Het begint te regenen. Ik luister. Druppels zie ik in de stilte vallen. Van blad naar blad. Van versnelde zomerbloem, naar vertraagde lenteknop. Ik luister naar een nietig wonder. Het is schitterend om te zien. Mijn hart springt op.…

Nog even traag en stil mijn zwerven onderdoor de wolken over water glijdt de strakke zilver zee het licht zo dierbaar en gedwee gerekt de tijd nog zacht en schoon met passie streelt zomerkleuren in uw iris tooit wanneer gij volgt en overvloeit in najaar waar ik naakt en lauw door kilte waad het zwemen danst in zicht de kim hier en daar…

De klok zei acht uur tien, ik wreef eens in mijn ogen. Ik besefte dat ik had gedroomd, maar de beelden waren reeds vervlogen. Een nieuwe dag kwam met het vroege zonlicht binnen. Het zou mij moeten aansporen, maar ik wist niet hoe of waar te beginnen. Ik had blijkbaar van dit vroege moois al weer genoeg genoten. Geeuwend draaide ik op mijn…

jij weet de watergordijnen zo te plooien dat hun ragfijne schittering alle kleuren van de regenboog stralen lichter en witter vallen vlokken dwarrelt zacht langdurig dromend kristal tonende sneeuw op onzichtbare muziek haar eerste prelude jij met je vriend jouw lach in zijn lange uithalen de wind die met nu aanwakkerende kracht…

draaiend en kerend: de vlinders om en rond, de vlinders vliegen fladderend om bij mekaar te komen de vlinders raken mekaar niet in de lucht dwarrelende pigmenten langzaam verdromend tot een schilderij voor morgen wanneer ze er niet meer zullen zijn wat vandaag is opgewonden zal morgen zijn uitgetold…

Dit is geen gedicht over een vlinder en nog minder over een vlinder die in de buiken van verliefde mensen wil kietelen ik heb wel wat beters te doen ik ben op zoek naar een bloem Waar eens de tuin volstond met groen liggen nu tegels of grind of nog erger een kunstgrasmat met een kleur die van grote afstand al pijn aan mijn ogen…

jouw handen zijn helend ze weten zelfs het gejammer van de wind te bedaren juist met vrijheid en volumevergroting dromen tonen een vriendelijker karakter dan sissen en fluiten jij weet ook hun uithalen en vlagen die moord als wapen kunnen dragen onder zachte controle te krijgen daar waar trotseren de zaken op scherp zet kunnen…

Als je me zoekt kom dan naar de kust waar golven ruisen meeuwen zweven de wind zingt de zee zacht het strand streelt je kan kijken tot aan de horizon daar zal je me vinden.…

Bomen zijn genezers ze ruisen door je ziel.. Een boom is vast een engel die ooit naar beneden viel. Bomen zijn behoeders, ze verlossen je van smart, ze jagen op demonen en balsemen je hart. Bomen bergen nesten, ze zijn heerlijk serviel, uit het oosten en het westen vinden vogels er asiel. Bomen dragen vruchten ze zuiveren de lucht…

Geef mij de schubben van het gulden vlies, deken van visionairs, meer onzichtbaar dan voorheen, vooruit te lopen in de schreden van hun kwetsbaarheid, ik omgord het zwaard van woorden als harnas waarmee ik het vege lijf wil redden, maar ook in eigen vooroordeel. ben ik de groene weiden die door de wereld wordt begraasd met de graten…

De zon vertoont zich achter wisselende coulissen geur van drogend hooi onder de sterren, de maan als vaste souffleur, de regie heeft genomen voor een jubelende leeuwerik, die zichzelf een open doek schenkt om in zijn juichende repertoire van adoratie en hartstocht zichzelf en iedereen uitnodigt in zijn arena een mozaïek van zijn muziek…

het rondde in goud de massa wit gebundeld licht waaierde uit in krachtige stralen die hun intensiteit zelf bepaalden met energie overgoten baadde aarde in de bron van de zon waar scherpte en rechtlijnigheid het credo van de eeuwigheid zong…

ooit was de mens een deel van het leven om hem heen in een oneindig universum diep wortelend op steen en schaars vruchtbaar leem hij is zijn heem ontgroeid in het va-banque rentenieren van hem toevertrouwde waarde door opbrengst geboeid erodeerde en vervuilde hij op gruwelijke wijze de aarde de evolutie is geschokt uitgebalanceerde…

De bomen waar ik altijd langs liep onder schuilde bij de eerste regen die me schaduw gaven in hete dagen waar ik de vogels in hoorde zingen in lentegroen en najaarskleuren zijn ineens veranderd in een stomp Groenbeheer meneer, werd mij na veel doorverbinden verteld waren ze dan ziek of gevaarlijk? nee meneer ze werden te groot wisten geen…

hoe oud mijn tuin wel was in zijn fraaiste kleuren leert hij taalwoorden: sapstroom - buikrivier - seizoensgebonden honger hij droomt van zon en maan en sterren van eenzelfde makelij zegt hij zoals een mens ooit amoebe zo werd ik net als jij met een durende kracht om de kleur te bewaren het hout te behouden als een toegewijde…

(haiku) het eendagsvliegje wil goed voor de dag komen en neemt alle tijd…

Zwoele onweersdag. Geen windje verteld dat straks onweer opwelt. Donderkoppen zwellen, tot kolossale wolken. Het wordt donker, kil, het weder heeft zijn gril. Onweersbui, stromende regen komt moeder aarde tegen. Bliksemschichten, vuurwerk, donderslagen zo sterk. De aarde trilt, de mens rilt. Flitsend licht, spookachtig zicht. Oorverdovend…

ik heb met schaduwen gespeeld rond het gelach van de zon ook met kleine witte wolkjes die snel donker werden aan de onderkant zij vulden de velden vergrijsden het blauw en de helderheid die wij van zonnig kenden toch heb ik mijn hoop behouden op een brandend revival van het koesterend licht de donkerste rafels zijn onder het…

ik zag bloemen reiken langs de ranke lijnen van jouw aandachtsveld zij hadden snel hun hartjes open gesteld in het weerkaatsten van de mooiste kleuren wiegend op de wind musiceerden zij schoonheid en pracht die je nergens vindt jij danste vogelvrij blij lachend in een eldorado van de heerlijkste lentegeuren jij gaat deuren…

ik voelde de wind met het kind in je spelen het was niet de vrucht van je schoot maar ze ontwaakte als jij van het eerste lentewiegen genoot een vlinderend gevoel van voorjaar en blij in de bloemenwei ontsnapt aan de winter en eindelijk weer vrij je danst en zingt het gras groener dan voorgaande jaren kleuren verschillen…