kind
opvlammende hoop
voor de vervulling
van een vurige wens…
De maat,
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 308 Overdadige gedachten
de weg van een te
lang gerijpte vrucht,
ontstaan in de conceptie,
geuit in een impulsieve daad,
in onderhuidse maat gelucht
uit fantasieën van een kind,
ontstaan de bellen die ze blaast,
en bekwaam haar weg in vindt,
wijzigt de kleur niet in ademzucht
kaast de beelden af op dikke huid,
onttovert haar wereld in…